Το προηγούμενο Σάββατο 5/11,ξεκινήσαμε πρωί από την Αθήνα για μια ακόμα επίσκεψη της Τάξης μας, σε τόπους αρχαιολογικού ενδιαφέροντος. Με πρωτοβουλία και πάλι του συμμαθητή μας Γιώργου Χατζηδήμα, αυτή τη φορά κατευθυνθήκαμε στον Ν. Βοιωτίας.
Πρώτη στάση στο Κάστρο του Γλά στην Κωπαίδα.
Το Κάστρο του Γλα είναι από τα σημαντικότερα φρούρια -ακροπόλεις της αρχαιότητας. Όταν η Κωπαΐδα ήταν λίμνη, ο λόφος ήταν νησί. Το ύψος του λόφου κυμαίνεται από 20 έως 50μ. Η ακρόπολης του Γλα είναι επταπλάσια από αυτής των Μυκηνών και δεκαπλάσια της Τίρυνθας. Στα ριζά του λόφου υπάρχουν φυσικές καταβόθρες από όπου χανόταν το νερό της λίμνης. Σήμερα αυτές οι καταβόθρες είναι στάνες όπου οι κτηνοτρόφοι της περιοχής φυλάνε τα πρόβατα.
Ο λόφος είναι οχυρωμένες με κυκλώπεια τείχη πάχους 5,50 μ και συνολικό μήκος 3 χλμ.
Ο λόφος είναι οχυρωμένες με κυκλώπεια τείχη πάχους 5,50 μ και συνολικό μήκος 3 χλμ.
Δεύτερη στάση στον Ορχομενό.
Εκεί όπου οι ανασκαφές έφεραν στο φως σπουδαιότατα ίχνη όλων των περιόδων της προϊστορικής εποχής της Ελλάδος σε διαδοχικά στρώματα σε τέσσερεις φάσεις Η τελευταία φάση, αντιστοιχεί με τη Μυκηναϊκή περίοδο και είναι η περίοδος ακμής του Ορχομενού.. Στην ίδια εποχή ανήκει και ο λεγόμενος θησαυρός του Μινύου, θολωτός τάφος όμοιος στο σχήμα με τον θολωτό τάφο του Ατρέως στις Μυκήνες και με ένα θολωτό τάφο στις Αρχάνες της Κρήτης.
O λεγόμενος θησαυρός του Μινύου, που δεν σώζεται δυστυχώς στην κατάσταση των δύο άλλων τάφων, αποτελείται και πάλι από τον δόμο, τη θόλο κι ένα πλευρικό δωμάτιο. Ο δόμος επικοινωνεί με τη θόλο με μια πόρτα, που στεγάζεται από ένα υπερμέγεθες μονολιθικό υπέρθυρο. Η θόλος ήταν κτισμένη όπως συνήθως κτίζονταν οι Μυκηναϊκοί Θολωτοί τάφοι, με πέτρες σε ισοδομικές σειρές κατά το λεγόμενο εκφορικό σύστημα, δηλαδή σε δακτυλίους που στενεύουν στην κορυφή. Το πλευρικό δωμάτιο, που επικοινωνούσε πάλι με τη θόλο, με πόρτα, είναι επενδυμένο εσωτερικώς, τόσο στους τοίχους, όσο και στην οροφή, με τεράστιες ανάγλυφες λίθινες πλάκες, διακοσμημένες με σπείρες και ανθέμια. Ο θησαυρός του Μινύου είχε συληθεί ασφαλώς στην αρχαιότητα. Η θόλος του χρησιμοποιήθηκε και σε μεταγενέστερα χρόνια και στη ρωμαϊκή εποχή τοποθετήθηκε στο κέντρο μια μαρμάρινη τράπεζα.
O λεγόμενος θησαυρός του Μινύου, που δεν σώζεται δυστυχώς στην κατάσταση των δύο άλλων τάφων, αποτελείται και πάλι από τον δόμο, τη θόλο κι ένα πλευρικό δωμάτιο. Ο δόμος επικοινωνεί με τη θόλο με μια πόρτα, που στεγάζεται από ένα υπερμέγεθες μονολιθικό υπέρθυρο. Η θόλος ήταν κτισμένη όπως συνήθως κτίζονταν οι Μυκηναϊκοί Θολωτοί τάφοι, με πέτρες σε ισοδομικές σειρές κατά το λεγόμενο εκφορικό σύστημα, δηλαδή σε δακτυλίους που στενεύουν στην κορυφή. Το πλευρικό δωμάτιο, που επικοινωνούσε πάλι με τη θόλο, με πόρτα, είναι επενδυμένο εσωτερικώς, τόσο στους τοίχους, όσο και στην οροφή, με τεράστιες ανάγλυφες λίθινες πλάκες, διακοσμημένες με σπείρες και ανθέμια. Ο θησαυρός του Μινύου είχε συληθεί ασφαλώς στην αρχαιότητα. Η θόλος του χρησιμοποιήθηκε και σε μεταγενέστερα χρόνια και στη ρωμαϊκή εποχή τοποθετήθηκε στο κέντρο μια μαρμάρινη τράπεζα.
Τρίτη στάση στο αρχαίο Τροφώνιο Μαντείο στη Λιβαδειά.
Βρίσκεται στους πρόποδες του λόφου με το μεσαιωνικό κάστρο όπου βρίσκονται τα ερείπια για τα οποία πιστεύεται ότι αποτελούν, ό,τι απέμεινε από το Τροφώνιο , στο ιερό άλσος της αριστερής όχθης του ποταμού, προς τον προφήτη Ηλία.
Η αληθινή μαντική σπηλιά του Τροφώνιου, δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί, παρόλο που οι ιερές πηγές αποτελούν τουριστικό αξιοθέατο και τα ερείπια ενός ναού στέκουν λίγο πιο πέρα.
Η αληθινή μαντική σπηλιά του Τροφώνιου, δεν έχει ακόμη ανακαλυφθεί, παρόλο που οι ιερές πηγές αποτελούν τουριστικό αξιοθέατο και τα ερείπια ενός ναού στέκουν λίγο πιο πέρα.
Στο Τροφώνιο Μαντείο ταξίδευαν από παντού και ζητούσαν μελλοντολογικούς χρησμούς πάρα πολλοί άνθρωποι και εκεί είχαν προσφύγει ζητώντας βοήθεια πολύ σπουδαίοι άντρες .
Κατά την αρχαιότητα η πόλη λεηλατήθηκε και καταστράφηκε δύο φορές (395 π.Χ.-86 π.Χ.), αλλά τον 2ο αι. μ.Χ. η πόλη γνώρισε μεγάλη ακμή, και στο Τροφώνιο Άντρο κατέφτασαν για χρησμό άνθρωποι από τις τέσσερις γωνίες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, (ανάμεσα τους και ο Παυσανίας, που στις Περιηγήσεις του περιγράφει με όλες τις λεπτομέρειες τα παράξενα που συνέβαιναν εκεί).
Στο ιερό άλσος, το μαντείο του Τροφώνιου λειτουργούσε μέχρι την πλήρη εγκαθίδρυση του Χριστιανισμού και την απαγόρευση δια νόμου, από τον Θεοδόσιο Α', των τελετουργιών, των αρχαίων θρησκειών και μυστηρίων.
Κατά την αρχαιότητα η πόλη λεηλατήθηκε και καταστράφηκε δύο φορές (395 π.Χ.-86 π.Χ.), αλλά τον 2ο αι. μ.Χ. η πόλη γνώρισε μεγάλη ακμή, και στο Τροφώνιο Άντρο κατέφτασαν για χρησμό άνθρωποι από τις τέσσερις γωνίες της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, (ανάμεσα τους και ο Παυσανίας, που στις Περιηγήσεις του περιγράφει με όλες τις λεπτομέρειες τα παράξενα που συνέβαιναν εκεί).
Στο ιερό άλσος, το μαντείο του Τροφώνιου λειτουργούσε μέχρι την πλήρη εγκαθίδρυση του Χριστιανισμού και την απαγόρευση δια νόμου, από τον Θεοδόσιο Α', των τελετουργιών, των αρχαίων θρησκειών και μυστηρίων.
Αφού βγάλαμε τις απαραίτητες αναμνηστικές φωτογραφίες, αφήσαμε πίσω μας τους σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους που επισκεφθήκαμε και αργά το απόγευμα κατευθυνθήκαμε σε γνωστή ταβέρνα – έξω από τη Λιβαδειά – όπου συσκεφτήκαμε …με παϊδάκια στα κάρβουνα, και προγραμματίσαμε τις επόμενες αναλόγου ενδιαφέροντος εξορμήσεις μας.
 |
| Φωτό 1 Μπροστά στο Κάστρο του Γλά στην Κωπαϊδα Από αριστερά: Το ζεύγος Ζεβόλη, Γεωργάτσος, Χατζηδήμας, Μερέβης,Αργυρός και Πετροδασκαλάκης. |
 |
| Φωτό 2 Μέσα στο πλευρικό δωμάτιο του θησαυρού του Μινύου στον Ορχομενό. Ο Χατζηδήμας δείχνει την οροφή με τις τεράστιες ανάγλυφες λίθινες πλάκες διακοσμημένες με σπείρες και ανθέμια. |
 |
| Φωτό 3 Στο θόλο του θησαυρού του Μινύου Από αριστερά: Αργυρός, Γεωργάτσος, Ζεβόλης, Πετροδασκαλάκης, Χατζηδήμας, Πισιμίσης και Μερέβης. |
