Η Τάξη μας αποχαιρετά τον Θανάση Μπέμπη : Αντίο φίλε !

Έφυγε ο Θανάσης Μπέμπης

Ο άνθρωπος που τη δεκαετία του ’50 μας έκανε να γίνουμε πιστοί «ες αεί» στην οιονεί θρησκεία που λέγεται ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.

ΑΝΤΙΟ ΦΙΛΕ!!!

Ήταν πριν 62 χρόνια. Είχαμε φθάσει στην τρομερή ηλικία των... πέντε ετών και είμαστε έτοιμοι για εγγραφή στη λίστα των οπαδών μιας από τις τότε μεγάλες ομάδες. Κολλημένοι κάθε Κυριακή μεσημέρι στο ραδιόφωνο ακούγαμε τις μεταδόσεις των ποδοσφαιρικών αγώνων και από εκεί «βλέπαμε» - ελλείψει TV – τα φοβερά παιχνίδια και τις νίκες του ΘΡΥΛΟΥ. Και βέβαια από εκεί «βλέπαμε» τις απιθανες ενέργειες ενός μικρόσωμου γίγαντα, ενός μοναδικού Πινόκιο, ενός αληθινού μπαλλαδόρου, ενός Θανάση Μπέμπη. Και έγινε ο Θανάσης Μπέμπης ο μέντορας για να κλείσουμε στην άδολη παιδική καρδιά μας τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο. Και ομολογώ ότι από τότε αισθανόμαστε «ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ». Από τότε είμαστε «ΓΑΥΡΟΙ», δηλαδή ασυγκράτητοι, υπερήφανοι για τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ, απ’ το ρήμα γαυριώ που σημαίνει υπερηφανεύομαι, καμαρώνω, αισθάνομαι γεμάτος, χαίρομαι υπέρμετρα.

Και αλήθεια η χαρά μας έφθανε στα μεσούρανα, όταν σε λίγα μόλις χρόνια μπορούσαμε να μπούμε στο «Καραϊσκάκη» και να μας θαμπώνει με τις πανέξυπνες ενέργειές του ο Θανάσης Μπέμπης. Ο Μπέμπης που θα’λεγα «μίλαγε» της μπάλλας και αυτή υπάκουε τυφλά στις αποφάσεις του. Γιατί ο Μπέμπης είχε ένα απίθανα εύστροφο μυαλό και «χάζευε» όλους εμάς που τον θαυμάζαμε για τις ζογκλερικές του ενέργειες, βλέποντάς τον καθισμένοι στα παγωμένα ή καυτά –ανάλογα με τον καιρό- τσιμέντα του «Καραϊσκάκη». Ήταν τότε που λες μια βουκέντρα μας έκανε να τιναχτούμε απ’τις θέσεις μας για να τον αποθεώσουμε κάθε φορά που έκανε «κουτούς» τους αντιπάλους του χρησιμοποιώντας στο παιχνίδι του εκείνη των εξουθενωτική απίθανη ντρίπλα του.

Σήμερα γιορτάζει ο Παντελής !

στον εορτάζοντα συμμαθητή μας :

ΠΑΝΤΕΛΗ ΦΑΦΑΛΙΟ

Κυριακή 30 Ιουλίου : 40ήμερο Μνημόσυνο...

... υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του συμμαθητή μας Στράτου Πανταζή, στην εκκλησία Άγιος Νικόλαος Ηλιούπολης Αττικής  (Θεοτόκη 5).

ΓΡΑΨΑΝΕ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗ ΜΑΣ:

ΠΕΝΘΟΣ ΓΙΑ ΥΜΗΤΤΟ ΚΑΙ ΕΠΣΑ ΓΙΑ ΣΤΡΑΤΟ ΠΑΝΤΑΖΗ

26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2017 

 Ο επί πολλά χρόνια πρόεδρος του ΑΟ Υμηττού-Χαραυγής Στράτος Πανταζής, έφυγε από την ζωή, τόσο την οικογένεια του Υμηττού, όσο και την ΕΠΣΑ, της οποίας ήταν μέλος του Δ.Σ. της για πολλά χρόνια.

 Ανακοίνωση της ομάδας του Υμηττού:

"Ο ΑΡΧΟΝΤΑΣ του Α.Ο.ΥΜΗΤΤΟΥ και του Αθηναικού ποδοσφαίρου, έχασε την μάχη με την καταραμένη αρώστεια και έφυγε από την ζωή χθές Κυριακή στις 14:30 στο νοσοκομείο Ευαγγελισμό, αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.

Επί πολλές δεκαετίες υπήρξε η ψυχή του Α.Ο.ΥΜΗΤΤΟΥ-ΧΑΡΑΥΓΗΣ και από το 2005 ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟ μέλος του Δ.Σ. της Ε.Π.Σ.Α.

Ο επί πολλά χρόνια ΠΡΟΕΔΡΟΣ του Α.Ο.ΥΜΗΤΤΟΥ-ΧΑΡΑΥΓΗΣ είχε μετά την οικογένεια του τον Σύλλογο και δεν δίσταζε να το δείχνει σε κάθε στιγμή σε κάθε ευκαιρία προς όλους.

Σίγουρα θα μας λείψουν οι συμβουλές του και πάντα θα κοιτάμε όταν παίζουμε στην έδρα μας προς το θέατρο Βράχων για να τον δούμε να παρακολουθεί το παιχνίδι από το αυτοκίνητο του γιατί ως γνωστό δεν άντεχε την αγωνία της εξέδρας.

Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ την χαρά αλλά και την συγκίνηση του για την εκδήλωση για τα 50 ΧΡΟΝΙΑ Α.Ο.ΥΜΗΤΤΟΥ όπου και πρωταγωνίστησε αφού ήταν ο ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ και παρουσιαστής της εκδήλωσης.

Επίσης θα μας μείνει αξέχαστη η αγωνία του για την προσπάθεια της ομάδας μας για την ΑΝΟΔΟ στην Β` ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ αν και έδινε μάχη με την αρρώστια του και την ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΑ του όταν τελικά η ομαδα του τα κατάφερε.

Ακόμη θα μας λείψουν τα τηλεφωνήματα του στο ημίχρονο και την λήξη του αγώνα γα να μάθει το αποτέλεσμα, όταν δεν μπορούσε να είναι στο γήπεδο γιατί ήταν ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ για την Ε.Π.Σ.Α. σε άλλους αγώνες.

Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ ήταν και θα παραμείνει να είναι Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΑΣ.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΠΡΟΕΔΡΕ !!!!!!

Το Δ.Σ. αποφασισε όπως παραστεί ΣΥΣΣΩΜΟ στην κηδεια του ΣΤΡΑΤΟΥ ΜΑΣ, να καταθέσει στεφάνι και στον πρώτο επίσημο αγώνα να κρατήσει ενός λεπτού σιγή και η ομάδα να αγωνιστεί με μαύρο περιβραχιόνιο.

Επίσης να οργανώσει τουρνουά ποδοσφαίρου με την επωνυμία ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ το οποίο θα επιδιώξει να γίνει ΜΟΝΙΜΟ με την συμμετοχή πολλών Αθηναικών Ομάδων.

Τελος το Δ.Σ. οι προπονητές, οι παράγοντες και όλοι φίλοι-γονείς εύχονται ΘΕΡΜΑ ΣΥΛΛΥΠΗΤΗΡΙΑ στη οικογένεια του και κουράγιο και δύναμη για να αντιμετωπίση αυτή την ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΩΛΕΙΑ.

Η ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ Α.Ο.ΥΜΗΤΤΟΥ θα είναι πάντα στο πλευρό της σε ότι χρειαστεί.

ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ Α.Ο.ΥΜΗΤΤΟΥ-ΧΑΡΑΥΓΗΣ"

Ανακοίνωση ΕΠΣΑ: 

"Θρηνεί το αθηναϊκό ποδόσφαιρο, για την μεγάλη απώλεια του ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΑΝΤΑΖΗ, ο οποίος υπήρξε επί σειρά ετών Μέλος του Δ.Σ. της Ε.Π.Σ. ΑΘΗΝΩΝ και τα τελευταία χρόνια Ταμίας και Πρόεδρος της Επιτροπής Υποδομών της.

Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ «έφυγε» χθες το μεσημέρι από τη ζωή, νικημένος από την επάρατο νόσο.

Η εξόδιος ακολουθία του, θα γίνει, μεθαύριο Τετάρτη 28 Ιουνίου 2017 και ώρα 11:00, στο Κοιμητήριο Ηλιούπολης.

Το Διοικητικό μας Συμβούλιο, καθώς και το Προσωπικό της Ένωσης, εκφράζουν τα θερμότερα συλλυπητήριά τους στους οικείους του.

Επειδή η οικογένειά του δεν επιθυμεί κατάθεση στεφάνων, όσοι έχουν την πρόθεση να καταθέσουν στεφάνι, μπορούν να ρίξουν το οικονομικό ποσό που θα διέθεταν, στο ειδικό κουτί που θα υπάρχει έξω από τον Ιερό Ναό του Κοιμητηρίου, προκειμένου να δημιουργηθεί ειδικός λογαριασμός αρωγής και ενίσχυσης τραυματιζομένων ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών, ο οποίος θα φέρει το όνομα του εκλιπόντος.

Τα γραφεία της Ένωσης, ανήμερα της νεκρώσιμης ακολουθίας, θα παραμείνουν κλειστά. Από την Ε.Π.Σ. ΑΘΗΝΩΝ"

Μία ακόμη ενδιαφέρουσα κριτική, καθώς και σχόλιο στην κριτική του Ηλία Γιαννιά , για το βιβλίο «Η Φαμέγια» της κυρίας Αντωνίας Ζεβόλη-Νταουντάκη

Α) Η κριτική.

Bαρύς ο κόσμος να τον ζήσεις

Όμως για λίγη περηφάνια το άξιζε.

Η ΦΑΜΕΓΙΑ της Αντωνίας  Ζεβόλη –Νταουντάκη

Η ιστορία του βιβλίου ξετυλίγεται τον εικοστό αιώνα. Ένας αιώνας γεμάτος ανακατατάξεις οικονομικές-κοινωνικές-πολιτικές. Η κοινωνική διαστρωμάτωση του πληθυσμού από τις αρχές του αιώνα μέχρι και σήμερα αρχίζοντας από την Ελληνική επαρχία όπου οι ταξικές διαφορές είναι έντονες λόγω της κλειστής κοινωνίας καθώς και η θέση της γυναίκας εξίσου υποβαθμισμένη είναι χαρακτηριστικά τα οποία διαφαίνονται ξεκάθαρα. Δύσκολοι καιροί, πιο δύσκολοι από τους σημερινούς γα να παίρνουμε κουράγιο και διδάγματα και τρόπους να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας.

Η ΦΑΜΕΓΙΑ διηγείται την ιστορία μιας γυναίκας με θάρρος και μεγαλοψυχία. Σκιαγραφεί το χαρακτήρα της μέσα από τα γεγονότα και τις δυσκολίες και προβάλλει μέσα από τις σελίδες του βιβλίου πραγματική ηρωίδα των καταστάσεων και των δυσκολιών. Σήμερα είναι εύκολο να ξεφύγεις από τις κοινωνικές συνθήκες τότε ήταν δύσκολα να ξεφύγεις και να κάνεις πραγματικότητα τα όνειρά σου.

Οι δύσκολες συνθήκες σφυρηλατούν  το μυαλό,τα χέρια της, το χαρακτήρα της.Η φυγή στην Αθήνα,η δουλειά στο εργοστάσιο, η οικογένεια, ο πόλεμος, η κατοχή, ο εμφύλιος είναι το ύφασμα που ζωγραφίζονται χαρακτήρες και συναισθήματα.Τα γεγονότα της ζωής της καθώς και των ανθρώπων που την περιβάλλουν πέρα από τις αξιοσημείωτες πληροφορίες που μας δίνουν για την εποχή που αναφέρονται αποτελούν ανεξάντλητη  πηγή ιστορικής αξίας και παρέχουν διδάγματα ζωής. Διδάγματα χρήσιμα για τη σημερινή εποχή .Σήμερα τα χρειαζόμαστε περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

ΕΝΟΤΗΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ-ΑΓΑΠΗ –ΣΥΜΠΟΝΙΑ-ΑΓΩΝΑΣ  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑ ΑΝΕΞΙΤΗΛΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ.

Ευχές στους συμμαθητές μας: Λεωνίδα και Ηλία !

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ 

στους συμμαθητές μας :

ΗΛΙΑ ΤΣΑΚΑΛΗ , ΗΛΙΑ  ΖΑΡΑΝΗ 

& ΛΕΩΝΙΔΑ ΓΙΑΝΝΗΜΑΡΑ

...και  μια σελίδα ΚΡΗΤΙΚΉ,

 από τον επίσης εορτάζοντα σήμερα, συμμαθητή μας (1968) ΗΛΙΑ ΓΙΑΝΝΙΑ !

Μια σελίδα ΚΡΗΤΙΚΗ

                Πως ο υπογραφόμενος Ηλίας Γιαννιάς – ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ - γράφω μια σελίδα Κρητική, προσέξτε καλά ρε: Μια σελίδα ΚΡΗΤΙΚΗ!!! Με το γλωσσάρι μόνο της ΦΑΜΕΓΙΑΣ της φίλης μου (πια) Τόνιας Ζεβόλη.

                Αθήνησι! 19 Ιούλη 2017.

                Αγαπητό κοπέλι Δημήτρη Ζεβόλη.

                Σ’ αθιβολή των μαθητικών μας χρόνων με τα τότες καζάντια μας να σου θυμίσω ότι αύριο τ’ Αϊ Λια γιορτάζει ο φίλος της γυναίκας σου και στην αποσπερίδα του να του τηλεφωνήσετε για τα «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ». Θα σας ανημένει. Θα πιείτε με τον μαστραπά κόκκινο μαρουβά, θα ρίξετε με τον τσιφτέ καμμιά μπαλωθιά- όϊ δά στ’ αλήθεια, στον... αέρα ορέ κοπέλι- θα σας φιλέψει λαντουρίδια, αμούσκλια, συκοπιταρίδες κι απιδόκουπες.

                Να μην βαροκαρδίσεις που η γυναίκα σου έχει (πια) φίλο κι εγώι σου αν τσηχιμήξεις σαν λιακόνι για να αλλάξει γνώμη. Γιάντα είναι ινατσάρα και θα την πιάσει μάνητα για τα ξόμπλια του κόσμου και θα κλειστεί να παίζει ολημερίς το θιαμπόλι τση, καθισμένη επαέ δίπλα στην καμινάδα στον μαγατζέ τση περίτου όντε την αρχίσεις με ογκανίσματα σαν παρατέλεμος που πιστεύει τση τσίτες που του βάνουν οι άλλοι. Γιάντα επαέ που σου κραίνω οι άλλοι με τση τσίτες τους ποθούν να τσουρίσει η αγάπη σου για τη γυναίκα σου και βάνουν φωτιά στη βεδέμα να την κάνουν πυρομάχια για να κάψουν την ευτυχία τση φαμίλιας σου. Διάλε τσ’ απολειμάρες τους! Εσύ μη φουρκιστείς μ’ αυτά που ακούς. Από τση κακούς γειτόνους τι ανημένεις; Καλό λόγο; Μη διακονεύεις την καλοσύνη τους. Ήρεμος κι ωραίος, περήφανος σα διάνος, να βάνεις τον σιτζαντέ στο σαμάρι, ν’ ανεβαίνεις κάθε πρωί στο μουλάρι και να πααίνεις στο δικηγορικό γραφείο σου ίσα απάνω τση μαδάρες σε Λυκαβηττό και Στρέφη με τση πολλή ακονιζιά, τους αρκάλους και τση ξανθές ζουρίδες, με ζάλο σταθερό και σίγουρο όπως παν τα βούγια.

                Είναι πανεύκολο να βρείτε το γλωσσάρι που χρησιμοποίησα. Πηγαίνετε σ’ ένα βιβλιοπωλείο. Ζητάτε το βιβλίο «ΦΑΜΕΓΙΑ» της Αντωνίας Ζεβόλη Νταουντάκη, «ΤΟ ΑΓΟΡΑΖΕΤΕ» και στο σπίτι σας βρίσκετε ολόκληρο το γλωσσάρι στις σελίδες 501 και 502.

Φιλικά

Γιαννιαλιάς

Και δια το πιστόν που λέτε εσείς οι δικηγόροι

Ηλίας Π. Γιαννιάς

Κτηνίατρος.

Τηλ. 2107626525 και... «λάπτο» πως το λέτε το άλλο με τα πολλά κουμπιά...

δεν έχω!!!!!

Καλοκαιρινή συνάντηση αποφοίτων ΣΤ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ , Τάξεις 1968 & 1969 (Μέρος 2ο).

Εχθές (11/7) έγινε η δεύτερη συνάντηση στο γνωστό στέκι με παρόντα ( ζεύγος ) Πάνου Αδαμόπουλου του ΣΤ - 68 από Νέα Υόρκη ( μεθαύριο σε Λέσβο στον φίλο Μιχάλη Καρύδη και μετά από 4-5 επιστροφή Νέα Υόρκη ). 

Η βραδιά κύλησε ωραία και το τέλος μας βρήκε με άδεια τραπέζια μιας και στις 1.30 πρωινής είμαστε οι τελευταίοι που φύγαμε μετά από τραγουδιστικά ελληνικά ακούσματα κασετών του φίλου Ηλία Γιαννιά ο οποίος και είχε φροντίσει σχετικά.

Παραθέτω μερικές φώτο από εκδήλωση και πίνακα παρόντων.

Σε όλους χθεσινούς παρόντες και μη εύχομαι καλό καλοκαίρι.

Σταμάτης Κουσουρής (1968)

ΠΑΡΟΥΣΙΟΛΟΓΙΟ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ

ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΑΠΌ ΣΤ ΤΟΥ 1968 , 69 , 72 

'2017-07-11 TΡΙΤΗ 

Α/Α  ΕΠΩΝΥΜΟ                  ΟΝΟΜΑ        ανδρες γυναικες συνολο

1     ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ         1          0          1
2     ΓΙΑΝΝΗΜΑΡΑΣ            ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ   1          0          1
3     ΓΙΑΝΝΙΑΣ                      ΗΛΙΑΣ                1         0          1
4     ΓΟΥΛΗΣ                        ΜΠΑΜΠΗΣ        1         1          2
5     ΔΙΟΝΕΛΗΣ                    ΓΙΩΡΓΟΣ           1         1          2
6     ΚΑΝΑΚΗΣ                     ΑΓΓΕΛΟΣ          1          0          1
7     ΚΑΡΑΤΖΑΣ                   ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ      1          0          1
8     ΚΛΟΥΔΑΣ                    ΣΠΥΡΟΣ             1         0          1
9     ΚΟΥΓΙΑΣ                      ΘΟΔΩΡΑΣ          1         1          2
10   ΚΟΥΣΟΥΡΗΣ               ΣΤΑΜΑΤΗΣ        1          0          1
11   ΚΟΥΤΣΟΚΕΡΑΣ          ΓΙΑΝΝΗΣ             1         0          1
12   ΝΑΣΤΟΥΛΗΣ               ΚΩΣΤΑΣ              1         0          1
13   ΠΙΣΙΜΙΣΗΣ                   ΓΙΩΡΓΟΣ             1        1           2
14   ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ         ΠΑΝΟΣ               1        1            2
15   ΖΕΒΟΛΗΣ                    ΔΗΜΗΤΡΗΣ        1        1           2

Ανδρες=15, Γυν=6==> 21 15 6 21

Καλοκαίρι 1966 : "Ένα παγωτό χωνάκι"...

Ήταν καλοκαίρι του 1966 .
Μόλις είχαμε τελειώσει την Γ' Γυμνασίου , είχαμε δώσει και εισαγωγικές εξετάσεις για την Α' Λυκείου ! ( όπως και πριν 3 χρόνια για την Α' Γυμνασίου ), όταν η  Γιοβάννα ερμήνευε το τραγούδι "Ο Παγωτατζής" σε μουσική Σπήλιου Μεντή και ποίηση Γιάννη Ρίτσου στην εκπομπή "Γαλάζιο Φως" της Σοβιετικής Τηλεόρασης .

Καλοκαιρινή συνάντηση αποφοίτων ΣΤ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ , Τάξεις 1968 & 1969.

Με την ευκαιρία της άφιξης του συμμαθητή μας Πάνου Αδαμόπουλου (1968) και της γυναίκας του Σύλβιας από τη Νέα Υόρκη , για ολιγοήμερες διακοπές στην Ελλάδα , συναντηθήκαμε σε γνωστή ταβέρνα στο Π.Φάληρο.

Εξαιρετικά συγκινητική η χθεσινή βραδιά (11/7), φορτισμένη με αναμνήσεις από το Γυμνάσιο και όχι μόνο..
Νάστε πάντα καλά Πάνο και Σύλβια, να μας έρχεστε και να ανταμώνουμε !

Γιώργος Πισιμίσης.

Με αφορμή τη συναυλία του Βαγγέλη Μπουντούνη στο Μουσείο Μπενάκη.

Με αφορμή τη συναυλία

του Βαγγέλη Μπουντούνη στο Μουσείο Μπενάκη

ή

Αδειάζοντας –άσπρο πάτο- τις κύλικες τής ΜΟΥΣΙΚΗΣ, με συντροφιά τον Βαγγέλη Μπουντούνη, τη γλυκειά του Μάρω και τον Κωνσταντίνο και τη Λυδία, δηλαδή τους πασίγνωστους String Demons.

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

            Γράφω χωρίς να νοιώθω τη στιγμή εκείνη τι... γράφω. Δεν γράφω βουτώντας την πέννα μου στο γαλάζιο μελάνι της λογικής. Τουναντίον γράφω βουτώντας την πέννα μου στο άλικο αίμα, που έχω στα τρίσβαθα της καρδιάς μου. Όπως θα ‘λεγε ο Οδυσσέας Ελύτης, οι σκέψεις μου οργανώνονται γύρω από πυρήνες που προεξέχουν και συγκρατούν γερό το κείμενο σαν σύνολο. Οι πυρήνες αυτοί είναι φραστικές μονάδες αυτοδύναμης ακτινοβολίας. Είναι όπως λέει η αξιολάτρευτη φίλη Αντωνία Ζεβόλη, για την κριτική μου στην «Φαμέγια» της, «πολύτιμα πετραδάκια-διαμαντάκια, ρουμπίνια, αμέθυστοι και μαργαριτάρια -που κεντούν τα αυτιά μας με μελωδικούς ήχους». Έτσι ο συνδυασμός της βαθειάς ψυχικής έκφρασης, συμπίπτει με τη νοητική καταγραφή. Τόσο, που δεν ξέρω τελικά, αν η γοητεία προέρχεται από αυτό που φωτίζει η λογική ή από αυτό που προβάλλει η καρδιά προς τα έξω.

            Γιατί μ’ αυτά τα «νεραϊδοκέντητα τρίχαπτα» που στολίζω εδώ κι εκεί το γραπτό μου, φανερώνω ότι πρόκειται για ρήσεις, όπου τα μέταλλα της γλώσσας και οι εικόνες των ματιών συγχωνεύονται και η διατύπωση στο τέλος δείχνει τη διέγερση ενός κόσμου γεμάτου αλήθεια, όνειρο και φαντασία. Αρκεί, όποιος διαβάζει τα κομμάτια αυτά, να αφήνει ξαλύσωτη τη φαντασία του ν’ αργοκυλάει σαν το δροσερό νερό, που στέλνει το μαγγάνι στον καταπότη του χωραφιού του ιδρωτοποτισμένου απ’ τον αγώνα τού χεριοροζιασμένου ξωμάχου, που παλεύει με τη γη σε μια ημερονύχτια ασταμάτητη πιλάλα, όπως έκανε έξω απ’ την Τρίπολη ο σ’ χωρεμένος ο παππούλης μου, ο Ντίνος Δημητρακόπουλος ή «Κόσυβας», όταν ξενύχταγε ποτίζοντας ή σκαλίζοντας όλη τη νύχτα το δικό του χωράφι και κίναγε να πάει για το μεροδούλι, να δουλέψει στα ξένα χωράφια πριν το ηλιοφίλημα στης ροδαυγής την πάχνα. Και όπως γράφει ο Γεράσιμος Μηλιαρέσης, δάσκαλος του φίλου Βαγγέλη Μπουντούνη, χρησιμοποιώ ανάκατα λέξεις της καθαρεύουσας και της δημοτικής όχι από άγνοια, αλλά γιατί οι συγκεκριμένες λέξεις μου φαίνονται μουσικότερες. Είναι λέξεις ηχητικά ανεπανάληπτες και ο ήχος είναι ο κύριος φορέας του συναισθήματος. Άλλωστε και ο διαπρεπής Αγγλοϊρακινός συγγραφέας Τζιμ Αλ-Καλίλι, καθηγητής κβαντικής Φυσικής λέει: Το γράψιμο είναι όπως η γλυπτική: Ξεκινάς από μια «αδρή» ιδέα και στη συνέχεια την επεξεργάζεσαι σμιλεύοντας λεπτομέρειες.

ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ

            Με δισταγμό θα’ λεγα άρχισα να βαθυστοχάζομαι όταν ξεκίνησα ν’ ανακατεύω τις σκέψεις μου για τη συναυλία του Βαγγέλη Μπουντούνη. Όταν έχοντας επιστρέψει «οίκαδε» κατά τη χρυσή διδασκαλία του Κώστα Γιαννημάρα, ρωτούσα τον εαυτό μου αν χρειαζόταν να προχωρήσω «περαιτέρω». Όμως μέσα στην ησυχία τής καλοκαιριάτικης νύχτας αισθάνθηκα ν’ ακούω φιλικές φωνές, του Ζησιμόπουλου, του Δασκαλόπουλου, του Βικέντιου, του Διονέλη, του Ζεβόλη, του Χατζίρη, του Καρασούλου, του Πισιμίση, του Κουσουρή και άλλων, που με παρότρυναν με ζέση κι επιμονή: «Γράψε δυό λόγια για τη βραδυά στο Μουσείο Μπενάκη». Κι αμέσως άδραξα χαρτί και μολύβι –«λάπτο», πως το λέτε εκείνο το πράγμα με τα πολλά κουμπιά, δεν έχω!!!!- και άρχισα να ζωγραφίζω στο χαρτί το αίσθημα της καρδιάς μου και να το στολίζω με τα μουσικά ακούσματα της συναυλίας.

        

Ραντεβού τον Σεπτέμβη !

Από την σημερινή (καθιερωμένη πλέον) εβδομαδιαία συνάντηση της Δευτέρας στους "λαμπίκους".
Η επόμενη τον Σεπτέμβρη. 
Καλό καλοκαίρι σε όλους.
Dikeopolis Sokratis
(πηγή fb)

Σάββατο 7 Οκτώβρη 2017 : H τακτική φθινοπωρινή μας συνάντηση. ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ !

Για ένατη συνεχή* χρονιά  θα πραγματοποιηθεί η καθιερωμένη φθινοπωριάτικη συνάντηση της Τάξης μας.

Θα γίνει το Σάββατο 7 Οκτώβρη 2017 !
Λεπτομέρειες για τη συνάντηση  θα ανακοινωθούν  έγκαιρα από το blog μας.

Προσκαλούνται λοιπόν όλοι οι συμμαθητές μας καθώς και οι απόφοιτοι της τάξης του 1968 και να προγραμματίσουν  τις όποιες υποχρεώσεις των, ώστε να μη λείψουν από την συνάντησή μας.

Θα περιμένουμε όχι μόνο τους συμμαθητές μας που μένουν  κοντά στην Αθήνα  αλλά και τους υπόλοιπους,  εντός και εκτός Ελλάδος.

* Το 2016  για οργανωτικούς λόγους , δεν πραγματοποιήθηκε η 8η συνάντησή μας.

2011 : Στιγμιότυπο από την συνάντησή μας , εκείνη τη χρονιά, σε εξοχική κατοικία συμμαθητή μας .