Με λύπη, πληροφορούμε τους συμμαθητές μας την ξαφνική απώλεια του πολύ αγαπητού μας συμμαθητή Στέλιου Καλπάκη .
Τον πρόδωσε η καρδιά του το Σάββατο 29/9, στην αγωνιώδη του προσπάθεια να περιορίσει τις ζημιές στο σπίτι του, από τις
συνέπειες του τυφώνα "Ζορμπά" που πρόσφατα ενέσκηψε στην Κόρινθο , όπου
κατοικούσε μόνιμα.
Ήταν πάντα συνεπής στις
τακτικές συναντήσεις της Τάξης μας, όπου ερχόταν από την Κόρινθο πάντα με την
σύντροφό του.
Φέτος ήταν αισθητή η
απουσία του, στη τελευταία μας συνάντηση.
Εις ανάμνηση,
επισυνάπτουμε φωτογραφία του από συνάντηση συμμαθητών μας ...
Ειλικρινή συλλυπητήρια στους οικείους
του.
Ενάμισι χρόνο μετά τον Μανόλη, πάλι ένα τηλεφώνημα από τον Σπύρο, κεραυνός "έφυγε ο Στέλιος...."
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο νου μου έρχεται εκείνη η μακρινή, δεκαετίες πριν, εικόνα του εφήβου, του πρώτου που γνώρισα στο νέο μου σχολείο.
Το ίδιο συνέβαινε και σε κείνον, νέος στην Αθήνα, νέος στο σχολείο, με πλησίασε με εκείνο το ευγενικό χαμόγελο που στόλιζε πάντα την μορφή του.
Κάναμε πολύ παρέα, μετά χαθήκαμε, όπως με όλους σχεδόν.
Στην πρώτη συνάντηση στο σπίτι του Ζαρέτου ένας "άγνωστος" με πλησίασε και άρχισε να μου μιλάει για την μητέρα μου.
Ομολογώ δυσκολεύτηκα να θυμηθώ, με βοήθησε εκείνο το ίδιο χαμόγελο.
Είναι πολύ δύσκολο να αποδεχθείς τους αποχωρισμούς ιδίως όταν πρόκειται για ες αεί εφήβους όπως ο Στέλιος.
Εμείς δεν αποδεχόμαστε, δεν υπογράφουμε.
Στέλιο, θα είσαι πάντα μαζί μας.
Στελλαρα με ποιον θα ξαναπαλεψω τωρα;;;Θα σε σκεπτομαστε ολοι και θα μας λειπεις......δημητρης αργυρος
ΑπάντησηΔιαγραφήχρωστάς την επίσκεψη στο μεμή για το γλέντι της 6 του οκτώβρη φίλε...γεια χαρά ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω λόγια......
ΑπάντησηΔιαγραφή