ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

Τετάρτη 7 Ιουνίου 2017 : Συνάντηση συμμαθητών, αποφοίτων Τάξης 1968 & 1969

Οι  απόφοιτοι της Τάξης 1968 πραγματοποιούν την καθιερωμένη τους ετήσια συνάντηση, αντί στις 6 Ιουνίου - λόγω της 3ήμερης αργίας - την Τετάρτη 7 Ιουνίου . Προσκεκλημένοι είναι και οι απόφοιτοι της Τάξης μας.
Προσκαλούνται λοιπόν όλοι οι συμμαθητές μας απόφοιτοι των τάξεων 1968 & 1969 με τις γυναίκες τους , από τις 8.30 το βράδυ, - όπως και πέρσι - στο Εστιατόριο/Κουτούκι  ΚΑΛΥΨΩ  επί της οδού Πεντέλης 41  στο Παλαιό Φάληρο   τηλ 210 9422513
Να μη λείψει κανείς, γιατί θα πάρουμε παρουσίες!

Δηλώστε έγκαιρα  συμμετοχή στον Ηλία Γιαννιά (1968) τηλ. 210 7626525 & στον Αποστόλη Χατζίρη (1969) τηλ. 6945490712

Από την περσινή μας κοινή συνάντηση αποφοίτων Τάξεις 1968 & 1969 στη ΚΑΛΥΨΩ

Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Κώστα Γιαννημάρα, καθηγητού Φιλολόγου. Σχόλιο στην κριτική του Ηλία Γιαννιά για το βιβλίο «Η Φαμέγια» της κυρίας Αντωνίας Ζεβόλη-Νταουντάκη


Όταν ένας χαρισματικός κριτικός βρεθεί ενώπιον ενός αριστουργήματος λόγου και εκθέσεως συγκλονιστικών βιωμάτων, όπως είναι η δημιουργία της αξιοτίμου κυρίας Αντωνίας Ζεβόλη, τότε η κριτική, ελεύθερη από υποκειμενικές αδυναμίες του κρίνοντος, αποτελεί μια νέα δημιουργία που παρουσιάζει στις σωστές διαστάσεις το κάλλος και την δημιουργική τελειότητα του πονήματος, το φωτίζει, το προβάλλει και το καταξιώνει στην ευρύτερη κοινωνική διανόηση. Αυτό συμβαίνει με την κριτική που επέτυχε ο αγαπητός – με λογοτεχνική ικανότητα - ιατρός Ηλίας Γιαννιάς πάνω στο αριστούργημα της κυρίας Αντωνίας Ζεβόλη.
                Ένας τρίτος παρατηρητής της αξιολόγησης αυτής, έχων καλήν προαίρεσιν, μένει άναυδος μπροστά στο τέλειο «κατ’ άμφω».
Και το μόνο που απομένει είναι να χαρίσει ολόψυχα ένα εύγε για την συγγραφέα Αντωνία Ζεβόλη και ένα εύγε για τον κρίναντα Ηλία Γιαννιά.

Κώστας Γιαννημάρας
Φιλόλογος
Αθήνα, 25 Μαϊου 2017

O συμμαθητής μας (1968) Ηλίας Γιαννιάς ενώ προσφωνεί τον καθηγητή μας κ. Κώστα Γιαννημάρα, στη κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας μας (5/2/2017)  όπου και του απονείμαμε  τιμητική πλακέτα.

Κυριακή 21 Μαΐου 2017

Σήμερα γιορτάζει ο Κώστας !



στους  συμμαθητές  μας.
ΒΕΡΝΑΔΑΚΗ, ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟ, ΔΙΑΒΑΤΗ,
ΚΟΦΤΟΡΗ, ΛΙΑΓΚΩΝΗ, ΜΑΝΤΖΑΚΟ, ΜΗΣΙΑΚΟΥΛΗ & ΣΕΛΕΤΟΠΟΥΛΟ

Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

Δευτέρα 12 Ιουνίου, ώρα 20.00 : Συναυλία του συμμαθητή μας Βαγγέλη Μπουντούνη , στο Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138.




      Μετά τις εξαιρετικά επιτυχημένες συναυλίες τους πέρυσι στο Θέατρο Ηρώδου Αττικού και εφέτος στην Κύπρο , στην Ιταλία και σε πόλεις της Ελλάδας, ο πολυβραβευμένος συνθέτης και κιθαριστής Βαγγέλης Μπουντούνης, η εξαίρετη σολίστ της κιθάρας Μάρω Ραζή, οι String Demons (τσέλο και βιολί) και  Οι Κιθαριστές, θα δώσουν μια μοναδική συναυλία με συνθέσεις ελλήνων και ξένων μουσουργών καθώς και με δικές τους.
         Προσκαλούνται όλοι οι συμμαθητές μας να τιμήσουν με την παρουσία των την συναυλία του συμμαθητή μας  Βαγγέλη Μπουντούνη!

Δηλώσεις συμμετοχής στο Γραφείο των Φίλων Μουσείου Μπενάκη, τηλ. 2107229958.
https://www.filoibenaki.gr/


Κυριακή 7 Μαΐου 2017

«Η ΦΑΜΕΓΙΑ» : Κριτική βιβλίου από τον Ηλία Π. Γιαννιά



«Η ΦΑΜΕΓΙΑ» της Αντωνίας Ζεβόλη – Νταουντάκη
ή
«Δυό μήνες με συντροφιά μου την Τόνια Ζεβόλη».

Είμαστε πραγματικά περήφανοι οι Απόφοιτοι του ΣΤ’ Γυμνασίου Αρρένων Αθηνών, γιατί στην «οικογένειά μας» ανήκει και μια καταξιωμένη συγγραφέας. Όχι, βέβαια ότι είχαμε την ... τύχη τη δεκαετία του ’60 να φιλοξενούμε στις τάξεις μας και ... μαθήτριες. Τα «μεικτά» λειτούργησαν αργότερα. Όμως η αξιόλογη αυτή συγγραφέας είναι η Αντωνία Ζεβόλη – Νταουντάκη, σύζυγος του συμμαθητή μας Δημήτρη Ζεβόλη.
Την Τόνια τη γνώρισα «τυχαία» στις 5 του Φλεβάρη στο «Άλικο» στου Ψυρρή, στη μάζωξη που κάναμε 80 νοματαίοι, για να τιμήσουμε τον σεβαστό μας δάσκαλο Κώστα Γιαννημάρα. Και λέω «τυχαία», γιατί πραγματικά το φλουρί της πίτας του 2017 ήταν ο κλήρος που είχε ορίσει η θεά Λάχεση για μένα και το δώρο για τα «βρετίκια» ήταν το βιβλίο της Τόνιας Ζεβόλη «Η Φαμέγια». Στην ολιγόλεπτη γνωριμία-συνομιλία μας αισθάνθηκα να δίνω πάλι πτυχιακές εξετάσεις, όταν στο δεύτερο φύλλο του βιβλίου της μου έδειξε μια φωτογραφία της εποχής «εκείνης» και με ρώτησε «τί βλέπω». Με δέος της απάντησα ότι μπροστά σε ένα «πλινθόκτιστο φτωχικό» ένας άντρας και τρεις γυναίκες έλαμπαν κυριολεκτικά με μιά λάμψη «ψυχικού πλούτου» που ακτινοβολούσε το βλέμμα τους, όπως ατένιζαν το φωτογραφικό φακό, ντυμένες τόσο προσεκτικά και καθισμένες γύρω από ένα τραπεζάκι στρωμένο μ’ ένα πάλλευκο, σαν αγνή ψυχή, νεραϊδοκέντητο τρίχαπτο. Και κάτω το χώμα της αυλής.
Έτσι γνώρισα την Τόνια. Έτσι πρωταντίκρισα τη Φαμέγια, την Ευτυχία απ’ τα Μαράλια της Κρήτης κι έτσι λάτρεψα την Ευτυχία, γιατί μου θύμιζε την μάνα μου την Ελένη, απ’ τα Γιοκαρέϊκα κοντά στην Τρίπολη. Στην αρχή με είχε επηρεάσει η γλυκιά μορφή που έχει βάλει η συγγραφέας στο εξώφυλλο του βιβλίου της. Και μετά με συνεπήρε ο τρόπος γραφής της, ο λόγος της. Που έρχεται να εισβάλλει θριαμβευτής στα τρίσβαθα της ψυχής μας και σαν μητρική αγκαλιά να απαλύνει με το χάδι του κάθε μας κύτταρο που έχει απομείνει ζωντανό στο σκληρό καθημερινό μας αγώνα για πίστη στην ζωή, για ηθική, για λευτεριά. Η κυρία Ζεβόλη σμιλεύοντας με ιώβεια υπομονή το λόγο της, σαν τον λαξευτή της πέτρας που κάνει το μάρμαρο να μιλάει, μας χαρίζει απλόχερα το απαύγασμα των γνώσεών της και τον πλούτο της ψυχής της. Άλλοτε ο λόγος της πλέκει τον ιστό μιας σιωπηλής δραπέτευσης απ’ τα Μαράλια στο φευγιό για την Αθήνα, μέσα στο μαύρο σκοτάδι της νύχτας με μοναδικό φως τη στίλβη των άστρων, καθώς ήθελε να προλάβει να φθάσει στον Κάντανο «πριν το ηλιοφίλημα στης ροδαυγής την πάχνα». Και άλλοτε ο λόγος της στεντόρειος και ηρωικός τραντάζει συθέμελα, σαν πεντοζάλης, την ελληνική γη, μιλώντας για εθνική συνέχεια και λευτεριά στις σελίδες της που περιγράφει τον αγώνα κατά των Γερμανών ή τα δραματικά χρόνια με το πυροκόχλασμα του εμφύλιου.