ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Οι απόφοιτοι 1975 του ΣΤ Γυμνασίου μας.

Λόγω του εξαιρετικού ενδιαφέροντος που παρουσιάζουν οι φωτογραφίες και για μας, αναδημοσιεύουμε την από 14/1/2012 ανάρτηση του blog ΚΥΝΟΣΑΡΓΕΣ http://6okynosarges.blogspot.com/ (των παιδιών που αποτελούν συνέχεια του σχολείου μας, σήμερα) μαζί με τις φωτογραφίες των χώρων αυλισμού και αίθουσας διδασκαλίας μας - που τη συνοδεύουν - και σίγουρα θα μας συγκινήσουν …

«Και οι απόφοιτοι 1974-1975 του ΣΤ΄ Αρρένων δίνουν εδώ και ένα περίπου χρόνο το παρόν στο διαδίκτυο. Η διεύθυνσή τους στο facebook είναι 6ο Εξατάξιο Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών  Aπό την σελίδα τους είναι και οι φωτογραφίες από τις δύο αυλές , αλλά και από το διδακτήριο».

Η αυλή με τα υπόστεγα και τα αποδυτήρια πριν χτιστεί το κτήριο του 6ου Γυμνασίου
η "κάτω αυλή" που υπήρχε πριν χτιστεί το νέο κτήριο του 36ου (6ου πλέον) Γυμνασίου
Η φωτογραφία αυτή είναι από αίθουσα στον πάνω όροφο


(Ευχαριστούμε τους παλιούς "συμμαθητές " για το υλικό)






Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012

Κατάθεση ενός έλληνα εφήβου της Διασποράς για τα ελληνικά προβλήματα


Είμαι Έλληνας έφηβος και από φέτος μόνιμος κάτοικος Καναδά. Μέσω αυτής της επικοινωνίας θα επιθυμούσα να αφυπνίσω κοιμισμένες συνειδήσεις και να μεταφέρω την πλήρη αντίληψη την οποίαν έχει ένας νεαρός Έλληνας, γεννημένος καιμεγαλωμένος στην Ελλάδα, σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα του. Η κατάθεσή μου θα είναι όσο πιο μακρυά και σοκαριστική μπορεί να αποτυπωθεί, προκειμένου να εκφράσω όλον τον πόνο που κρύβω μέσα μου εδώ και πολλούς μήνες, για να μην πω χρόνια. 

Είμαι χωρίς πατρίδα. Η Ελλάδα με έδιωξε με τον τρόπο της, αφού δεν μπορέσαμε στην οικογένειά μου να αντέξουμε άλλο την κατάντιά της και ο Καναδάς μέχρι στιγμής, δεν νοιώθω πως με έχει αγκαλιάσει. Ακόμα μια οικογένεια αναγκάστηκε να ακολουθήσει το δρόμο της ξενιτιάς. Ακόμα μια οικογένεια αναγκάστηκε να ξεριζωθεί από το έδαφος που τη γέννησε για να ζήσει σε μια άλλη χώρα. Στην Ελλάδα, τη χώρα που με γέννησε, με ανάθρεψε και με έκανε αυτό που είμαι, οι Έλληνες κοιμούνται χωρίς να πολυξέρουν πώς θα ξυπνήσουν. Βγαίνουν το πρωί έξω από τα σπίτια τους κοιτώντας αν θα τους επιτεθεί κάποιος να τους ληστέψει ή ακόμα και να τους σκοτώσει. Υπάρχει μεγάλο μίσος στην Ελλάδα. Μίσος όλων σε όλους.

Τα οικονομικά, πολιτικά, και κοινωνικά προβλήματα έχουν μετατρέψει την ελληνική κοινωνία σε μια κοινωνία νευρικών ανθρώπων. Το χειρότερο όμως είναι ότι αυτό το στρες που καλλιεργείται παντού, από τα σχολεία έως μέσα στα σπίτια, μεταφέρεται και στις επόμενες ελληνικές γενιές. Τα παιδιά μαθαίνουν στη μιζέρια, το άγχος και τον καθημερινό κίνδυνο. Πολλοί φίλοι και φίλες μου είναι καταθλιπτικοί. Η κατάθλιψη και το άγχος οργιάζουν στις νεανικές κοινωνίες της πατρίδας μου. Ο λαός μισεί τους πολιτικούς και καταριέται το Κοινοβούλιο, την πηγή της Ελληνικής Δημοκρατίας. Οι πολιτικοί πρόδωσαν τον ελληνικό λαό και το αποτέλεσμα είναι να μην υπάρχουν ιδεολογίες στους νέους της εποχής μου. Οι λέξεις αριστερός και δεξιός έχουν καταργηθεί στη γενιά μου. Ξέρουμε ότι όποιος και αν είναι στην εξουσία, τα αποτελέσματα θα είναι το ίδιο αρνητικά. Η οικονομική κρίση έχει πάει την Ελλάδα πάρα πολλά χρόνια πίσω. 

Στον Καναδά (και γενικά στο εξωτερικό), μας λυπούνται για την κατάντιά μας. Ένας Έλληνας μπορεί να καταλάβει πως νοιώθω τεράστια ντροπή να λυπούνται την πατρίδα μου. Οι αναρίθμητοι μετανάστες μπαινοβγαίνουν ανεξέλεγκτα στην Ελλάδα, και σε λίγο θα είναι πιο πολλοί από τους Έλληνες. Αυτοί οι άνθρωποι όμως πεινούν. Στην Ελλάδα, στην οποία πίστευαν ότι θα έχουν καλύτερη τύχη, βρήκαν την μίζερη ελληνική πραγματικότητα. Τέλος, υπάρχει πρόβλημα σχετικά με τα όργανα ασφάλειας, αφού δεν υπάρχει καμία τάξη ή μέριμνα για αυτά. Η απόδειξη είναι η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου πριν τρία χρόνια και η Αθήνα που καιγόταν επί μέρες λόγω των πολυάριθμων επεισοδίων. 

Κάποιοι άνθρωποι ευθύνονται για όλα αυτά τα προβλήματα. Αυτοί, κανείς δεν ξέρει ακριβώς ποιοι είναι. Όλοι όμως ξέρουν ότι θα ήθελαν να τους δουν κρεμασμένους στην Πλατεία Συντάγματος. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που ευθύνονται και για τα χάλια της Ελλάδας αλλά και της εκπαίδευσης και για το πρόβλημα των μεταναστών και για τον ανύπαρκτο έλεγχο των οργάνων ασφαλείας και για το ότι οικογένειες σαν τη δική μου αναγκάστηκαν να αφήσουν τα σπίτια τους και τη ζωή τους και να φτιάξουν λίθο-λίθο τη ζωή τους από την αρχή. Αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να τιμωρηθούν με κάποιο τρόπο. Και αυτός ο τρόπος δεν θα είναι σε ουδεμία περίπτωση το αίμα. Αυτός ο τρόπος θα είναι μόνο ο αγώνας του ελληνικού λαού για την καλυτέρευση της ελληνικής πραγματικότητας. 

Η ελπίδα πως κάποτε ο Έλληνας θα ξαναλέει ότι είναι Έλληνας με ψηλά το κεφάλι, θα πρέπει να δώσει θάρρος και κουράγιο στον καταπονημένο ελληνικό λαό, που έχει υποφέρει πάρα πολλά. Όπως είπε ο Γ.Ρίτσος, «Μικρός λαός και πολεμά δίχως σπαθιά και βόλια, για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι». Ο μοναδικός τρόπος να γίνει η Ελλάδα κράτος, είναι μόνο μέσω του ίδιου του ελληνικού λαού και όχι μέσω των πολιτικών που πρόδωσαν αυτόν τον τόπο. 

Ο λαός της Ελλάδας θα πρέπει να πιστέψει σε αυτό το όνειρο. Το πώς θα γίνει πραγματικότητα αυτό το όνειρο, εγώ δυστυχώς δεν μπορώ να το πω. Άλλωστε, εγώ απλώς εκφράζω το πώς βλέπει η δική μου γενιά τα πράγματα, και όχι κάποιο σχέδιο επίλυσης όλων αυτών των προβλημάτων. Αυτό δυστυχώς, είναι ευθύνη των πολιτικών. Είναι πάρα πολύ δύσκολο, σχεδόν αδύνατον, αλλά όχι τελείως. Αν μπορέσει και πάρει ελπίδα ο βασανισμένος ελληνικός λαός, τότε πολύ σύντομα θα έχουμε μια περήφανη Ελληνική Δημοκρατία. Μια αληθινή δημοκρατία, στην οποία ο Έλληνας θα χαίρεται να απολαμβάνει τις ήσυχες μέρες του μέχρι το τέλος της ζωής του. Ας αγωνιστούμε για αυτό το όνειρο. Όλοι οι Έλληνες του κόσμου θα πρέπει να ενωθούν για μια νέα, αληθινή Ελλάδα. Για μια νέα, ειρηνική και περήφανη κοινωνία.

Ιάσονας Ροδόπουλος - 15 χρονών
Τορόντο
Υ.Γ Πρόκειται για τον γιο του συμμαθητή μας Σωτήρη Ροδόπουλου (1972).
      Η επιστολή αυτή φιλοξενήθηκε σήμερα σε αρκετά sites και blogs 

Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2012

Ελληνική γραφή η Γραμμική Α

Ο δίσκος της Φαιστού , ένα παράδειγμα Γραμμικής Α'

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΓΕΩΡΓΟΥΔΗ


Πολιτιστικό γεγονός διεθνούς εμβέλειας είναι η ανάγνωση της Γραμμικής Γραφής Α από τον Ηρακλειώτη ερευνητή Μηνά Τσικριτζή. Μελέτη η οποία κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις της Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης με τίτλο: «Γραμμική Α. Συμβολή στην κατανόηση μιας αιγαιακής γραφής».
Το βιβλίο που προλογίζεται από την επίκουρο καθηγήτρια Προϊστορικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, Κατερίνα Κόπακα, αναμένεται να προκαλέσει έντονους και γόνιμους προβληματισμούς στη διεθνή επιστημονική κοινότητα αλλά και στους μη ειδικούς, αφού σύμφωνα με την τεκμηριωμένη άποψη του μελετητή, η Γραμμική Γραφή Α είναι ελληνική γραφή, η οποία -όπως είναι φυσικό- μετατοπίζει ιστορικά τη χρήση της ελληνικής γραφής στην περίοδο (1750 π.Χ. – 1450 π.Χ.).
Σύμφωνα με την άποψη του κ. Τσικριτσή, η Γραμμική Γραφή Α αποτελεί μία από τις «αρχαιότερες συλλαβικές γραφές της ανθρωπότητας και -μαζί με τα κρητικά ιερογλυφικά- την πιο παλιά γραφή του ευρωπαϊκού πολιτισμού». Παράλληλα, η Γραμμική Β είναι προϊόν εξέλιξης της Γραμμικής Α.
Ο συγγραφέας, που είναι καθηγητής Πληροφορικής, στη διάρκεια των μεταπτυχιακών του σπουδών στη Θεολογία, ανέπτυξε έναν αλγόριθμο «ελέγχου της ταυτότητας και της γνησιότητας των ψευδεπίγραφωνχριστιανικών κειμένων, εφαρμόζοντας στατιστικές μεθόδους πάνω στα φωνήματα, τις συλλαβικές αξίες και τη συχνότητα των ριζών των λέξεων που συνθέτουν ένα κείμενο. «Κατά τη διάρκεια δοκιμών που έγιναν για το παραπάνω πρόγραμμα», όπως μας λέει, «επιχείρησα να εφαρμόσω τη μέθοδο και στα αρχεία των λέξεων της Γραμμικής Α και Β, αρχεία που δημιούργησα με βάση τα διαθέσιμα συλλαβογράμματα των δύο γραφών». Το αποτέλεσμα του εν λόγω πειραματισμού ήταν πως οι φωνητικές αξίες 20 συλλαβογραμμάτων της Γραμμικής Α που μέχρι τότε έπαιρναν «στη βιβλιογραφία τις φωνητικές αξίες των αντίστοιχών τους της Γραμμικής Β με μόνο κριτήριο τη μορφολογική ομοιότητα των συμβόλων, θα μπορούσαν να αλλάξουν, αν χρησιμοποιούνταν ως επιπλέον κριτήριο και η συχνότητα εμφάνισής τους στην αρχή και στο τέλος των λέξεων».
Κάνοντας μια σύγκριση μεταξύ των αποκρυπτογραφημένων λέξεων της Γραμμικής Β και της μεταγραφής της Γραμμικής Α εξάγονται συμπεράσματα εντυπωσιακών αντιστοιχιών.
«Πραγματικά, από τα διαθέσιμα στατιστικά δεδομένα της Γραμμικής Β διαπιστώνεται ότι το 65% των λέξεων είναι κύρια ονόματα. Αν αυτό το ποσοστό αφαιρεθεί από το σύνολο των γνωστών λέξεων της Γραμμικής Β μένουν περίπου 1.000 λέξεις -δεν είναι κύρια ονόματα. Και απ’ αυτές μόνο το 1/3 (350) λέξεις είναι διαφορετικών τύπων κλιτές λέξεις. Από τα υπόλοιπα 2/3 (650 λέξεις), μόνο οι μισές ερμηνεύονται με αντίστοιχους ομηρικούς ή κλασικούς τύπους, με σχετική βεβαιότητα και με βάση το λογιστικό περιεχόμενο των πινακίδων και τη χρήση τους».
Περίπου αντίστοιχα ποσοστά με ελάχιστες αποκλίσεις συναντώνται αναλογικά και στην εφαρμοζόμενη μεταγραφή της Γραμμικής Α. Συγκεκριμένα, ο συγγραφέας αναφέρει τα εξής στοιχεία:
«Από ένα σύνολο, δηλαδή, περίπου 600 λέξεων, 420 είναι κύρια ονόματα και τοπωνύμια (ποσοστό=2/3).
Από τις υπόλοιπες 180 λέξεις (ποσοστό=1/3), οι μισές αναγνωρίζονται με σχετική βεβαιότητα και με βάση ομηρικούς και κλασικούς τύπους, στους οποίους παραπέμπει από τη μια το περιεχόμενο των κειμένων και από την άλλη η λειτουργία -χρήση των ενεπίγραφων ευρημάτων. Οι υπόλοιπες 90 λέξεις που δεν αναγνωρίζονται, πιθανόν, να σχετίζονται με απολεσθείσες λέξεις ή με ξένα γλωσσικά δάνεια, κυρίως σε περιοχές όπως η ανατολική Κρήτη».

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Νέες φωτογραφίες ...από τα παλιά!

Από τη Πάρο που ζει και εργάζεται ο συμμαθητής μας Φραντζέσκος Τσαντάνης μας έστειλε τις πάρα κάτω 3 φωτογραφίες. Είναι στιγμιότυπα από την εκδρομή μας , το έτος 1966 (Γ’ Γυμνασίου) στο Κεφαλάρι του Άργους. Εμφανίζονται αρκετοί συμμαθητές μας, για πρώτη φορά σε φωτογραφίες εποχής καθώς επίσης και δύο συμμαθητές μας ,τα ονόματα των οποίων λείπουν από το κατάλογο των αποφοίτων της τάξης μας , πρόκειται για τους Δεληγιώργη και Μπουλιάκη. Να θυμηθούμε τα μικρά τους ονόματα για να επικαιροποιήσουμε τον πίνακα.
Επίσης εμφανίζεται ένας ακόμα συμμαθητής μας που δεν τον αναγνώρισε ο αποστολέας μας αλλά ούτε η διαχείριση του blog ( Φωτό 2 , αρ12). Μπορείτε να βοηθήσετε στη συμπλήρωση του καταλόγου μας ;

Φωτό 1
Ισθμός Κορίνθου (13-5-1966) 
Aπό αριστερά: Ζαρκάδης Χαράλαμπος, Κορωναιος Πολυχρόνης, Κουμαρελας Γιάννης, Τσαντανης Φραντζεσκος, Δεληγιωργης, Κουμαρέλας Όθωνας ( αδελφός του Γιάννη;).

Φωτό 2
Άργος (13-5-1966) 
Απο αριστερά.
Πάνω σειρά: 1) Χρυσουλάκης Γιάννης 2) Σελετοπουλος Κώστας 3) Πορίχης Δημήτρης, 4) Οικονομόπουλος Όθων, 5).....6) Κορωναιος, 7)....  
Μεσαία σειρά: 8)  Τρανταλίδης Μάνος 9) Κρανάκης Βαγγέλης 10) Μανωλόπουλος Γιώργος, 11) Νικολάου Αποστόλης (πανηγυρίζων ;)
Κάτω σειρά: 12)....., 13)  Λιάγκος Βασίλης 14) ο μικρός της παρέας Τσαντανης Φραντζεσκος.          
Φωτό 3
Κεφαλάρι 'Αργους (13-5-1966)
Από αριστερά όρθιοι : Χριστόπουλος Βασίλης, Λάϊος Γιάννης, Μάρκου Αργύρης, Κρόμπας Δημοσθένης, Οικονομόπουλος Αναστάσιος, Μερέβης Γιάννης
 Καθιστοί  Πολυδώρου Αλέξανδρος, Ματζάκος Κώστας, Μπουλιάκης, Τσαντάνης Φραντζέσκος.

Αυτή η μεγάλη ομάδα ποδοσφαίρου, σε αυτό το χωράφι, συνέτριψε την ομάδα του τμήματος Γ1, με σκορ 4 - 1.          

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Νέα παραγωγή Ζιβανίας

Τις φωτογραφίες μας τις έστειλε από την Κύπρο, ο συμμαθητής μας Κλεόβουλος Ιωάννου. Είναι από την απόσταξη της Ζιβανίας που έκανε μαζί με τον πεθερό του φέτος, τις πρώτες μέρες του Γενάρη.
Ελπίζουμε να μην την πιούν μόνο οι δυό τους…
Μπορούν να βοηθήσουν και οι συμμαθητές του !

Φωτό 1.
Ο Κλεόβουλος (δεξιά) με τον πεθερό του καμαρώνουν μπροστά στα καζάνια.

Φωτό 2.
....και τώρα επί το έργον !


Video :Η διαδικασία απόσταξης της Ζιβανίας στο χωριό Απλίκι της Κύπρου

Η Ζιβανία ή Ζιβάνα είναι ένα παραδοσιακό κυπριακό απόσταγμα που παράγεται στο νησί της Κύπρου από στέμφυλα, δηλαδή το υπόλειμμα σταφυλιών που πιέστηκαν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας οινοποίησης (συμπεριλαμβανομένων των μίσχων και των σπόρων) που αναμειγνύονται με ξηρά κρασιά που παρήχθησαν από τις τοπικές ποικιλίες σταφυλιών της Κύπρου. Το μίγμα στέμφυλων/κρασιού αποστάζεται έπειτα στις ειδικές παραδοσιακές συσκευές απόσταξης, παράγοντας τη ζιβανία. Η Zιβανία χαρακτηρίζεται από τη χαρακτηριστική της γεύση και το άρωμά της. Είναι άχρωμο και είναι ένα ευχάριστο οινοπνευματώδες με το ελαφρύ άρωμα των σταφίδων. Η τυπική περιεκτικότητα σε οινόπνευμα είναι 45%vol. Δεν περιέχει ζάχαρη και δεν έχει καμία οξύτητα.


Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012

Γιορτάζει ο Χαράλαμπος !

Χρόνια  Πολλά !
στους  συμμαθητές  μας
ΑΛΕΞΙΑΔΗ, ΓΟΥΛΗ, ΔΡΟΣΟ, 
ΖΑΡΚΑΔΗ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ & ΧΟΥΡΜΟΥΖΗ.





           Ο άγιος Χαράλαμπος καταγόταν από την Μαγνησία της Μικράς Ασίας. Γεννήθηκε στα τέλη του 1ου αιώνα μ. Χ. και μαρτύρησε σε ηλικία 113 ετών. Όταν ξέσπασε διωγμός εναντίον των Χριστιανών, στα χρόνια του Σεπτιμίου Σεβήρου, συνελήφθη και βασανίσθηκε απάνθρωπα. Αργότερα, ο ίδιος ο Σεβήρος, μη μπορώντας να αντέξει την παρρησία και την ανδρεία του γέροντα, διέταξε τον αποκεφαλισμό του.

Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Αφιέρωμα στον Νίκο Ξυλούρη.

Σαν σήμερα πριν από 32 χρόνια (1980) – όπως μας θύμισε ο Ιωσήφ Φιλάγρης - πέθανε ο Νίκος Ξυλούρης. Για να τιμήσουμε τη μνήμη του , ας ακούσουμε ένα υπέροχο τραγούδι του, σε μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου και στίχους Γιώργου Σκούρτη : Μπήκαν στη πόλη οι οχτροί!
Επίκαιρο στις μέρες που βρισκόμαστε… 

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές
την πρώτη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
αδέρφια πήραν οι οχτροί
κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές
την άλλη μέρα

Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά
την τρίτη μέρα



Από την ταινία «Τραγούδια της φωτιάς»(1975).
Σκηνοθεσία / Παραγωγή: Νίκος Κούνδουρος


Ο Νίκος Ξυλούρης ή Ψαρονίκος, (7 Ιουλίου1936-8 Φεβρουαρίου1980) γεννήθηκε το 1936, στο ορεινό χωριό Ανώγεια του Ρεθύμνου της Κρήτης από οικογένεια με μουσική παράδοση και πολλούς λυράρηδες. Στα πέντε του χρόνια, όταν οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του, ξεριζώθηκε από τον τόπο του μαζί με τους υπόλοιπους κατοίκους, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σε χωριό της επαρχίας Μυλοποτάμου όπου παρέμειναν μέχρι και την απελευθέρωση της Κρήτης. Αδέλφια του είναι οι επίσης γνωστοί μουσικοί της κρητικής μουσικής ο Αντώνης Ξυλούρης (Ψαραντώνης) και ο Γιάννης Ξυλούρης (Ψαρογιάννης) .

Σήμερα γιορτάζει ο Ζαχαρίας !

Χρόνια  Πολλά !
στους  συμμαθητές  μας
ΑΒΑΓΙΑΝΝΕΛΗ & ΜΟΡΦΟΠΟΥΛΟ



Ο Προφήτης Ζαχαρίας είναι ο ενδέκατος από τους ονομαζόμενους Μικρος Προφήτες. Καταγόταν απ το γένος του Ισραλ και τη φυλ του Λευΐ. Γεννήθηκε στην πόλη Γαλαδ της Παλαιστίνης κατα την περίοδο της βαβυλώνιας αιχμαλωσίας και τ όνομά του σημαίνει, στην ελληνικ γλώσσα, μνήμη Θεού, εκείνον δηλαδ τον οποίο ο Θες ενθυμείται. 

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Χρόνης Μίσσιος : Η κοινωνία δείχνει να έχει πάθει εγκεφαλικό! (β' μέρος)



Ζούμε σ’ ένα σύστημα ανήθικο, παράλογο, αφύσικο και παραπλανητικό" ο Χρόνης Μίσσιος, σ' αυτό το δεύτερο και τελευταίο μέρος της συνέντευξης, τονίζει  μεταξύ άλλων, ότι "για πρώτη φορά, ίσως, στην ιστορία του κόσμου, είναι τόσο επιτακτική η ανάγκη της συνεργασίας των λαών σ’ ένα παγκόσμιο κίνημα, το οποίο θα φέρει την αλλαγή" και πως "δεν αρκεί, απλώς, να θέλουμε μια άλλη ζωή, πρέπει να την κατακτήσουμε!".



Η σημερινή αντίσταση, ρωτάς, αν είναι να είσαι ο εαυτός σου; Αυτό είναι το σημαντικότερο. Αλλά κι ο εαυτός προς τα πού; Ε, στις πιο μαύρες ώρες ο άνθρωπος ξεφυτρώνει κάτι κάποια στιγμή, αν νιώθει! Για να έχεις συναισθήματα, όμως, πρέπει να νιώθεις συναισθήματα, να έχεις την απαραίτητη αυτογνωσία. Αλλά η σημερινή ζωή των ανθρώπων όπως είναι οργανωμένη είναι και αποσυναισθηματοποιημένη, ή τα συναισθήματα που νιώθει ο σημερινός άνθρωπος, και ιδίως ο νέος άνθρωπος, είναι κυρίως αρνητικά. Είναι συνεχώς αρνητικά φορτισμένος! Είτε θα δει τον προϊστάμενο, είτε θα δει τον μπάτσο, είτε θα δει οποιονδήποτε μέσα σε κάποιες σχέσεις, οι οποίες είναι αρνητικές.
Ζούμε σ’ ένα σύστημα ανήθικο, παράλογο, αφύσικο και παραπλανητικό. Λέει ο Μπορις Βιαν: «σ’ ένα σύστημα που εκθειάζει τον πόλεμο και απαγορεύει τον έρωτα», που θεωρεί τον έρωτα αμαρτία, σ’ ένα σύστημα που καθαγιάζει την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, σ’ ένα σύστημα που δεν σέβεται την προσωπικότητα του ανθρώπου, τον υποτάσσει κάτω από μια εξουσία, σ’ ένα σύστημα που παράγει άχρηστα πράγματα.
Σε ένα σύστημα, που η διαφήμιση, είναι ο τρομακτικότερος οδοστρωτήρας του καταναλωτισμού που ισοπεδώνει την ψυχή του ανθρώπου, το νόημα της ζωής του και μετατρέπει τους πόρους του πλανήτη σε απορρίμματα και που δυστυχώς, κανείς τον δεν καταγγέλλει αυτόν τον καρκίνο που λέγεται διαφήμιση, και που «καβαλάει» σε κάθε δημιούργημα ανθρώπινο, είτε πρόκειται για κάποιο κινηματογραφικό έργο, είτε πρόκειται για κάποια συνέντευξη, διακόπτοντας, για να πλασάρει  π.χ. την κυρία που γλύφει το παγωτό! Βλέπεις κάτι και σου βάζουν αυτές τις αηδίες και μετά λες τι να έβλεπα πριν; Έχεις ξεχάσει! Πολτοποιούν το μυαλό του θεατή.
Ο ρατσισμός, δε, εναντίον του θηλυκού γένους μέσα στην ελληνική κοινωνίαείναι κυρίαρχο στοιχείο. Τι μου λες, εσύ, για Αλβανούς και γι’ άλλους ξένους. Υπάρχει μεγαλύτερος ρατσισμός από το πώς αντιμετωπίζεται η γυναίκα μέσα στην ελληνική κοινωνία; Είναι φριχτά πράγματα αυτά. Δηλαδή, αν κάτσουμε να μιλήσουμε για το πόσες πλευρές του ανθρώπου αγγίζει αυτό το θέμα, θα καταλάβουμε τι έγκλημα συντελείται σήμερα εναντίον της ανθρώπινης ζωής.

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Χρόνης Μίσσιος : Η κοινωνία δείχνει να έχει πάθει εγκεφαλικό!




Για πρώτη φορά, ζω σε μια κοινωνία, η οποία δείχνει να 'χει πάθει εγκεφαλικό! Δεν αντιδρά με τίποτα!" ο Χρόνης Μίσσιος, μιλά εφ' όλης της ύλης, για τη σημερινή κατάσταση της χώρας, τονίζοντας μεταξύ άλλων, ότι "πρέπει να αντιληφθούμε ποιά είναι η ουσία και το νόημα της ζωής! Δηλαδή, δεν γίνεται αντί να ζούμε, να προσπαθούμε να επιβιώσουμε!" και προτείνοντας "να πάρουμε τα βουνά, να ξαναεποικήσουμε την Ελλάδα".

Η κρίση που περνάμε, είναι πολυεπίπεδη, δεν είναι μονάχα οικονομική.
Oυσιαστικά είναι κρίση αξιών και χρεοκοπίας του λογοκρατούμενου και τεχνοκρατικού πολιτισμού μας. Τους κινδύνους για την οικολογική κρίση, πια, του πλανήτη, δεν τους αμφισβητεί κανείς, και όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν την ανάγκη να στρατευτούν σε τέτοιου είδους προσπάθειες για να σώσουν ή να βελτιώσουν το περιβάλλον. Αυτό, όμως, είναι το ένα μέρος: Ο περιβαλλοντολογικός ακτιβισμός. Διότι στην πραγματικότητα υπάρχουν δύο περιβάλλοντα:
Το ένα είναι το φυσικό περιβάλλον και το άλλο είναι το κοινωνικό περιβάλλον, το ανθρώπινο περιβάλλον.
Το πρόβλημα προκύπτει από το γεγονός, ότι το ανθρώπινο περιβάλλον είναι οργανωμένο κατά τέτοιο τρόπο και δρα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον. Συνεπώς για να διατυπώσουμε ένα οικολογικό αίτημα, που θα σημαίνει την σωτηρία του πλανήτη και συνεπώς της ζωής πάνω σε αυτόν, πρέπει να προσπαθήσουμε να δούμε πως θα ανατρέψουμε τις πρακτικές που οδηγούν στην καταστροφή του και πως θα οδηγηθούμε σ’ έναν βαθύτερο κοινωνικό μετασχηματισμό, ο οποίος θα αποκαταστήσει τη φυσική σχέση του ανθρώπου με τη φύση.
Αυτό σημαίνει, μια εξανάσταση της ανθρώπινης συνείδησης, σημαίνει μια καθημερινή απόκρουση της βαρβαρότητας του συστήματος και μιας διαφορετικής τοποθέτησης στη συμπεριφορά του ανθρώπου απέναντι σε αυτά τα προβλήματα. Και αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο. Γιατί αυτή τη κουλτούρα, ότι ο άνθρωπος είναι ο κυρίαρχος του πλανήτη, και ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο και τον διόρισε κυρίαρχο του πλανήτη και του είπε ότι: «όλα αυτά είναι δικά σου», την κουβαλάμε από τα γεννοφάσκια μας!