Παραδοσιακά Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα !

Άγιος Bασίλης έρκεται ’πο πίσω απ’ το Kαμάρι,

βαστάει μυτζήθρες και τυριά, βαστάει κι ένα γκινάρι.

Bάρτε μας κρασί να πιούμε

και του χρόνου να σας πούμε.

Kι αν έχεις κόρη όμορφη βάρτηνε στο ζιμπίλι

και κρέμασέ τηνε ψηλά να μη στη φάν' οι ψύλλοι.

Eμείς εδώ δεν ήρταμε να φάμε και να πιούμε,

μόν’ έχεις κόρη όμορφη κι ήρταμε να τη δούμε.

Σ’ αυτό το σπίτι που ’ρταμε τα ράφια είν’ ασημένια,

του χρόνου σα και σήμερα να ’ναι μαλαματένια.

(Φούρνοι Ικαρίας)

Μόλις Κυκλοφόρησε...Πρόταση Δώρου για τις Γιορτές !!

Το Νέο Βιβλίο του συμμαθητή μας Γρηγόρη Αζαριάδη με τίτλο με "Το Μοτίβο του Δολοφόνου". 

"Το Μοτίβο του Δολοφόνου". είναι ένα σκληρό αστυνομικό μυθιστόρημα. Η εμφάνιση ενός ιδιόρρυθμου δολοφόνου, που ακολουθεί συγκεκριμένο μοτίβο, σηματοδοτεί ένα ανελέητο κυνηγητό από την αστυνόμο Τρύπη και την ομάδα του Τμήματος Εγκλημάτων κατά Ζωής και Προσωπικής Ιδιοκτησίας. Στο τρίτο του μυθιστόρημα, ο Γρηγόρης Αζαριάδης επιχειρεί να ανιχνεύσει τα σύνορα που ενώνουν μια μεσογειακή ιστορία δολοφονιών με το προφίλ ενός απρόσωπου ψυχρού Βορειοευρωπαίου δολοφόνου.

Βρείτε το Εδώ: http://ow.ly/WkVNr

Μια συγκινητική χριστουγεννιάτικη ιστορία αλληλεγγύης ....

….με πρωταγωνιστή τον συμμαθητή μας Μανόλη Πουλή.

Η γιορτή των Χριστουγέννων είναι απόλυτα συνυφασμένη με την οικογενειακή θαλπωρή, την αγάπη, την αλληλεγγύη και πάνω απ’ όλα με την χαρά των παιδιών. Υπάρχουν φορές που μπορεί να νομίζεις οτι δεν έχεις κάποιον για να μοιραστείς αυτές τις στιγμές. Κι όμως, η λύτρωση μπορεί να βρίσκεται εκεί που δεν το φαντάζεσαι. Ακόμα και κάτω από ένα βρεμένο μουσαμά στην καρότσα ενός αγροτικού.

Η νέα ταινία μικρού μήκους του Θοδωρή Παπαδουλάκη έχει τίτλο “οι επισκέπτες”. Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία αλληλεγγύης που πρέπει να προβληματίσει όλον τον κόσμο, ιδιαίτερα τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων.

Ακούγεται το παραδοσιακό τραγούδι του Λιβάνου “Wa habibi”/ “Μάνα μου, μάνα”
Αραβικά: παραδοσιακό / Ελληνική προσαρμογή Χριστόδουλος Χάλαρης σε στίχους του Νίκου Γκάτσου
Ερμηνεύουν η Ελένη και η Σουζάνα Βουγιουκλή

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, σήμερα ! Γιορτάζει ο Χρήστος και ο Μανώλης.

&

στους  συμμαθητές  μας

ΧΡΗΣΤΟ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟ  &  ΧΡΗΣΤΟ ΠΙΠΙΝΗ  

 ΜΑΝΟΛΗ ΠΟΥΛΗ  &  ΜΑΝΟ ΤΡΑΝΤΑΛΛΙΔΗ

Υπενθύμιση : 18-21 Δεκέμβρη 2015 , Bazaar στη Νέα Μάκρη !

Ο συμμαθητής μας Δημήτρης Αργυρός διοργανώνει και φέτος Bazaar με γούρια, πολλά είδη δώρων και κοσμήματα  από την Παρασκευή 18/12 μέχρι και τη Δευτέρα 21/12  ( 11 π.μ μέχρι τις 9.00 μ.μ.) στη Νέα Μάκρη, επί των οδών 201 & 204  (Σόνια Μοριάνοβα)    Τηλέφωνα : 2294098541 & 6932248854   και μας προσκαλεί να διαλέξουμε έγκαιρα και σε  τιμές χονδρικής τα δώρα μας, από τη μεγάλη γιορταστική συλλογή του εργαστηρίου του , για τα Χριστούγεννα και τη Πρωτοχρονιά 2016.

Η Τάξη μας, με θλίψη «αποχαιρετά» τον συμμαθητή μας Χρίστο Χατζηκυριάκο …

…που πέθανε σήμερα και κηδεύεται αύριο Τετάρτη (16/12), στην ιδιαίτερη πατρίδα του , στο Βόλο.

Υπήρξε ένας υπέροχος άνθρωπος , πάντα παρών - σε όλες τις συναντήσεις μας  - τα τελευταία χρόνια και  θα μας λείψει…

Χρίστο , καλό σου ταξίδι.

Οι συμμαθητές σου.

Γιορτάζει ο Στράτος !

στους  συμμαθητές  μας

ΖΟΥΜΠΕΡΑΚΗ & ΠΑΝΤΑΖΗ.

Bazaar στη Νέα Μάκρη : 18-21 Δεκέμβρη 2015 !

Ο συμμαθητής μας Δημήτρης Αργυρός διοργανώνει και φέτος για τέταρτη συνεχή χρονιά  Bazaar με γούρια, πολλά είδη δώρων και κοσμήματα  από την Παρασκευή 18/12 μέχρι και τη Δευτέρα 21/12  από τις 11 π.μ μέχρι τις 9.00 μ.μ. στη Νέα Μάκρη, επί των οδών 201 & 204  (Σόνια Μοριάνοβα)    Τηλέφωνα : 2294098541 & 6932248854   και

                                                                Π Ρ Ο Σ Κ Α Λ Ε Ι

Όλους τους συμμαθητές του (1969) , τους απόφοιτους του ΣΤ' Γυμνασίου Αρρένων Αθηνών και τους φίλους των να διαλέξουν έγκαιρα και σε  τιμές χονδρικής τα δώρα τους, από τη μεγάλη γιορταστική συλλογή του εργαστηρίου του , για τα Χριστούγεννα και τη Πρωτοχρονιά 2016.

Γιορτάζει ο Σπύρος !

στους εορτάζοντες συμμαθητές  μας

ΓΕΩΡΓΑΤΣΟ & ΤΣΙΡΙΜΠΑ.

Γρηγόρης Αζαριάδης : Έγκλημα, noir, polar και μυστήριο… στο studio των imaginistes

...και για όσους δεν άκουσαν την εκπομπή....

Τη Δευτέρα 7/12, στο studio των imaginistes, βρέθηκε ο συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας Γρηγόρης Αζαριάδης καλεσμένος της εκπομπής “SPEAKEASY”, με αφορμή το τρίτο υπό έκδοση βιβλίο του με τίτλο «Το μοτίβο του δολοφόνου».

Οι οικοδεσπότες της εκπομπής Αλεξάνδρα Λαμπροπούλου και ο Χρήστος Πιπίνης τον «ανέκριναν» κάτω από noir ατμόσφαιρα. Μιλήσαμε για τα πάντα, από το πως εισέβαλε ξαφνικά στη ζωή του η συγγραφή μέχρι και λεπτομέρειες για το πως ανατέμνει ένα πτώμα ένας ιατροδικαστής. Η συζήτηση ήταν πολύ ενδιαφέρουσα καθώς ο Γρηγόρης Αζαριάδης υπηρετεί αυτή τη νέα του ιδιότητα (ξεκίνησε τη συγγραφή μόλις πριν από μόλις πέντε χρόνια) με το πάθος και την εμμονή που επιδεικνύουν και οι πρωταγωνιστές αστυνόμοι των μυθιστορημάτων του για την εξιχνίαση των εγκλημάτων.

Λόγω της μεγάλης έρευνας που απαιτούσε η συγγραφή του τελευταίου του βιβλίου, ήταν σε θέση να μας δώσει πολύ ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για τον τρόπο που εξελίσσεται μια έρευνα σε real time, σήμερα το 2015 στην Αθήνα, για τις δυνατότητες ή τις ελλείψεις της υπηρεσίας, για τις ιατροδικαστικές έρευνες, τα προφίλ των δολοφόνων, τα δωμάτια ανάκρισης της γενικής ασφάλειας, αλλά και για τους ανθρώπους της που δουλεύουν για την εξιχνίαση, μέσα από τα δικά του μάτια.

Ακόμα μιλήσαμε για το polar, το πολιτικό αστυνομικό μυθιστόρημα, το κοινωνικό πλαίσιο που αυτό κινείται και εξελίσσεται και το ενδιαφέρον που έχει πια μέσα στα πλαίσια των έντονων κοινωνικοπολιτικών αλλαγών και της διαφθοράς. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει άνθηση του αστυνομικού μυθιστορήματος που ας σημειωθεί πως για πολλά χρόνια θεωρούνταν «παραλογοτεχνία». Για την ιστορία, το πρώτο αστυνομικό αφήγημα θεωρείται του Edgar Allan Poe «Οι φόνοι της οδού Μοργκ» με ήρωα τον ντετέκτιβ Ογκίστ Ντιπέν, γραμμένο το 1841.

Με τον Γρηγόρη Αζαριάδη μιλήσαμε για τους δικούς του ήρωες, θύματα και θύτες. Πως στήνει το προφίλ του αστυνόμου που καταδιώκει τον δολοφόνο και την αντισυμβατική εκτός «φυσιολογικών» ορίων προσωπικότητά του, το προφίλ του δολοφόνου και των θυμάτων, τις μεταξύ τους σχέσεις και πως αυτές καταλήγουν στο φόνο, το όπλο, τη μέθοδο και τον τόπο της δολοφονίας καθώς και το πλαίσιο που κινούνται όλα αυτά.

Ενδιαφέρον σημείο της εκπομπής ήταν και η συζήτηση που αφορούσε πως βλέπει και πως τοποθετεί τη γυναίκα στα μυθιστορήματά του, καθώς στο δεύτερο και τρίτο του, έχουμε γυναίκα αστυνομικό που καταδιώκει τον δολοφόνο, παρόλο που πολύ συχνά υπάρχει ένας έντονος σεξισμός με σχόλια στις κουβέντες ή στις σκέψεις των ανδρών πρωταγωνιστών. Στην ερώτηση για το οξύμωρο αυτό φαινόμενο, ο Γρηγόρης Αζαριάδης μας είπε ότι θεωρεί ότι οι γυναίκες μπορούν να είναι ακριβώς το ίδιο ικανές σε αυτή τη δουλειά με τους άνδρες, όπως και σε κάθε άλλη δουλειά.

Οι ερωτήσεις ήταν πάρα πολλές και έρχονταν με καταιγιστικό ρυθμό. Ο συγγραφέας ήταν σαφής και λεπτομερειακός στις απαντήσεις, δίνοντάς μας λεπτομέρειες που γεννούσαν και άλλες ερωτήσεις. Δύο ώρες πέρασαν μέσα στο μυστήριο και την polar ατμόσφαιρα που μας ρούφηξε ολοκληρωτικά. Έτσι δώσαμε μια υπόσχεση να τα ξαναπούμε στο studio με την πρώτη ευκαιρία.

Ευχαριστούμε τον Γρηγόρη Αζαριάδη για την πολύ ευχάριστη κουβέντα μας και του ευχόμαστε «Το μοτίβο του δολοφόνου», το τρίτο του βιβλίο, να είναι καλοτάξιδο!!!

Δευτέρα 7/12/2015 στις 18.00 στο imaginistes web radio . Συνέντευξη του συγγραφέα Γρηγόρη Αζαριάδη στον Χρήστο Πιπίνη . Μη τη χάσετε !

http://imaginistes.com/

http://www.myradiostream.com/imagine

Σήμερα γιορτάζει ο Νίκος !

στους  συμμαθητές  μας:

ΔΙΑΜΑΝΤΗ, ΚΑΜΑΚΑΡΗ, ΚΟΥΝΤΟΥΡΗ,

ΛΑΒΔΑ, ΜΑΤΘΑΙΟΥ, ΜΠΑΚΕΛΑ, ΝΙΚΟΥ

ΠΡΟΒΗ, ΣΙΓΑΛΑ & ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ.

Το μοτίβο του δολοφόνου…από τον Γρηγόρη Αζαριάδη

Ο συνήθης ύποπτος και συμμαθητής μας Γρηγόρης Αζαριάδης ...ξανακτύπησε , με το 3ο Αστυνομικό του μυθιστόρημα.
Αντιγράφουμε από τους imaginistes...http://imaginistes.com/

• “…Λίγα μόλις λεπτά μετά τα μεσάνυχτα, η Περσεφόνη Πετρίδου, μια ψηλή αισθησιακή

  σαρανταπεντάρα, με πληθωρικές καμπύλες και κολασμένο χαμόγελο, βγήκε από την

  πολυκατοικία επί της οδού Ήβης. Είχε περάσει δυο ώρες κουβεντιάζοντας, πίνοντας και

  συνευρισκόμενη σεξουαλικά με τον δικηγόρο Αριστοτέλη Μαρκίδη, τον έγγαμο εξηντάρη

  εραστή της. Ήταν παντρεμένη με τον κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερο αρχιτέκτονα Λάμπρο

  Πετρίδη, με τον οποίο είχαν δύο γιους, 25 και 23 ετών.

  Βυθισμένη στις σκέψεις δεν πήρε είδηση την απότομη μεταβολή του καιρού. Η

  γλυκιά φθινοπωρινή βραδιά είχε αλλάξει πρόσωπο. Ο αέρας δυνάμωσε κάνοντας τα ψηλά

  δέντρα στις δυο πλευρές του σκοτεινού δρόμου να μοιάζουν μεθυσμένοι χορευτές. Το

  τοπίο τής έφερε στο μυαλό αμερικάνικα θρίλερ χαμηλού κόστους παραγωγής. Ένιωσε ένα

  ψυχρό χάδι στην πλάτη, που παρέπεμπε σε μια απροσδιόριστη απειλή. Τάχυνε το βήμα.

  Έφτασε στο Πεζό. Άνοιξε βιαστικά την τσάντα κι έβγαλε τα κλειδιά. Εκείνη τη στιγμή,

  άκουσε έναν ανεπαίσθητο θόρυβο. Σαν κάποιος να πλησίαζε. Στράφηκε πίσω της. Ένας

  ψηλός, αδύνατος άντρας με φούτερ και κουκούλα στεκόταν απέναντι. Στο χέρι κρατούσε

  ένα περίστροφο.

  Ο άντρας την κοίταζε αμίλητος. Το παγωμένο βλέμμα του την έκανε να

  ανατριχιάσει. Τέντωσε το χέρι και την σημάδεψε. Η γυναίκα είδε την αποτρόπαιη μάσκα

  του τρόμου να την αγκαλιάζει με αόρατα χέρια κι ένιωσε τα παγωμένα δάχτυλα να

  ψαχουλεύουν τον λαιμό της.

  «Μην το κάνεις… σε παρακαλώ!»

  Τρείς πυροβολισμοί ήρθαν σαν απάντηση στην ικεσία της. Οι βολίδες σφηνώθηκαν

  ψηλά, στους μηρούς. Παραπάτησε κι έγειρε προς τα πίσω. Έπεσε πάνω στην πόρτα του

  αυτοκινήτου. Τα χέρια της υψώθηκαν αβέβαια σαν να προσπαθούσε να προστατέψει το

  σώμα της απ’ αυτό που καταλάβαινε ότι θα ακολουθούσε. Την πλησίασε λίγο

  περισσότερο. Τράβηξε ξανά τη σκανδάλη. Άλλοι δυο πυροβολισμοί χαμηλά, στην κοιλιά.

  Η Περσεφόνη γλίστρησε απαλά προς τα κάτω και σωριάστηκε ανάσκελα στον δρόμο. Ο

  άντρας πλησίασε λίγο ακόμα. Τα δευτερόλεπτα μέχρι τους επόμενους πυροβολισμούς

  αργοσύρθηκαν σαν βαριεστημένες χελώνες. Άλλες δυο βολίδες στο στήθος. Έμεινε να την
• κοιτάζει ακίνητος. Ακόμα λίγα δευτερόλεπτα. Πήγε πάνω της. Ακούμπησε σχεδόν το

  περίστροφο στο μέτωπό της. Μια τελευταία βολίδα. Εξ επαφής…”

Ο Γρηγόρης Αζαριάδης, είναι πολύ καλός φίλος των imaginistes και ένθερμος  υποστηρικτής της οργάνωσης της κοινωνίας σε μικρές αυτόνομες τοπικές ομάδες, με άμεση σύνδεση και συνεργασία ανάμεσα τους γιά την προώθηση ευρύτερων κοινωνικών θεμάτων, παρακολουθεί σε σταθερή βάση τις δραστηριότητες των Imaginistes συνεχίζει να είναι αμετανόητος εραστής των τοπικών κινημάτων και των τρόπων που δραστηριοποιούνται στις καθημερινές συνθήκες, στις γειτονιές της πόλης.

Μετά τους «Παλιούς λογαριασμού» το 2012 και την «Τελευταία παράσταση της Μαρίνας Φιλίππου» το 2013, δύο πολάρ μυθιστορήματα, με έντονη αστυνομική πλοκή αλλά και σκληρές αναφορές στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία όπου κυριαρχούν η διαφθορά και η διαπλοκή, ο Γρηγόρης Αζαριάδης γράφει «Το μοτίβο του δολοφόνου». Ένα σκληρό καθαρό αστυνομικό μυθιστόρημα με θέμα μάλλον ασυνήθιστο γιά την Έλληνική αστυνομική λογοτεχνία. Η εμφάνιση ενός ιδιόρρυθμου δολοφόνου, που ακολουθεί συγκεκριμένο μοτίβο, σηματοδοτεί ένα ανελέητο κυνηγητό από την αστυνόμο Τρύπη και την ομάδα του Τμήματος Έγκλημάτων κατά ζωής και προσωπικής ιδιοκτησίας. Στο τρίτο του μυθιστόρημα, ο συγγραφέας φλερτάρει επικίνδυνα στα σύνορα που ενώνουν μιά μεσογειακή ιστορία δολοφονιών με το προφίλ ενός απρόσωπου ψυχρού Βορειοευρωπαίου δολοφόνου.

Σήμερα γιορτάζει ο Ανδρέας !

στους  συμμαθητές  μας:

ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟ , ΠΑΡΑΒΟΛΙΑΣΗ ,

ΤΣΕΡΤΟ &  ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟ.

Ευχαριστίες του συμμαθητή μας Μανόλη Πουλή…

Αγαπητοί φίλοι,

πρώτ' απ' όλα θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου που μου δώσατε την ευκαιρία να παρουσιάσω την πρόσφατη δουλειά μου στην Αθήνα, σε φίλους και γνωστούς και φυσικά στον φιλόξενο χώρο του παλαιού μας σχολείου.

Ιδιαίτερα θα σταθώ στην παρουσία του Βαγγέλη Μπουντούνη, που πέραν από το γεγονός ότι είναι μια καλλιτεχνική φυσιογνωμία παγκόσμια αναγνωρισμένη, επέστρεψε μετά από σαράντα επτά χρόνια στον χώρο που πήρε τα πρώτα βήματα μιας κάποιας παιδείας. 

Είναι ένα γεγονός που θα πρέπει να εγγραφεί σε μελλοντικές δράσεις μας, με την οργάνωση κατάλληλων εκδηλώσεων, όπως ένα ρεσιτάλ, ή ένα σεμινάριο πάνω σε μουσικά και αισθητικά θέματα.

Σας έστειλα ήδη μια πρόταση σχετικά με μια ιδιότυπη παράσταση πάνω σε μια σκέψη του φίλου και συνεργάτη μου Γιώργου Λουτσέτη. Θα μπορούσε αυτή η "δουλειά" να αποτελέσει ένα πρωτότυπο καλλιτεχνικό γεγονός, ειδικά με την συνεργασία με τον σύλλογο κωφαλάλων, καθότι η συνεργάτης του σχήματος Κάλι Ρουμελιώτη "ερμηνεύει" με ένα πρωτότυπο τρόπο τα τραγούδια και την μουσική στην νοηματική γλώσσα των κωφαλάλων. Θα είναι μια πρόταση που ξεπερνά τα όρια μιας απλής πολιτιστικής εκδήλωσης, μια και απευθύνεται και σ' ένα κατά κάποιο τρόπο 'αποκλεισμένο" κοινό στον χώρο του ακροάματος και φέρνει πιό κοντά αυτούς τους συνανθρώπους μας με μας.

Το σχήμα διαθέτει χώρους φιλοξενίας στην Αθήνα και η μόνη οικονομική του απαίτηση είναι να καλυφθούν τα έξοδα μετακίνησης.

Σκεφθείτε το!

Μανόλης Πουλής

Ο συμμαθητής μας (1968) Βαγγέλης Μπουντούνης .Συνθέτης, κιθαριστής.

Σήμερα γιορτάζει ο Στέλιος !

Χρόνια  Πολλά !

στοv  συμμαθητή  μας

ΚΑΛΠΑΚΗ

Εικόνες από τη θεατρική παράσταση στο ΣΤ Γυμνάσιο Αθηνών, το Σάββατο 21/11.

Μεγάλη επιτυχία σημείωσαν και οι φετινές θεατρικές παραστάσεις του Θεατρικού Κύκλου (Θ. Κ.) του συμμαθητή μας Μανόλη Πουλή που δόθηκαν  στο Αμφιθέατρο του Γυμνασίου μας..

Ο Θ. Κ. παρουσίασε υπό τον τίτλο «Συνάντηση με τον Άντον» δύο μονόπρακτα του μεγάλου Ρώσου δραματουργού Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ, στο πρώτο μέρος την «Αρκούδα» και στο δεύτερο τις «Βλαβερές Συνέπειες του Καπνού».

Σην  παράσταση του Σαββάτου που ήταν κύρια για τους απόφοιτους της Τάξης μας (1969) παραβρέθηκαν και οι συμμαθητές μας : Βαρύτιμος , Ιακώβου, Γεωργάτσος, Γιαννημάρας , Κουντούρης, Πετροδασκαλάκης , Σελετόπουλος, Ζεβόλης , Αργυρός και Δόγκας

Την παράσταση τίμησε με τη παρουσία του και ο απόφοιτος του Γυμνασίου μας (1968) Βαγγέλης Μπουντούνης , διεθνούς φήμης μουσικός.

Υ.Γ ….και όπως εύστοχα σημειώνει ο σπύρος στο fb “….  παρακολουθήσαμε την ωραιότατη παράσταση από τη θεατρική ομάδα χανίων του μανώλη, όσοι δεν ήρθαν λόγω ντέρμπυ να... μας το περιγράψουνε και....ας πρόσεχαν!” Ανάμεσα σ’ αυτούς που δεν τα κατάφεραν – λόγω έκτακτου κωλύματος- και η σύνταξη του blog …θερμές ευχαριστίες στον Λεωνίδα για τις πολύ όμορφες φωτογραφίες του.  

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ : Σάββατο 21 και Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015 στις 8.00 μ.μ: Θεατρικές παραστάσεις στο ΣΤ’ Γυμνάσιο Αθηνών.

Συνάντηση με τον … Άντον

        Αναρωτιέμαι πολλές φορές αν οι χαρακτηρισμοί που δίδονται στα έργα διαφόρων συγγραφέων – και που κατ’ επέκταση ακολουθούν και τους ίδιους – έχουν άμεση σχέση με την πραγματικότητα. Στην ιδιαίτερη περίπτωση που λέγεται Άντον Πάβλοβιτς Τσέχωφ, η όλη υπόθεση μοιάζει με ένα ευρηματικά οξύμωρο σχήμα.

    Ο μεγάλος Ρώσος διανοητής, θεατρικός συγγραφέας (και να μην ξεχνάμε και γιατρός), θεωρείται δραματικός συγγραφέας, από τον αντίστοιχο χαρακτηρισμό που φέρουν όλα τα μεγάλα του θεατρικά έργα («Ο γλάρος», «Ο βυσσινόκηπος», «Ο θείος Βάνιας», «Οι τρεις αδελφές») αλλά και από τον τρόπο που αποδίδονται σκηνοθετικά στις θεατρικές σκηνές. Στον αντίποδα έχει γράψει τις θεωρούμενες φαρσοκωμωδίες του που θα δείτε απόψε («Η αρκούδα» και «Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού»).

    Η διαπίστωσή μου είναι πως όλοι αυτοί οι χαρακτηρισμοί αδικούν και τον συγγραφέα και το έργο του. Ο Τσέχωφ, διατηρώντας μιαν ανέντακτη πολιτικά στάση (σημείο μάλλον αρνητικό για την εποχή του) κατάφερε να αποτυπώσει την αποτελμάτωση της κοινωνικής ζωής της επαρχιακής Ρωσίας στα τέλη του 19^ου αιώνα, μεταφέροντάς την «υποκρισία» της, με την ελάχιστη δυνατή υποκριτικότητα επί σκηνής. (Ότι ακριβώς έκανε ο Λόρκα για την ζωή της Ισπανίας του μεσοπολέμου στα έργα του). Αυτό δεν έγινε όμως με στατικό τρόπο. Στα θεωρούμενα «δραματικά» έργα του, παραθέτει μιαν άλληλουχία κωμικών ή φαρσικών καταστάσεων με … δραματική διατύπωση, ενώ αντίθετα στις φαρσοκωμωδίες του θίγει τραγικά θέματα της πραγματικότητας, με έναν σκωπτικό τρόπο, ώστε το «νυστέρι» του διανοητή συγγραφέα να φτάσει στο μεδούλι του προβλήματος και να εκθέσει την κοινωνία ολόγυρά του.

    Πάνω σ’ αυτόν τον άξονα κινήθηκε η σκηνοθετική γραμμή που ακολουθήσαμε σαν θεατρικό σχήμα για την παράσταση. Δεν ζητάμε επιείκια στην κρίση σας, αλλά την συμβολή σας να φέρουμε σε πέρας μια αναζήτηση που θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε την έρευνα πάνω στα δομημένα κείμενα και την ουσιαστική συλλογική δράση – αυτό δηλαδή που είναι η ουσία του ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ.

Μανόλης Πουλής

Τρίπολη : 28η Οκτωβρίου 1963 !

Ο πανηγυρικός της ημέρας εκφωνήθηκε από τον καθηγητή μας κ. Κώστα Γιαννημάρα και σύμφωνα με τον σχολιασμό – εκείνης της εποχής – από τον συγγραφέα Γ. Μποτή του Τόμου "Διαχρονικοί Στοχασμοί (1961-1968)" - ήταν «...ένας λόγος μεστός με βαθύ εθνικό παλμό και φιλοσοφική σκέψη...» .

Σε επικοινωνία μαζί του, μας επιβεβαίωσε το γεγονός και συμπλήρωσε ότι εκφωνήθηκε εντός της  εκκλησίας  του Αγίου Βασιλείου την 28^η Οκτωβρίου 1963 , παρουσία της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας του τόπου . Τότε ήταν καθηγητής στο 1^ο Γυμνάσιο Τρίπολης.

Το ντοκουμέντο αυτό προσέφερε στην ιστοσελίδα μας ,ο συμμαθητής μας Γιάννης Πισιμίσης (1967) και τον ευχαριστούμε.