«Της Ιθάκης το ωραίο ταξίδι… (σε 3 πράξεις)»

         Μια πολυμορφική παράσταση του  Γιώργου Λουτσέτη , συνεργάτη του αξέχαστου συμμαθητή μας Μανόλη Πουλή, στην οποία συνομιλούν η μουσική με τις εικόνες,μέσα από αφορμές που δίνουν τρεις στίχοι από την “Ιθάκη” του Κωνσταντίνου Καβάφη.

Πράξη 1η: "Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη"

  Πράξη 2η: "Γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις"

  Πράξη 3η: "Πάντα στο νου σου να ‘χεις την Ιθάκη"

"Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,

να εύχεσαι νά ' ναι μακρύς ο δρόμος,

γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις."

Κ. Π. Καβάφης

            Έπαιξε ο αγαπημένος μας Χάρης Αργυρόπουλος (επίσης συνεργάτης του Μανόλη).

      Πολύ όμορφη και ενδιαφέρουσα  παράσταση, με την Ελισάβετ Βερούλη εξαιρετική στο τραγούδι.

        Η παράσταση δόθηκε το βράδυ του Σαββάτου 4 Νοεμβρίου στο θέατρο ΑΛΚΥΟΝΙΣ στην Αθήνα και παρευρέθηκαν συμμαθητές μας

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΗ ΠΟΥΛΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΙΘΟΥΣΑΣ «ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ» ΣΑΒ+ΚΥΡ: 01/04, 02/04/2017 ΜΕ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΝΟΤΟ»

O «Θεατρικός Κύκλος», η θεατρική ομάδα του Μανόλη Πουλή, που έφυγε πρόσφατα για πάντα από κοντά μας, παρουσιάζει για τελευταία φορά στην γνωστή αίθουσα «ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ» στη Χρυσή Ακτή (οδός Ιφιγενείας) το Σάββατο και την Κυριακή, 01/04 και 02/04/17 την τελευταία σκηνοθετική δουλειά του ιδίου, τρία μονόπρακτα του αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Τέννεσση Γουίλιαμς με τον γενικό τίτλο «Εκεί στον Νότο», στις 9:30 μ. μ.!

Πρόκειται για τα μονόπρακτα (κατά σειρά που θα παρασταθούν) «Η αδέσμευτη» (“At Liberty”, 1941), «Η λαίδη Φθειροζόλ» (TheLady of the Larkspur Lotion”, 1941) και το «Κάτι που δεν λέγεται», (“Something Unspoken”,1958), που οι υποθέσεις τους εκτυλίσσονται στον Μισσισσιπή και στην Λουϊζιάνα, Πολιτείες του νότου, των Η.Π.Α., σε μετάφραση Κωστούλας Μητροπούλου. Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Μανόλης Πουλής, που έχει κάνει και την μουσική επιμέλεια και τους ρόλους υπερασπίζονται (κατά σειράν εμφάνισης) οι: Άντζελα Κρίστο, Ρούσσα Μαρκάκη, Μαρία Σπύρου, Χάρης Αργυρόπουλος, Μελίνα Κούρτη και Αφροδίτη Σόβολου. Σκηνικά και κοστούμια είναι συλλογικά, ενώ στον ήχο και το φως είναι ο Σωτήρης Καριοφίλλης.

Οι παραστάσεις δίδονται με ελεύθερη είσοδο, ενώ για κρατήσεις θέσεων – λόγω του περιορισμένου αριθμού τους – μπορείτε να απευθύνεστε στο τηλέφωνο 698 693 03 57.

Η εκδήλωση αυτή στη μνήμη του αγαπημένου μας δασκάλου και σκηνοθέτη θα είναι και η τελευταία θεατρική παράσταση σε μια αίθουσα, που φιλοξένησε επί σειρά ετών πολλούς καλλιτέχνες από το χώρο της μουσικής, του θεάτρου και της ποίησης και η οποία κλείνει πλέον οριστικά με μία τελευταία μουσική εκδήλωση την

Παρασκευή, 7 Απριλίου 2017:

"Αποχαιρετώντας τον Μανόλη...

I did it my way"

Το μουσικό ντουέτο "Είμαστε 2" δίνει την τελευταία του παράσταση στην Αίθουσα "Μάνος Κατράκης", όπου είχε εγκάρδια φιλοξενηθεί στα 15 περίπου χρόνια λειτουργίας της.

Ελισάβετ Βερούλη: τραγούδι-κιθάρα

Γιώργος Λουτσέτης: πιάνο-τραγούδι

Ώρα έναρξης: 21:30 ακριβώς!

Είσοδος με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά

Τα έσοδα της παράστασης θα διατεθούν για να καλύψουν τις ανάγκες της Αίθουσας "Μάνος Κατράκης".

....λένε πως πεθαίνει κάποιος όταν τον ξεχνάνε...εσένα ποιος μπορεί να σε ξεχάσει ρε μανώλη;;;;

τηλέφωνο δέκα και μισή το βράδυ ...η αγαπημένη φωνή..χρειαζόμαστε ένα τραπέζι τρεις καρέκλες και ένα καναπέ...ανεβαίνουμε με το χάρη τετάρτη παίζουμε στο γυμνάσιο σάββατο ..καλά οι καρέκλες και το τραπέζι αλλά καναπέ που να βρούμε..την ελπίδα την πήρες .θα την πάρω.. άντε τα λέμε την τετάρτη και άντε από το πρωϊ ψάξιμο για καναπέ γκρίνια από τον λέων "να πάτε να πνιγείτε εγώ δεν ξανακουβαλάω" τον αφήνω να λέει αφού όταν χρειάζεται είναι πρώτος..το βράδυ άλλο τηλέφωνο ,,τα βρήκατε; ..θέλουμε και ένα καθρέπτη..έχουμε ..καναπέ δεν βρίσκω...θα βρείτε..πάντα αισιόδοξος αεράτος..μια φορά μόνο σε θυμάμαι τσαντισμένο που δεν έβρισκες συμμαθητή να παίξει μαζί σου και μούβγαλες την ψυχή την ώρα που τρώγαμε προσπαθώντας να με πείσεις ότι μπορώ να παίξω...άσε ρε μανόλη πα να με τρελάνεις; μπορείς θα σου δώσω το κείμενο εύκολο είναι...γέλασες που σούπα πως αν ανέβω εγώ θα ασπρίσει ο τόπος απ τα γιαούρτια ..μου είπε ο γρηγόρης πως θέλει το ρόλο..άμα σου είπε ο γρηγόρης ναι είναι το πιο μεγάλο όχι...ο καμπουράκης ίσως...δεν αδειάζει ρε αυτός του τσίριμπα πες που είναι της δουλειάς...δεν μπορεί έχει δουλειές ...και δώστου νεύρα..ευτυχώς μίλησες με το χάρη λύθηκε το θέμα και μας δώσατε τους εξαιρετικούς εμιγκρέδες! τελικά βρέθηκε και ο καναπές και καθρέπτης και δεκάξι τριαντάφυλλα και φχαριστήθηκες την όμορφη παράσταση η πρώτη που δεν έπαιζες ησυχάσαμε και γω κι ο λέων που δεν χρειάστηκε να κουβαλήσουμε ..καλά πήγατε και στο χυτήριο την άλλη μέρα ...και μούλεγες γελώντας τα επόμενα σχέδια τον τένεσι ουϊλιαμς και πως θα δεχθούνε στο σχολείο το τολμηρό θέμα του κι άλλα για αργότερα...και ξέρω πως όσο περνάνε οι μέρες και δεν θα τηλεφωνάς θα στεναχωριέμαι θα μου λείπει αυτή η δημιουργική αναστάτωση που μ'εβαζες να βρω πράγματα..η παρέα σου η αισιοδοξία σου....λένε πως πεθαίνει κάποιος όταν τον ξεχνάνε...εσένα ποιος μπορεί να σε ξεχάσει ρε μανώλη;;;;και να σου πω ; είμαι βέβαιος πως όπου και να είσαι θα βρεις άλλους αγαπημένους συμμαθητές τον κλήμη τον κονταράτο τον καρακώστα τον χατζηκυριάκο θα τους οργανώσεις και θα φτιάξεις ένα θίασο να δίνετε παραστάσεις και να σας αποθεώνουν τ'αστρα.....

σπύρος γεώ

Λίγα λόγια για τον Μανόλη...

Ωστόσο γέρνουν

κάτω απ΄ το βήμα του θεού

τα κυκλάμινα.

Σεφέρης

Τον Μανόλη δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω ουσιαστικά την περίοδο της (συν)μαθητείας μας, ήταν στο δεύτερο τμήμα, κάπως είχα ακούσει το όνομά του και λίγο τον ήξερα οπτικά.

Τον γνώρισα πραγματικά (μαζί και με άλλους εκλεκτούς φίλους) τον εκτίμησα σε ιδιαίτερα βαθμό και τον αγάπησα, όταν ο Σπύρος κτύπησε το κουδούνι, για να ξαναρχίσουν τα μαθήματα της τάξης του ’69 του Στ΄ Γυμνασίου Αρρένων Αθηνών.

Μιλώντας, με τον Σπύρο Παρασκευή βράδυ μου ανέφερε για τα πρόσφατα προβλήματα της υγείας του Μανόλη και είχα σκοπό την επόμενη να του τηλεφωνήσω για να μιλήσουμε.

Με πρόλαβε, νωρίς το πρωί,το οδυνηρό νέο.

Κάθε τέτοιο άγγελμα, για οποιονδήποτε άνθρωπο, είναι οδυνηρό.

Για τον Μανόλη ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο.

Όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται μιας πάγιας αξίας, αυτής που δικαιούται κάθε ανθρώπινη ύπαρξη, σαν ένα είδος «πάγιου τέλους».

Ο Μανόλης όμως ήταν από εκείνα τα σπάνια άτομα που έχουν, στην διαδρομή τους, πολλαπλασιάσει αυτό το «πάγιο τέλος» και αφήνουν σαν παρακαταθήκη ένα τεράστιο κεφάλαιο.

Ο Μανόλης στην ζωή του είχε μια σύζυγο και μία ερωμένη.

Την σύζυγό (την επιστήμη του μηχανικού) την τίμησε με εντιμότητα, συνέπεια και δημιουργικότητα.

Στην ερωμένη του όμως (την θεατρική ΤΕΧΝΗ) θα μπορούσαμε παραφράζοντας τον μεγάλο συμπατριώτη του πούμε ότι «έθεσεν εις την υπηρεσίαν αυτής όλον το πυρ το οποίον είχε μέσα του, κάθε δύναμιν ψυχικήν και σωματικήν».

Σε όλη την διάρκεια του επαγγελματικού του βίου ιερουργούσε, παράλληλα, στο βωμό της μεγάλης αγαπημένης και όταν βρέθηκε συνταξιούχος, στην ηλικία που για τους πολλούς αποτελεί διάστημα απόσυρσης και μαρασμού, ο Μανόλης, ως ες αεί έφηβος, απελευθερώθηκε και προσέφερε όλον εκείνο τον πλούτο που διέθετε στην ΤΕΧΝΗ, στους φίλους, στην πόλη, στους συνανθρώπους.

Δυστυχώς ήταν πολύ μικρό αυτό το χρονικό διάστημα, ο Μανόλης ήταν πολύ νέος και πάρα πολλά είχε να δώσει ακόμα.

Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθούν συνεχιστές.

Όπως και αν έχει, για όλους εμάς που είχαμε την μεγάλη τύχη να τον γνωρίσουμε, θα ζει μαζί μας, όσον χρόνο μας απομένει.

Δημήτρης Ζεβόλης   

Μεγάλη απώλεια για τη Τάξη μας ! « Έφυγε» ξαφνικά ο Μανόλης Πουλής ….

Ένας δικός μας άνθρωπος , ένας άνθρωπος του πολιτισμού και της τέχνης, ο Μανόλης Πουλής έφυγε ξαφνικά από τη ζωή τα ξημερώματα του Σαββάτου.

«Εραστής» του Θεάτρου, ο Μανόλης είχε βάλει το δικό του λιθαράκι στα Χανιώτικα πολιτιστικά δρώμενα, ανεβάζοντας, μέσω του «Θεατρικού Κύκλου», σημαντικές θεατρικές παραστάσεις καθώς και πολιτιστικές – μουσικές εκδηλώσεις στην αίθουσα «Μάνος Κατράκης» που είχε δημιουργήσει στην περιοχή της Χρυσής Ακτής.

Σημειώνεται ότι ο Μανόλης ήταν Πολιτικός μηχανικός και εργαζόταν, επί σειρά ετών, στην Τεχνική Υπηρεσία Δήμων και Κοινοτήτων (Τ.Υ.Δ.Κ.) της Ν.Α Χανίων.

Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει στον Άγιο Λουκά Χανίων, την Τρίτη 21/3 στις 16.30.

Καλό σου ταξίδι Μανόλη μας …

ΥΓ  Φωτογραφίες από την τελευταία παράσταση του ΘΕΑΤΡΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ του – σε σκηνοθεσία του Μανόλη  για τους συμμαθητές του  - στο Αμφιθέατρο ΣΤ Γυμνασίου μας,  στις 18/2 με το έργο « Ένας ταξιδιώτης» του Μωρίς Ντριόν…

Κριτική της θεατρικής παράσταση "Ένας ταξιδιώτης" , σε σκηνοθεσία Μανόλη Πουλή.

    Ηλίας Π. Γιαννιάς

«Ένας ταξιδιώτης» του Μωρίς Ντρυόν

ή πως ντυμένος κοσμοπολίτης κερδίζεις σε ένα τέταρτο είκοσι εκατομμύρια λιρέτες.

Πριν από λίγες ώρες στην Αίθουσα Τελετών του Σχολείου μας στη στάση Βαρυώτη, παρακολουθήσαμε μια πλήρη από κάθε άποψη παράσταση. Εκεί ανέβηκε το έργο «Ένας ταξιδιώτης» του Γάλλου θεατρικού συγγραφέα, Ακαδημαϊκού, Βουλευτού και Υπουργού Μωρίς Ντρυόν. Ο Ντρυόν διέθετε μια ολοφάνερη οξυδέρκεια που τον οδήγησε να παρεισφρήσει χωρίς κόπο στην ανθρώπινη φύση και τις διαφοροποιήσεις των χαρακτήρων, με τα σφάλματα και τις παρεκτροπές τους, καταδικάζοντας, σατιρίζοντας και διαπομπεύοντας τους για τα λάθη και τις πλάνες τους. Παρέδωσε στην αιωνιότητα ζωγραφισμένο με την γραφίδα του τον Σπινέτα χαρίζοντας του μια εξυπνάδα χωρίς προηγούμενο. Και κατορθώνει αυτός ο ευφυέστατος Γάλλος να προσφέρει στον σημερινό θεατή την ψυχική ευτυχία, μαζί με την λαϊκή σοφία.

Μια σχετική κριτική παρουσίαση της παράστασης θα προσπαθήσω να σας δώσω σε λίγο. Και παρακαλώ να είσθε επιεικείς, διότι εγώ ένας απλός Κτηνίατρος ήμουν και δεν είχα ειδικές γνώσεις στη θεατρολογία. Η κριτική μου θα βασισθεί σε μερικές χιλιάδες παραστάσεις που έχω δει στη ζωή μου, από την Μαρία Κάλλας «Μήδεια» στην Επίδαυρο όταν ήμουν μόλις 11 ετών, μέχρι σήμερα που είμαι… 37… ε, καλά 47… Εντάξει μωρέ 57… ούφ με φάγατε ΝΑΙ 67 ετών και παππούς!!! Κι αν ομολογεί ο ταξιδιώτης στο έργο του Ντρυόν: Είναι πολλές φορές σκληρό να έχεις καλλιτεχνική ψυχή και να την σέρνεις σ’ αυτόν τον κόσμο μέσα σε μια τραπεζική τσάντα. Εγώ θα διαφωνήσω και θα διατυμπανίσω ότι είναι ευτυχία να φέρεις την καλλιτεχνική σου ψυχή μέσα στην ιατρική σου τσάντα μαζί με τα εργαλεία και τα φάρμακα που όλη την ημέρα σε βοήθησαν να παλέψεις ώστε να κρατήσεις υγιή τα ασθενή ζωάκια σου.

«Εκεί στον Νότο» τρία μονόπρακτα του Τέννεσση Γουίλιαμς στην Αίθουσα «Μάνος Κατράκης» από τον «Θεατρικό Κύκλο»

Με τον γενικό τίτλο «Εκεί στον Νότο» ο «Θεατρικός Κύκλος» παρουσιάζει τρία μονόπρακτα του αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Τέννεσση Γουίλιαμς, στην Αίθουσα«Μάνος Κατράκης» (οδός Ιφιγενείας, Χρυσή Ακτή, Χανιά), από την Παρασκευή 16 έως την Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου, στις 9:30 μ. μ. ΑΚΡΙΒΩΣ!

Πρόκειται για τα μονόπρακτα (κατά σειρά που θα παρασταθούν) «Η αδέσμευτη» (“At Liberty”, 1941), «Η λαίδη Φθειροζόλ» (The Lady of the Larkspur Lotion”, 1941) και το «Κάτι που δεν λέγεται», (“Something Unspoken”,1958), που οι υποθέσεις τους εκτυλίσσονται στον Μισσισσιπή και στην Λουϊζιάνα, Πολιτείες του νότου, των Η.Π.Α.,σε μετάφραση Κωστούλας Μητροπούλου. Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Μανόλης Πουλής, που έχει κάνει και την μουσική επιμέλεια και τους ρόλους υπερασπίζονται (κατά σειράν εμφάνισης) οι: Άντζελα Κρίστο, Ρούσσα Μαρκάκη, Μαρία Σπύρου, Μανόλης Πουλής, Μελίνα Κούρτη και Αφροδίτη Σόβολου. Ακούγονται και οι φωνές των Χάρη Αργυρόπουλου και Κώστα Μυρίλλα. Σκηνικά και κοστούμια είναι συλλογικά, ενώ στον ήχο και το φως είναι ο Σωτήρης Καριοφίλλης.

Οι παραστάσεις δίδονται με ελεύθερη είσοδο, ενώ για κρατήσεις θέσεων – λόγω του περιορισμένου αριθμού τους – μπορείτε να απευθύνεστε στα τηλέφωνα 2821033472 και 6975861592.

Ευχαριστίες του συμμαθητή μας Μανόλη Πουλή…

Αγαπητοί φίλοι,

πρώτ' απ' όλα θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου που μου δώσατε την ευκαιρία να παρουσιάσω την πρόσφατη δουλειά μου στην Αθήνα, σε φίλους και γνωστούς και φυσικά στον φιλόξενο χώρο του παλαιού μας σχολείου.

Ιδιαίτερα θα σταθώ στην παρουσία του Βαγγέλη Μπουντούνη, που πέραν από το γεγονός ότι είναι μια καλλιτεχνική φυσιογνωμία παγκόσμια αναγνωρισμένη, επέστρεψε μετά από σαράντα επτά χρόνια στον χώρο που πήρε τα πρώτα βήματα μιας κάποιας παιδείας. 

Είναι ένα γεγονός που θα πρέπει να εγγραφεί σε μελλοντικές δράσεις μας, με την οργάνωση κατάλληλων εκδηλώσεων, όπως ένα ρεσιτάλ, ή ένα σεμινάριο πάνω σε μουσικά και αισθητικά θέματα.

Σας έστειλα ήδη μια πρόταση σχετικά με μια ιδιότυπη παράσταση πάνω σε μια σκέψη του φίλου και συνεργάτη μου Γιώργου Λουτσέτη. Θα μπορούσε αυτή η "δουλειά" να αποτελέσει ένα πρωτότυπο καλλιτεχνικό γεγονός, ειδικά με την συνεργασία με τον σύλλογο κωφαλάλων, καθότι η συνεργάτης του σχήματος Κάλι Ρουμελιώτη "ερμηνεύει" με ένα πρωτότυπο τρόπο τα τραγούδια και την μουσική στην νοηματική γλώσσα των κωφαλάλων. Θα είναι μια πρόταση που ξεπερνά τα όρια μιας απλής πολιτιστικής εκδήλωσης, μια και απευθύνεται και σ' ένα κατά κάποιο τρόπο 'αποκλεισμένο" κοινό στον χώρο του ακροάματος και φέρνει πιό κοντά αυτούς τους συνανθρώπους μας με μας.

Το σχήμα διαθέτει χώρους φιλοξενίας στην Αθήνα και η μόνη οικονομική του απαίτηση είναι να καλυφθούν τα έξοδα μετακίνησης.

Σκεφθείτε το!

Μανόλης Πουλής

Ο συμμαθητής μας (1968) Βαγγέλης Μπουντούνης .Συνθέτης, κιθαριστής.

Εικόνες από τη θεατρική παράσταση στο ΣΤ Γυμνάσιο Αθηνών, το Σάββατο 21/11.

Μεγάλη επιτυχία σημείωσαν και οι φετινές θεατρικές παραστάσεις του Θεατρικού Κύκλου (Θ. Κ.) του συμμαθητή μας Μανόλη Πουλή που δόθηκαν  στο Αμφιθέατρο του Γυμνασίου μας..

Ο Θ. Κ. παρουσίασε υπό τον τίτλο «Συνάντηση με τον Άντον» δύο μονόπρακτα του μεγάλου Ρώσου δραματουργού Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ, στο πρώτο μέρος την «Αρκούδα» και στο δεύτερο τις «Βλαβερές Συνέπειες του Καπνού».

Σην  παράσταση του Σαββάτου που ήταν κύρια για τους απόφοιτους της Τάξης μας (1969) παραβρέθηκαν και οι συμμαθητές μας : Βαρύτιμος , Ιακώβου, Γεωργάτσος, Γιαννημάρας , Κουντούρης, Πετροδασκαλάκης , Σελετόπουλος, Ζεβόλης , Αργυρός και Δόγκας

Την παράσταση τίμησε με τη παρουσία του και ο απόφοιτος του Γυμνασίου μας (1968) Βαγγέλης Μπουντούνης , διεθνούς φήμης μουσικός.

Υ.Γ ….και όπως εύστοχα σημειώνει ο σπύρος στο fb “….  παρακολουθήσαμε την ωραιότατη παράσταση από τη θεατρική ομάδα χανίων του μανώλη, όσοι δεν ήρθαν λόγω ντέρμπυ να... μας το περιγράψουνε και....ας πρόσεχαν!” Ανάμεσα σ’ αυτούς που δεν τα κατάφεραν – λόγω έκτακτου κωλύματος- και η σύνταξη του blog …θερμές ευχαριστίες στον Λεωνίδα για τις πολύ όμορφες φωτογραφίες του.  

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ : Σάββατο 21 και Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015 στις 8.00 μ.μ: Θεατρικές παραστάσεις στο ΣΤ’ Γυμνάσιο Αθηνών.

Συνάντηση με τον … Άντον

        Αναρωτιέμαι πολλές φορές αν οι χαρακτηρισμοί που δίδονται στα έργα διαφόρων συγγραφέων – και που κατ’ επέκταση ακολουθούν και τους ίδιους – έχουν άμεση σχέση με την πραγματικότητα. Στην ιδιαίτερη περίπτωση που λέγεται Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ, η όλη υπόθεση μοιάζει με ένα ευρηματικά οξύμωρο σχήμα.

    Ο μεγάλος Ρώσος διανοητής, θεατρικός συγγραφέας (και να μην ξεχνάμε και γιατρός), θεωρείται δραματικός συγγραφέας, από τον αντίστοιχο χαρακτηρισμό που φέρουν όλα τα μεγάλα του θεατρικά έργα («Ο γλάρος», «Ο βυσσινόκηπος», «Ο θείος Βάνιας», «Οι τρεις αδελφές») αλλά και από τον τρόπο που αποδίδονται σκηνοθετικά στις θεατρικές σκηνές. Στον αντίποδα έχει γράψει τις θεωρούμενες φαρσοκωμωδίες του που θα δείτε απόψε («Η αρκούδα» και «Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού»).

    Η διαπίστωσή μου είναι πως όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί αδικούν και τον συγγραφέα και το έργο του. Ο Τσέχωφ, διατηρώντας μιαν ανέντακτη πολιτικά στάση (σημείο μάλλον αρνητικό για την εποχή του) κατάφερε να αποτυπώσει την αποτελμάτωση της κοινωνικής ζωής της επαρχιακής Ρωσίας στα τέλη του 19^ου αιώνα, μεταφέροντάς την «υποκρισία» της, με την ελάχιστη δυνατή υποκριτικότητα επί σκηνής. (Ότι ακριβώς έκανε ο Λόρκα για την ζωή της Ισπανίας του μεσοπολέμου στα έργα του). Αυτό δεν έγινε όμως με στατικό τρόπο. Στα θεωρούμενα «δραματικά» έργα του, παραθέτει μιαν άλληλουχία κωμικών ή φαρσικών καταστάσεων με … δραματική διατύπωση, ενώ αντίθετα στις φαρσοκωμωδίες του θίγει τραγικά θέματα της πραγματικότητας, με έναν σκωπτικό τρόπο, ώστε το «νυστέρι» του διανοητή συγγραφέα να φτάσει στο μεδούλι του προβλήματος και να εκθέσει την κοινωνία ολόγυρά του.

    Πάνω σ’ αυτόν τον άξονα κινήθηκε η σκηνοθετική γραμμή που ακολουθήσαμε σαν θεατρικό σχήμα για την παράσταση. Δεν ζητάμε επιείκια στην κρίση σας, αλλά την συμβολή σας να φέρουμε σε πέρας μια αναζήτηση που θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε την έρευνα πάνω στα δομημένα κείμενα και την ουσιαστική συλλογική δράση – αυτό δηλαδή που είναι η ουσία του ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ.

Μανόλης Πουλής

«Συνάντηση με τον Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ»

Μ’ αυτόν τον τίτλο ο Θεατρικός Κύκλος – του συμμαθητή μας Μανόλη Πουλή - εγκαινιάζει τις δραστηριότητές του την θεατρική περίοδο 2015 – 2016 την Παρασκευή 16, Σάββατο 17 και Κυριακή 18/10, στην αίθουσα «Μάνος Κατράκης», οδός Ιφιγενείας, στην Χρυσή Ακτή, με ώρα έναρξης τις 9:00 μ. μ. ακριβώς.

Πρόκειται για μια παράσταση των δυο μονοπράκτων του Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ : «Η Αρκούδα» και «Οι Βλαβερές Συνέπειες του Καπνού». Την σκηνοθεσία υπογράφει η Μελίνα Κούρτη και τους ρόλους ερμηνεύουν κατά σειρά εμφανίσεως οι Σίσσυ Τσαντάκη, Μανόλης Πουλής, Γιώργος Κοκολάκης και Μελίνα Κούρτη. Στα τεχνικά μέρη (ήχος – φως) ο Νεκτάριος Λιονάκης.

Η είσοδος είναι ελευθερη για το κοινό (με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά) και κρατήσεις θέσεων γίνονται στα τηλέφωνα 2821033472 και 6975861592.

...και για τις φετινές θερινές διακοπές...

...δικές σας ή των φίλων σας και μέχρι και 8 άτομα, σας περιμένει ο συμμαθητής μας Μανόλης Πουλής, στους Αγίους Αποστόλους Χανίων  Κρήτης, στην τουριστική βίλα Villa Sunhill !

Λεπτομέρειες για : διαμονή, κρατήσεις,φωτογραφίες ,επικοινωνία στο http://www.villa-sunhill.gr/el/

ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ «ΝΥΧΤΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΝΟΛΗ ΠΟΥΛΗ.

Αγαπητοί συμμαθητές μου,

στην τελευταία μου επίσκεψη στην Αθήνα παρακολούθησα μιαν αξιόλογη παράσταση στην σκηνή του πολυχώρου "Αγγέλων Βήμα" (Σατωβριάνδου 34, πίσω από το Εθνικό Θέατρο), με το έργο της Λείας Βιτάλη "Νύχτα στην Εθνική".

Επειδή θεωρώ ότι η δουλειά του σχήματος είναι ιδιαζόντως ενδιαφέρουσα σας ενημερώνω ότι παρατσάσεις με το συγκεκριμέννο έργο δίδονται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 8:00 μ. μ.. και σας προτείνω να την παρακολουθήσετε.

Κατωτέρω παραθέτω και κάποα σχόλια που έκανα στο σχήμα.

Χανιά, 13/3/2015,

1.    Το έργο.

Μετά την «Πλαστελίνη» του Βασίλι Σικάρεφ που ανέβηκε σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου από την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου τον Νοέμβρη του 2007, το «Νύχτα στην Εθνική» της Λείας Βιτάλη καταφέρνει να θίξει ένα τόσο σύγχρονο όσο και σύνθετο κοινωνικοπολιτικό πρόβλημα, που ζούμε καθημερινά γύρω μας, μ’ ένα σκληρό και ρεαλιστικά «ωμό» τρόπο. Το θέμα στην «Πλαστελίνη» ήταν το bullying – προφητικό για την εποχή που γράφτηκε (2004), αν και υφιστάμενο ανέκαθεν στις ανθρώπινες κοινωνίες. Στην «Νύχτα στην Εθνική» αντιμετωπίζεται η σύγχρονη ξενοφοβία, με ότι αυτό περικλείει – ρατσισμό, εξαθλίωση, εκμετάλλευση και σε προέκταση φασισμό, με την κατάσταση στην κοινωνία να είναι απόλυτα διακριτή. Το κείμενο, οι διάλογοι, οι καταστάσεις αιχμηρά τολμηρές σε σημείο που να δίνουν γροθιά στο στομάχι του ανέμελου και ευκαιριακού θεατή. Και σ’ αυτό το σημείο αξίζουν συγχαρητήρια στην συγγραφέα, που τόλμησε κάτω από τις σημερινές συνθήκες ελοχεύοντος φασισμού να καταγράψει τα φαινόμενα.

Στο φινάλε έχω μια ένσταση: αν η αγάπη θα μπορούσε να είναι το … φάρμακο για τα όσα συμβαίνουν επί σκηνής – και εκτός αυτής – δεν υπήρχε λόγος να τονισθούν στο κείμενο. Ο θεατής-ακροατής-αναγνώστης  δεν πρέπει να φύγει «λυτρωμένος» από ότι είδε-άκουσε-διάβασε. Αντίθετα πρέπει να προβληματιστεί – και επί μακρόν – κατά το πόσον είναι (και που είναι) συνυπεύθυνος για τα γεγονότα.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ : Αυτή την Κυριακή 1/3/2015 : Οι " ΕΜΙΓΚΡΕΔΕΣ" στο Μουσικό Γυμνάσιο Παλλήνης !

Αγαπητοί φίλοι, 

με πολύ χαρά σας πληροφορούμε ότι την Κυριακή 1η Μαρτίου 2015 το θεατρικό σχήμα ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ θα έχει την τιμή να φιλοξενηθεί στο Αμφιθέατρο του Προτύπου Μουσικού Γυμνασίου Παλλήνης και να παρουσιάσει το έργο του Σλάβομιρ Μρόζεκ"ΕΜΙΓΚΡΕΔΕΣ". 

Η παράσταση θα αρχίσει στις 8:00 μ. μ., με ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ,  και με ελεύθερη κοινωνική συνεισφορά.

Θα χαρούμε πολύ να σας συναντήσουμε, για να γνωρίσετε κι από κοντά ένα από τα σημαντικότερα δημόσια εκπαιδευτήρια της χώρας μας.

Σας επισυνάπτουμε και πρόσθετο πληροφοριακό υλικό από την παράσταση.
Μανόλης Πουλής

https://drive.google.com/file/d/0B9GvB9G8IGbvdTRGMl9URl9TNWs/view

Υπάρχει ελπίδα…(;)

Κύριε διευθυντά των «Χανιώτικων Νέων»,
την Παρασκευή 16 τρέχοντος βρέθηκα στην Πινακοθήκη Χανίων που φιλοξενούσε το γνωστό -σε ποιους άραγε;- ντουέτο Ελισάβετ Βερούλη – Γιώργο Λουτσέτη, σε μια μουσική βραδιά – παράσταση που παρουσιάζουν σε διάφορα μέρη τον φετινό χειμώνα. Το ρεσιτάλ, με τίτλο “ΣΠωΝδή στον έρωτα”, παρουσιάστηκε για δεύτερη φορά στον χώρο αυτό μετά από προτροπή του διευθυντή της Πινακοθήκης, που -προς τιμήν του- συνέλαβε το επίπεδο της καλλιτεχνικής δημιουργίας των συντελεστών του.
Είχα την τιμή και την ευκαιρία να φιλοξενήσω το ρεσιτάλ τον περασμένο Νοέμβρη στον χώρο μου και έτσι γνώριζα καλά το τι θα άκουγα. Πέραν όμως από το γεγονός ότι απόλαυσα μια βελτιωμένη έκδοσή του από τους δύο μουσικούς (που σημαίνει μια θετική ανοδική πορεία και για τους δύο), μια εκπληκτική παρουσία «γέμισε» τους ήχους της βραδιάς με μια αισθαντική απόδοσή τους στην κοινωνία των συνανθρώπων μας που έχουν στερηθεί τη δυνατότητα της ηχητικής επικοινωνίας. Η Κάλλι Ρουμελιώτου, η νεαρή κοπέλα που απέδιδε τους στίχους των τραγουδιών στη νοηματική γλώσσα, μάγεψε με την ερμηνεία της τους τυχερούς που παρευρέθηκαν σ’ αυτήν την πανδαισία. Μου έδωσε την αίσθηση ότι κατόρθωσε να αποδώσει όχι μόνο το συναισθηματικό περιεχόμενο του λόγου, αλλά και το αντίστοιχο φορτίο του μουσικού ήχου. Συγχαρητήρια!!!
Υπάρχει λοιπόν ελπίδα! Άτομα με ευαισθησίες και οράματα στην πόλη μας να ανοίγουν δρόμους μέσα στη θλιβερή πραγματικότητα της καθημερινότητάς μας. Κρίμα που την αίσθησή τους αυτή δεν την… αντιλαμβάνονται εκείνοι που θα έπρεπε να διευκολύνουν αυτές τις προσπάθειες. Γι’ αυτό και το ερωτηματικό στην αρχική φράση.

Φιλικότατα
Μανόλης Πουλής

Ευχές, από τον Μανόλη Πουλή !

Χανιά, 25/12/2014,

Αγαπητοί συμμαθητές,

ο Θεατρικός Κύκλος, η Αίθουσα Μάνος Κατράκης κι εγώ προσωπικά, σας ευχόμαστε, επ’ ευκαιρία των Χριστουγέννων, κάθε χαρά κι ευτυχία στην περίοδο των εορτών και αισιόδοξο, ευτυχές και δημιουργικό το Νέον Έτος.

Ελπίζουμε ότι και στην νέα χρονιά θα μπορούμε να μοιραστούμε μαζί σας κάθε δημιουργική καλλιτεχνική στιγμή τόσο δική μας όσο και δική σας.

Με αγάπη

Μανόλης Πουλής.

Υ.Γ.  Για άμεση ενημέρωσή σας, σας ανακοινώνουμε ότι το Σάββατο 27, στις 9:30 μ.μ., την Κυριακή 28, στις 6:30 μ.μ. και 9:30 μ.μ. και Δευτέρα 29, στις 9:30 μ.μ., Δεκεμβρίου, θα πραγματοποιηθούν στην Αίθουσα «Μάνος Κατράκης» (οδ. Ιφιγενείας, Χρυσή Ακτή, Χανιά, τηλ. 2821033472 & 6975861592), παραστάσεις με το έργο της Λουντμίλα Πετρουσέφσκαγια «’Ερωτας», από πειραματική θεατρική ομάδα, με ελεύθερη είσοδο (και έξοδο με ελεύθερη οικονομική συνεισφορά). Τους ρόλους ερμηνεύουν οι Ελπίδα Ηλιάκη, Μανόλης Σφακιωτάκης και Νεκτάριος Λιονάκης.

 Πληροφοριακά:

Πρόκειται για ένα από τα πιο γνωστά έργα της Λιουντμίλα Πετρουσέφσκαγια -σημαντικής εκπροσώπου της σύγχρονης ρωσικής λογοτεχνίας, το στιλ της οποίας έχει συχνά χαρακτηριστεί «τσεχωφικό»- που περιγράφει την πρώτη νύχτα γάμου ενός ζευγαριού στη Μόσχα, μέσα σε ένα στενόχωρο δωμάτιο, την εποχή της περεστρόικα.

Πιστεύεις στον έρωτα; Μπορείς να ερωτευτείς έναν ξένο; Μπορείς να τον παντρευτείς; Μπορείς ακόμα και να τον αγαπήσεις; Ζηλεύεις; Τί θα συμβεί την πρώτη νύχτα του γάμου σου; Γιατί δε συνεννοούμαστε; Ή μήπως τελικά καταλαβαινόμαστε τόσο πολύ;

Ένας άνδρας και μία γυναίκα σε μια νύχτα έρχονται αντιμέτωποι με όλα όσα αναρωτιούνται σε όλη τους τη ζωή… Είναι ο έρωτας αυτό που διαβάζουμε στα βιβλία; Ένα τέλειο παραμύθι; Ή όχι; Αυτήν τη νύχτα ο Τόλια και η Σβέτα θα εξερευνήσουν το δικό τους έρωτα, προκαλώντας τους θεατές να αναρωτηθούν: τί εστί έρως;

Εικόνες από την παράσταση "ΕΜΙΓΚΡΕΔΕΣ"

Τις παραστάσεις του έργου "ΕΜΙΓΚΡΕΔΕΣ" του Πολωνού συγγραφέα Σλάβομιρ Μρόζεκ, παρακολούθησαν αρκετοί συμμαθητές μας που  έφυγαν εντυπωσιασμένοι από την γεμάτη πάθος ερμηνεία, τόσο του συμμαθητή μας Μανόλη Πουλή, όσο και του συνεργάτη του ηθοποιού Χάρη Αργυρόπουλου. Μετά από 2 ώρες και 10 λεπτά – που διήρκεσε το έργο – οι 2 πρωταγωνιστές αν και τα «είχαν δώσει όλα» πάνω στο σανίδι, παραδόξως ένοιωθαν ξεκούραστοι  και συζήτησαν με τους θεατές. Σημειωτέον ότι η παράσταση της Κυριακής 2/2 ήταν η 69^η  , όπως μας εκμυστηρεύθηκε ο Μανόλης!

Ευχαριστούμε θερμά τον συμμαθητή μας Μανόλη Πουλή,  που  τα 2 τελευταία χρόνια «ανεβαίνει» από τα Χανιά στην Αθήνα, ειδικά για τους συμμαθητές του αλλά και για τους μαθητές του σημερινού ΣΤ Γυμνασίου και παρουσιάζει τις  θεατρικές παραστάσεις του Θεατρικού του Κύκλου (Αίθουσα ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ) και ελπίζουμε η εξαιρετική αυτή πρωτοβουλία του να υποστηριχθεί από όλους μας και  να γίνει ετήσιος θεσμός.

Φωτό 1

Η Αίθουσα "ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ" στο Γυμνάσιό μας : 2, 8 & 9 Φεβρουαρίου 2014 !

Αγαπητοί φίλοι,
με μεγάλη χαρά ο Θεατρικός Κύκλος θα παρουσιάσει για δεύτερη φορά παραγωγή του στην Αθήνα, σε τρεις παραστάσεις που θα δοθούν στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΣΤ Γυμνασιου Αθηνών, Ζεύξιδος και Πυθέου, στην αρχή της οδού Βουλιαγμένης.
Πρόκειται για το έργο του Πολωνο-Γάλλου συγγραφέα Σλάβομιρ Μρόζεκ "Εμιγκρέδες".
Οι παραστάσεις θα δοθούν την Κυριακή 2/2, το Σάββατο 8/2 και την Κυριακή 9/2/2014,
 με ώρα έναρξης τις 8:00 μ.μ.
Θα χαρώ να σας δω σε κάποια απο αυτές τις τρεις παραστάσεις.

Φιλικότατα
Μανόλης Πουλής

Λίγα λόγια για το έργο και τη σκηνοθεσία.

    1.Έργο.

        Παρά τα όσα γράφονται στο internet και την Wikipedia, το έργο αποτελεί μια αυτοκριτική αυτοβιογραφία του ίδιου του συγγραφέα, γραμμένο το 1973, σε μια προσπάθειά του να προσεγγίσει το ΠΕΕΚ (το Πολωνικό Κομμουνιστικό Κόμμα) και το καθεστώς της Πολωνίας εκείνης της περιόδου, έχοντας αποσκιρτήσει το 1968 απ’ αυτό και καταφεύγοντας κατ’ αρχήν στο Μιλάνο κι έπειτα στο Παρίσι – όπου πολιτογραφήθηκε σχεδόν άμεσα σαν Γάλλος, κάτι που διατήρησε μέχρι τον θάνατό του (15/8/2013).

    Η κριτική και αυτοκριτική ομολογία του αυτή, του επέτρεψε να επιστρέψει στην Πολωνία και να συνεχίσει να συγγράφει εκεί, μερικά πολύ δυνατά κείμενα (όπως π.χ. το «Ένα Ευτυχές Γεγονός» ή «Η Δεύτερη Υπηρεσία», να σκηνοθετεί και στην Βαρσοβία αλλά στο εξωτερικό, δηλώνοντας πολίτης του κόσμου.

    Οι «Εμιγκρέδες» επεξεργάζονται μερικές από τις πιο βασικές έννοιες που ταλανίζουν την εποχή μας. Την έννοια της ελευθερίας και της σκλαβιάς, όχι τόσο με την πολιτική διάστασή τους, αλλά με την εξελικτική αντίθεση τους, όπου τα όρια πλέον είναι δυσδιάκριτα. Τόσο η ελευθερία όσο και η σκλαβιά αντιμετωπίζονται σαν μια πορεία προς την υποδούλωση της ανθρώπινης συνείδησης σε κελεύσματα που δεν προέρχονται από την φυσική ανάγκη του ανθρώπινου όντος, αλλά από έναν επίκτητο οικονομικό μηχανισμό που συνθλίβει τα πάντα στο όνομα μιας τυχάρπαστης ευμάρειας. Τα υποκείμενα – οι εμιγκρέδες, λέξη που δεν αποδίδεται στα ελληνικά με τον όρο «μετανάστης», αλλά ίσως με την έννοια του «εξαναγκασμένου σε μετανάστευση» – λειτουργούν απλά σαν εργαλεία, για να δομήσει ο Μρόζεκ την πολιτική και φιλοσοφική του προσέγγιση στην κυρίαρχη αντίθεση ελευθερία – σκλαβιά.

    Το κείμενο αποτελείται από μια αλληλουχία συγκρούσεων πάνω σε καθημερινά προβλήματα, σε μια ανέλιξη καταστάσεων, που οδηγούνται σε μια σειρά από βίαιες κορυφώσεις, πριν από το συντριπτικό τέλος. Το χιούμορ – ιδιότυπο χαρακτηριστικό του συγγραφέα – ενσωματώνεται τόσο αρμονικά με το δράμα, που μπορεί να γίνει αποδεκτό από τον οποιονδήποτε μη μυημένο θεατή, αλλά ν’ αφήσει στο τέλος μια πικρή, αλλά όχι δυσάρεστη, γεύση μελαγχολίας.

      2.Σκηνοθεσία.

        Πρώτη φορά συναντήθηκα με το κείμενο αυτό τον Ιούνη του 1985, όταν μου το σύστησε ένας υπάλληλος από την Σύγχρονη Εποχή (γεγονός που με παραξένεψε αρκετά, όταν έμαθα το ποιόν του συγγραφέα). Τον Σεπτέμβρη του ίδιου έτους, με τις αρχικές οδηγίες του Κώστα Τσιάνου (Θεσσαλικό Θέατρο) ξεκινήσαμε στο ΚαφεΘέατρο Ηρακλείου τις πρόβες που οδήγησαν σε παράσταση τον Γενάρη του 1986. Δώσαμε συνολικά 55 παραστάσεις, που ήταν για μένα η πρώτη ουσιαστική προσέγγιση στο Θέατρο.

    Στην σκηνοθετική άποψη του 1985 προστέθηκε – σαν σκηνοθετική γραμμή η διαμόρφωση των ιδεολογικοπολιτικών καταστάσεων μετά τις κοσμογονικές αλλαγές του 1991 – 1992 και την κατάρρευση του πολιτικού μορφώματος του Σοβιετικού μοντέλου. Ουσιαστικά αποδεσμεύτηκε το κείμενο από τις αρχικές του συμβάσεις πάνω στις αντιθέσεις καπιταλισμού – σοσιαλισμού και απέκτησε πανανθρώπινη αξία. Το κείμενο – για να χρησιμοποιήσω μια θεατρική ορολογία – κάθισε πάνω στους ηθοποιούς και ανέδειξε πτυχές χαρακτήρων που η καθημερινή συμβατικότητα πολλές φορές καταπνίγει.

    Είναι προσωπική μου άποψη ότι το κείμενο δεν πρέπει να αλλοιώνεται, προκειμένου να εξυπηρετήσει την σκηνοθετική άποψη ή την οικονομία του χρόνου. Έτσι το έργο παίζεται πλήρες, χωρία καμιά περικοπή και μάλιστα χωρίς διάλειμμα. Και επομένως η διάρκειά του είναι 2h.  10min.. Μην ανησυχείτε όμως, τόσο η πλοκή όσο και η δράση κρατούν τον θεατή σε πλήρη ενάργεια, ώστε να μην αντιλαμβάνεται τον χρόνο που περνάει. Αυτό το επισημαίνω μετά βεβαιότητας, μια και μετά το πέρας της παράστασης οι θεατές δεν αποχωρούν από τον χώρο, πριν περάσουν τουλάχιστον πέντε έως δέκα λεπτά. Όσο για του ηθοποιούς … αυτοί είναι ήδη ζαλισμένοι από το κονιάκ που πίνουν κατά την διάρκεια του έργου!!!

 Μανόλης Πουλής