28 Οκτωβρίου 1968 !

Πριν από 50 χρόνια ακριβώς , το ΣΤ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών παρελαύνει μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη στο Σύνταγμα, με υποδειγματικό συντονισμό !

Συμμετέχουν συμμαθητές μας, μαζί με μαθητές από τις Τάξεις 1968 και 1970.

Από το φωτογραφικό αρχείο του συμμαθητή μας Θανάση Γιαννακάκη

Φωτό 1 
Σημαιοφόρος ο Βαζαίος (1968) και παραστάτες Κρανάκη, Μώτο (1970), Οθωναίος (1968) και Γιαννακάκη .

Φωτό 2
Από αριστερά όρθιοι: Κλήμης(1),Οικονομόπουλος (3),Μούτσιος (5), Βαζαίος (6),Κρανάκης (8), Μαυρίδης (9), Αναργύρου (10), Κεφαλάς (12), Μώτος (13), Μακρόπουλος (15)Πανταζάκος (17), Καλύβας (18), Σκουτέλης (19)
Καθιστοί κάτω: Ξενογιάννης (1) ,Γιαννακάκης(2),Βαρύτιμος (3),Ζουμπεράκης (4)

Σήμερα γιορτάζει ο Δημήτρης !

στους  εορτάζοντες συμμαθητές  μας

ΑΝΑΡΓΥΡΟΥ , ΑΡΓΥΡΟ , ΖΕΒΟΛΗ, 

ΜΗΤΡΟΚΩΣΤΑ 

 ΣΑΚΛΑΜΑΚΗ & ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Τρείς μήνες απ’ το ολοκαύτωμα στο Μάτι.

του Ηλία Παναγιώτη Γιαννιά

Γιατί... Θεέ μου;;;

Πίσω απ’ την αχλύ του πρωινού

μαύρη είν’ η ματωβαμμένη γη στο Μάτι.

Στάσου και δόσε βάση στο στεντώρειο μοιρολόϊ των φωνών,

Που σαν σουρτοθελιά σού πνίγουν την ανάσα.

Στάσου κι αφουγκράσου το ανατριχιαστικό άκουσμα

π’ ακλουθούσε το τσιτσίρισμα της καιόμενης ανθρώπινης σάρκας.

Στάσου κι αφουγκράσου την εκκωφαντική φωνή της σιωπής

τού θανάτου στο παντέρμο Κόκκινο Λιμανάκι.

Και θρήνησε --χωρίς άργητα-- κι εσύ μ’ αναφιλητά,

όπως τρεις μήνες πριν, στις 23 Ιούλη 2018, έκλαιγα πικρά

‘κείνο το δείλι, την ώρα της επιτολής τ’ Αποσπερίτη.

Κλάψε ν’ ακουσθεί ο θρήνος μέχρι το ξάγναντο για το Μακρονήσι.

Ο θρήνος που ακούν οι σκιές των εκατό αθώων,

που ουρανοβάμονες πια γυροφέρνουν ανάερα

και βλέπουν σαν τα πεφταστέρια τη «Νεκρή Γη» στο Μάτι.

Εκεί που κανείς δεν απολοήθηκε απ’ τους αναίσθητους,

που έχουν αγκιστρωθεί στη ραστώνη της σιγουριάς

της τετράχρονης βουλευτικής θητείας τους.

Που τις υψωμένες ανοιχτοδάχτυλες παλάμες

τού πονεμένου –απ‘ το ολοκαύτωμα στο Μάτι—λαού,

τις παίρνουν για χαράς κι αγάπης χαιρετισμό... οι ανάλγητοι!

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕ ΖΗΤΗΣΕ ΣΥΓΝΩΜΗ!!!

Αχ, ρε πατέρα...

Ανασκαλεύοντας σαν σε παλιά μουρχούτα τα χρόνια πό ‘χαν περάσει όσο ζούσες κοντά μου σαν πυροσβέστης, τότε που παραδέχονταν οι συνάδελφοί σου οτι η ιερή μορφή σου απεικόνιζε τον καλλίτερο  πυροσβέστη που είχε γεννηθεί στην Ελλάδα, γυρνώ πισωθωριά (flash back που λένε οι γραμματιζούμενοι, γιατί εγώ όλη τη ζωή μου δεν έχω ανοίξει βιβλίο) και φθάνω στο Μάτι στις 23 Ιούλη 2018.

Αχ, ρε πατέρα...

Αν ζούσες ‘κείνο το δείλι στο Μάτι, πολλοί ‘θέλα νά ’χαν σωθεί απ’ τη δημολάλητη πείρα σου, την ευαίσθητη, άγια ψυχούλα σου και την ηρωική αυταπάρνηση και αδιαμφισβήτητη αυτοθυσία σου για τον συνάνθρωπο. Γιατί δεν ξέρω πώς έκανες ζάφτι τα στοιχεία της φωτιάς κι έβγαινες στο τέλος πάντα νικητής.

Σαν μνημόσυνο στον πατέρα μου

Παναγιώτη Γεωργίου Γιαννιά
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗ

πού σαν σήμερα στις 23 Οκτώβρη 1995, μέσ’ στ’ ανήλιαγο χεινοπώρι, μ’ άφησε κληρονομιά την ευαίσθητη, άγια ψυχούλα του και σαν αγνό λευκό περιστέρι πέταξε ψηλά στα τρισμεσούρανα.

«Ένα Τραγούδι για τον Μάνο», από τον Βαγγέλη Μπουντούνη.

      Σήμερα, 23 Οκτωβρίου, θα γραφούν πάλι χιλιάδες ωραία πράγματα για το Μάνο Χατζιδάκι.

      Αυτή την φορά είχα σκεφτεί να γράψω κι εγώ ένα ωραίο κείμενο. Έχουν όμως ειπωθεί τόσα πολλά για τα προτερήματα του Μάνου, έχει αγιοποιηθεί τόσο πολύ, που σκέφτηκα να γράψω κάτι που θα άρεσε περισσότερο σε εκείνον, να γράψω για τα …ελαττώματα του, που ήταν πάρα πολλά! Όσοι τον έζησαν, ξέρουν πολύ καλά τι εννοώ! 
      Να γράψω δηλαδή πως ήταν σπάταλος (δεν πλήρωσε ποτέ κανείς τον λογαριασμό όταν έβγαινε μαζί του!), πως ήταν λαίμαργος (μου παράγγελνε παγωτό χωρίς να θέλω, για να το φάει εκείνος χωρίς ενοχές), πως αργούσε παντού, πρόβες, στούντιο, συναυλίες (στον Μαγεμένο Αυλό ερχόταν στην ώρα του, γιατί εκεί θα …τρώγαμε), πως ήθελε απαραιτήτως να συμφωνείς μαζί του (Είμαι Δημοκράτης – έλεγε – αρκεί να συμφωνείς με τις ιδέες μου), πως δεν χώνευε τους κιθαριστές (έλεγε πως του θυμίζουν μέλη Παραθρησκευτικής Οργάνωσης Σατανιστών και όσοι έχουν νύχια στο δεξί χέρι, θα πρέπει να συλλαμβάνονται) και πάρα πολλά άλλα ελαττώματα, που τον κάνουν να μου λείπει όλο και περισσότερο!
      Έτσι σήμερα, σκέφτηκα να ανεβάσω ένα κομματάκι που παίζω με την Μάρω. Το έγραψα στην Ελιά, τον Ιούνιο του 1994, τρεις ημέρες μετά την αναχώρηση του και έβαλα τον τίτλο «Ένα Τραγούδι για τον Μάνο». Ίσως εκεί, περιγράφονται καλύτερα και χωρίς λόγια, αυτά που θα ήθελα να γράψω σήμερα στα γενέθλια του!
      Βαγγέλης Μπουντούνης (1968)
              (από το facebook)

Από την συνάντηση των τάξεων 1969 & 1968 στις 13/10/2018 - Μέρος 3ο.

TA VIDEO ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ

Από την συνάντηση των τάξεων 1969 & 1968 στις 13/10/2018 - Μέρος 2ο.

                                    ΤΟ  ΠΑΡΟΥΣΙΟΛΟΓΙΟ  ΤΗΣ  ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ 

  

Με ικανοποιητική συμμετοχή – όπως κάθε χρόνο – πραγματοποιήθηκε και φέτος η τακτική φθινοπωρινή μας συνάντηση, που έγινε το Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2018.

Φέτος δεν παρευρέθηκαν οι γυναίκες των συμμαθητών μας – σε αντίθεση με την περσινή χρονιά – και ο συνολικός αριθμός συμμετεχόντων ανήλθε στα 32 άτομα.

Από τη Τάξη μας παρευρέθηκαν 27 συμμαθητές.

Επίσης από τη τάξη 1968 : 4 συμμαθητές (Γιαννιάς Ηλίας, Κούγιας Θεόδωρος, Δράκος Γιώργος και Κανάκης Άγγελος), καθώς επίσης 1 συμμαθητής μας από τη τάξη  1972 (Καλογείτονας Δημήτρης).

Έτσι το παρουσιολόγιο της συνάντησής μας έχει ως εξής και Τμήμα

         ΤΜΗΜΑ ΣΤ1                                                 ΤΜΗΜΑ ΣΤ2

                                                      

1.  Αβαγιαννέλλης Ζαχαρίας 2. Αναργύρου Δημήτριος 3. Αργυρός Δημήτρης 4. Βλαχόπουλος Χρήστος 5. Βλάχος Γιώργος 6. Βαρύτιμος Γιώργος 7. Γεωργάτσος Σπύρος 8. Γιαννακάκης Θανάσης 9. Γουλής Χαράλαμπος 10. Ζαρκάδης Χαράλαμπος 11.Ηλιόπουλος Χρίστος 12. Ιωάννου Κλεόβουλος 13. Κακαβογιάννης Σταύρος 14. Καλογείτονας Γιάννης 15. Καλύβας Γιώργος 16. Καμακάρης Νίκος 17. Κιτρινάκης Άγγελος 18. Κουντούρης Νικόλαος

1. Λάιος Γιάννης 2. Μερέβης Γιάννης 3. Μητροκώτσας Δημήτης 4. Πισιμίσης Γιώργος 5. Προβής Νίκος 6. Σελετόπουλος Κώστας 7. Τσίριμπας Σπύρος 8. Χατζηδήμας Γιώργος 9. Χατζίρης Αποστόλης

"Έφυγε" ο συμμαθητής μας Στέλιος Καλπάκης...

  Με λύπη, πληροφορούμε τους συμμαθητές μας την ξαφνική απώλεια του πολύ αγαπητού μας συμμαθητή Στέλιου Καλπάκη .

    Τον πρόδωσε η καρδιά του το Σάββατο 29/9,  στην αγωνιώδη του προσπάθεια να περιορίσει τις ζημιές στο σπίτι του, από τις συνέπειες του τυφώνα "Ζορμπά" που πρόσφατα ενέσκηψε στην Κόρινθο , όπου κατοικούσε μόνιμα.

   Ήταν πάντα συνεπής στις τακτικές συναντήσεις της Τάξης μας, όπου ερχόταν από την Κόρινθο πάντα με την σύντροφό του. 

    Φέτος ήταν αισθητή η απουσία του, στη τελευταία μας συνάντηση. 

    Εις ανάμνηση, επισυνάπτουμε φωτογραφία του από  συνάντηση συμμαθητών μας ...

Ειλικρινή συλλυπητήρια στους οικείους του.

Από τη συνάντηση των τάξεων 1969 &1968 στις 13/10/2018. Μέρος 1ο.

Τα πρώτα στιγμιότυπα από  τη χθεσινοβραδινή - 10η τακτική φθινοπωρινή - συνάντηση, των αποφοίτων της Τάξης μας, με τους απόφοιτους της Τάξης 1968 σε ταβέρνα της Δάφνης. Παραβρέθηκαν και συμμαθητές μας από Αγγλία, Σουηδία και Κύπρο. 

Υ.Γ Περισσότερα – παρουσιολόγιο ,φωτογραφίες, video, και παραλειπόμενα - σε επόμενες αναρτήσεις μας.

Μη ξεχαστείτε συμμαθητές μας: Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2018 η φθινοπωρινή μας συνάντηση !

Προσκαλούνται  όλοι οι απόφοιτοι της τάξης του 1969 - για 10η συνεχή χρονιά- , καθώς και οι απόφοιτοι της τάξης του 1968 από τις 8.30 το βράδυ, στη Ταβέρνα "ΚΟΡΩΠΙΩΤΗΣ" επί της οδού Αρτέμωνος 122 Δάφνη τηλ 210 9701510 (πλησίον σταθμών ΜΕΤΡΟ : ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ & ΔΑΦΝΗΣ).

Να μη λείψει κανείς, γιατί – όπως και κάθε χρόνο - θα πάρουμε παρουσίες !

Από την προσυγκέντρωση στον " ΚΟΡΩΠΙΩΤΗ" - Δευτέρα 8/10 - με συμμαθητές μας ,που ήρθαν για την συνάντησή μας του Σαββάτου 13/10, από Σουηδία και Αγγλία !

Οκτώβρης σήμερα ! ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ !

Πίνακας του Γιάννη Τσαρούχη.