Η επανάληψη είναι μητέρα της μάθησης

Που να ξαναθυμηθείς σαρανταδύο παλιούς συμμαθητές μετά από σαράντα χρόνια ! Τους είδες, τους μίλησες, τους ξαναγνώρισες…και μετά; Βλέπεις τις φωτογραφίες που τράβηξες και αναρωτιέσαι: Καρακώστας ή Χατζηδήμας; Χατζηκυριάκος ή Βαρύτιμος; Κι ήσουνα και απουσιολόγος πανάθεμά σε ! Τόσο Αλτσχάϊμερ; Κοιτάζεις ξανά τις παλιές φωτογραφίες. Αυτές που ανακάλυψες σ’ ένα κουτί καταχωνιασμένο. Βλέπεις τα μάτια τους – τα μόνα που δεν αλλάζουν- παρατηρείς το χαμόγελό τους. Και να ! σιγουρεύεσαι. Μετά όμως αμφιβάλεις πάλι. Καλά είναι  ο Καρακώστας που ήρθε απ΄ τη Σουηδία ή κάποιος άλλος; Και τότε θυμάσαι. Θυμάσαι αυτά που τόσα χρόνια προσπαθούσαν κάποιοι μεγαλύτεροί σου να σου μάθουν. Καθηγητές νομίζω τους έλεγαν και, εκτός από εξαιρέσεις, μάλλον με μισό μάτι τους έβλεπες. «Η επανάληψις εστί μήτηρ της μαθήσεως». Το πρόβλημα λύθηκε. Επαναληπτική συνάντηση ! Πότε όμως ; Με ποιο πρόσχημα; Τρίχες ! Αν θέλουν και οι άλλοι…

26/01/2010. Στη γνωστή «Δωδώνη» νέα συνάντηση και συναπόφαση για κόψιμο πρωτοχρονιάτικης πίττας. Ο χώρος τελικά ορίστηκε απέναντι απ΄ το Σχολείο μας. Ταβέρνα «Κυρά» στη Ζεύξιδος. Με συνοδεία αυτή τη φορά. Η μέρα Παρασκευή 05/02/2010 στις 9μμ.

Και ξανασμίξαμε ! 70 άτομα κι ανάμεσά μας ο Πέτρος  ο Ζούνης. Ο Πέτρος μας. Ο συνοδός μας στις περισσότερες εκδρομές και αποκλεισμένος από τον «Κουλό» απ΄ την εκδρομή της Ρόδου - παρά τις εντονότατες, θυμάμαι, διαμαρτυρίες μας –για να μην…. παραστρατήσουμε! Το ότι ήταν μαθηματικός μας, το αφήνω τελευταίο. Ίσως απ΄ τους λίγους μαθηματικούς που είχε τόσες συμπάθειες.

Τη συγκίνηση διαδέχτηκε η έκπληξη όταν έβγαλε από την τσέπη τον κατάλογο της 6^ης με τα ονόματά μας και την γραπτή και προφορική βαθμολογία μας. Έναν κατάλογο που όταν έβγαινε τα χρόνια εκείνα, η αγωνία μας κορυφωνόταν. Ποιόν θα σήκωνε άραγε…

Ο χρόνος λες και δεν είχε κυλήσει από τότε…

Ο Σπύρος κάλεσε τον Γιώργο τον Καμπουράκη να βγάλει ένα μικρό «πανηγυρικό», και αυτός, μ΄ ένα μικρό ποιηματάκι έκανε πάσα… σε μένα. Μόλις που μπόρεσα να αρθρώσω δυο κουβέντες περιγράφοντας πιο πολύ το δώρο που θα κέρδιζε αυτός που θα ‘βρισκε το φλουρί της πίττας. Κορνιζαρισμένη τη φωτογραφία μας πάνω στον «Έσπερο», πλέοντας το ΄69 για Ρόδο. Τυχερός, ο «Σουηδός» της παρέας μας, που έδωσε πάλι το «παρών».

Συζητήσαμε, θυμηθήκαμε, σχεδιάσαμε, τραγουδήσαμε - γιατί η κιθάρα δεν μας έλειψε και  το φιλόμουσο ήταν μέσα μας από τότε (Τσίριμπας, Διαβάτης..)- και τέλος χωριστήκαμε.

Ο Σπύρος ο Γεωργάτσος, κατάλαβε ότι «πεινάγαμε ακόμη γι άλλη μια συνάντηση» και ανέλαβε και πάλι να μας ξαναενώσει.

…και προσεχώς, έπεται συνέχεια.

Eye doc

ή, Τζιοβάνι ή, κατά κόσμον ,

Θανάσης Γιαννακάκης.

Με δωρεές κτίσθηκε το σχολείο μας!

     Ένα ενδιαφέρον ντοκουμέντο αλιεύσαμε από το blog «ΚΥΝΟΣΑΡΓΕΣ» των παιδιών του σημερινού Έκτου και το αναδημοσιεύουμε επειδή παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον για δύο κυρίως λόγους.

     Αφ’ ενός γιατί φανερώνει την αγωνία πρωτίστως των κατοίκων της περιοχής ,να κτισθεί νέο σύγχρονο σχολικό κτίριο, ιδρύοντας ακόμα για το σκοπό αυτό και σύλλογο φίλων του ΣΤ΄ Γυμνασίου αρένων Αθηνών και αφ’ ετέρου γιατί ορισμένοι ευπατρίδες αναγνωρίζοντας την πραγματική αδυναμία του κράτους ,που μόλις είχε βγει από δύο πολέμους ( 2^ο παγκόσμιο και εμφύλιο) έσπευσαν με γενναίες δωρεές – ιδιαίτερα οι δωρεές των μαθητών είναι ομολογουμένως συγκινητικές - να συνδράμουν στην κατασκευή του πλέον σύγχρονου σχολικού κτιρίου ( αρχές της δεκαετίας του 60) στα Βαλκάνια που είχαμε την τιμή να φοιτήσουμε.

     Άραγε τη σημερινή εποχή που βιώνουμε έναν ακόμα πόλεμο (αυτή τη φορά οικονομικό) πόσους τέτοιους ευπατρίδες μπορούμε να βρούμε;

Όψη του Σχολείου μας από την αυλή.

Η ανάρτηση με ημερομηνία 13/01/2010 έχει ως εξής:

 «“Ήδη από την δεκαετία του ’50 ο Νέος Κόσμος και οι γύρω περιοχές είχαν αυξήσει σημαντικά τον πληθυσμό τους και έγινε επιτακτική η ανάγκη να κτιστεί ένα καινούριο σχολείο. Εκείνη την εποχή λόγω έλλειψης χρημάτων το κράτος δεν είχε την οικονομική ευχέρεια να κτίσει ένα καινούριο κτήριο για τις εγκαταστάσεις του σχολείου. Έτσι την πρωτοβουλία έπρεπε να πάρουν οι ίδιοι οι ενδιαφερόμενοι της περιοχής. Σύμφωνα με πληροφορίες που παίρνουμε από τις ημερήσιες εφημερίδες της εποχής όπως το <<ΕΜΠΡΟΣ>> και την <<ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ>> ,αλλά και το <<ΕΝΟΡΙΑΚΟΝ ΔΕΛΤΙΟΝ>> του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου κατά την περίοδο 1951-55 στην περιοχή του Νέου Κόσμου είχε ιδρυθεί <<Σύλλογος φίλων του ΣΤ΄ Γυμνασίου αρένων Αθηνών>> με σκοπό να κτιστεί διδακτήριο του γυμνασίου. (το σχολείο μας το 6^οΛύκειο είναι η συνέχεια και μετονομασία του Στ Γυμνασίου)

Πολλές ήταν οι προσφορές στον σύλλογο Πολύ σημαντική και αξιοσημείωτη είναι η προσφορά του Κων. Σούτσου μαθητή της Η΄ τάξης του γυμνασίου ο οποίος έστειλε το βραβείο του- το οποίο ανερχόταν στο ποσό των 100.00 δραχμών-στο σύλλογο.

Από τους υπόλοιπους δωρητές ξεχωρίζουν οι: κ. Κώστας Κοτζιάς ο οποίος παραχώρησε το γήπεδο της περιοχής όπου θα κτιστεί το κτήριο, του ο κ. Τσάκαλος(πολιτευτής) ο οποίος πρόσφερε 1.000.000 δραχ., ο κ. Παπαποστόλου (αντιπρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου)ο οποίος πρόσφερε 2.000.000 δραχ., ο κ. Καραγιάννης(υδραυλικός)ο οποίος ανέλαβε δωρεάν την υδραυλική εγκατάσταση του κτηρίου, ο κ. Ι. Κατσόγιαννης ο οποίος δήλωσε μηνιαία εισφορά 30.000 δραχμών για 2 έτη, ο κ. Γρ. Σούτσος που πρόσφερε 50.000 δραχ., ο κ. Μπούκλας ο οποίος με την σειρά του πρόσφερε 50.000 δραχ. και τέλος ο μαθητής της δ΄ τάξεως Καρυοφίλης, ο οποίος με την σειρά του πρόσφερε 200.000 δρχ.!

Έτσι τα χρήματα συγκεντρώθηκαν , το κτήριο κτίστηκε και το σχολείο ήταν ένα από τα καλύτερα της Αθήνας!».




Επιμέλεια ανάρτησης ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΣΙΜΙΣΗΣ

Ένα υπέροχο τραγούδι...

         Από τον συμμαθητή μας Κώστα Παπαγιαννίδη (ΣΤ’ Γυμνάσιο 1970), ο οποίος είναι γνωστός πλέον κι ως Κώστας Μόνος. Οι πολύ όμορφοι στίχοι που δένουν με τη μουσική, η άψογη ενορχήστρωση και η ζεστή ερμηνεία, είναι του ιδίου.

Σαν αλκυόνα

Την κουβεντούλα μας ας κάνουμε κι απόψε.

Θα ‘ναι χαρούμενη, θλιμμένη, πώς θα βγει;

Άρχισε συ να λες και τη ρουτίνα κόψε

ν’ αδειάσει πάλι το μυαλό ως την αυγή.

Κι ακούγοντάς σε κάτι μέσα μου θ’ ανάβει

όλα τα φώτα της ψυχής μου για να δω

πως δώρο μού ‘κανε η ζωή μες στο χειμώνα

σαν αλκυόνα αγκαλιά να σε κρατώ.

Με τη σειρά μου θα σου πω και τα δικά μου

αφού τα μάτια που λατρεύω κι αγαπώ

ανοίγουν διάπλατα σαν πόρτα την καρδιά μου

και δεν φυλάγομαι γι΄ αυτά που θα σου πω.

Γιατί ‘σαι συ αυτή η δύναμη που ανάβει

όλα τα φώτα της ψυχής μου για να δω

πως δώρο μού ‘κανε η ζωή μες στο χειμώνα

σαν αλκυόνα αγκαλιά να σε κρατώ.

Κώστας Μόνος

Επιμέλεια ανάρτησης ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΣΙΜΙΣΗΣ

Κάποτε στην Επίδαυρο, στο Άργος, στον Ωρωπό και στη Ρόδο.

 Δημοσιεύουμε μια σειρά από ξεχωριστές φωτογραφίες εποχής - από τις σχολικές μας εκδρομές την περίοδο 1966 έως 1969 - που μας έστειλαν συμμαθητές μας.

Είναι μια ευκαιρία να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας και να θυμηθούμε όσους πιο πολλούς μπορούμε. Γι’ αυτό  χρειαζόμαστε και τα σχόλιά  σας προκειμένου να συμπληρώσουμε ή να διορθώσουμε τις λεζάντες των φωτογραφιών.

Φωτό 1 .
 Στη Ρόδο  1969 (αρχείο Γ. Καλογείτονα)
Από αριστερά: Καλογείτονας, Κουντούρης, Κλήμης και Κουμαρέλας. Απέναντι από Κουντούρη ο Χατζίρης.

Φωτό 2 .
 Στο πλοίο Έσπερος προς Ρόδο  1969 (αρχείο Γ. Καλογείτονα)
Από αριστερά: Λιάγκος,Καλογείτονας, Προβής και Χάλαρης.

Φωτό 3 .
 Στο πλοίο Έσπερος προς Ρόδο  1969 (αρχείο Γ. Καλογείτονα)
Από αριστερά: Χατζίρης,Καλογείτονας, Κουντούρης, Ηλιόπουλος και Διαμαντής.

Φωτό 4 .
 Στη  Ρόδο  1969 (αρχείο Γ. Καλογείτονα)
Από αριστερά: ..........,Ψυχάρης, Πιερράκος, Κρανάκης, Καλογείτονας, Μανωλόπουλος  και Γιαννημάρας.

Φωτό 5 .
 Στο πλοίο Έσπερος προς Ρόδο  1969 (αρχείο Θ.Γιαννακάκη)
Από αριστερά: Πανταζής, Λιάγκος,Πισιμίσης , Γιαννακάκης και Ζύγουρας. Πίσω και ανάμεσα Λιάγκου- Πισιμίση ο Λιαγκώνης.

Φωτό 6 .
 Στη  Ρόδο  1969 (αρχείο Γ. Καλογείτονα)
Από αριστερά:  Καλογείτονας, .......................  και Λάβδας.

Φωτό 7 .
 Στον Ωρωπό 1966 (αρχείο Θ.Γιαννακάκη)
Από αριστερά: Αβερκιάδης, Κοκκόσης, Καραμούζης, Καμπουράκης,
 Γιαννακάκης, Γαβριήλ, Καρακώστας και Ζύγουρας

Φωτό 8 .
 Στην Επίδαυρο  1966 (αρχείο Δ.Αναργύρου)
Από αριστερά, Αναργύρου, Αργυρός, Καμακάρης, Κοκκόσης, Κόνιαρης, Σταυρόπουλος

Φωτό 9 .
 Στο Άργος  1966 (αρχείο Δ.Αναργύρου)

Αριστερά  περπατά ο Κονταράτος .Όρθιοι : Αργυρός, πίσω του .........., Καμακάρης, Χατζηδήμας, Κόνιαρης, Αναργύρου και καθιστοί Κοκκόσης, Λάιος, Γεωργάτσος και Καμπουράκης.

Φωτό 10.
Στο Άργος 1966 (αρχείο Γ.Πισιμίση)
Από μπροστά: Σιώζος, Μπακέλας, Πισιμίσης, ......,Μησιακούλης και Φραγκούλης.

Φωτό 11.
Στο Άργος 1966 (αρχείο Γ. Πισιμίση)
Από αριστερά : Πισιμίσης και Οικονομίδης.

Επιμέλεια ανάρτησης ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΣΙΜΙΣΗΣ

Να μείνουμε πάντα παιδιά…

Ένα πολύ νοσταλγικό και συγκινητικό  δημοσίευμα , που γράφτηκε πριν από 25 χρόνια από απόφοιτο του ΣΤ Γυμνασίου (τον γνωστό δημοσιογράφο και ευρωβουλευτή Γιάννη Μαρίνο) με αφορμή συνάντηση «παλιών συμμαθητών», ανακάλυψαν και έχουν αναρτήσει στο blog τους «ΚΥΝΟΣΑΡΓΕΣ» τα παιδιά του σημερινού Έκτου.

Συγχαίρουμε τους μικρούς για την  ανάρτηση με τίτλο  «Οι συναντήσεις των παλιών συμμαθητών…» - που πραγματικά αξίζει να τη διαβάσετε ( σχετικός σύνδεσμος στο πλαϊνό της σελίδας μας) - και τους ευχόμαστε καλή πρόοδο και τα καλύτερα στη ζωή τους !






Επιμέλεια ανάρτησης ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΣΙΜΙΣΗΣ

Επετειακό

Φίλοι και συμμαθητές.

Κλείνουμε σήμερα μήνα που βρισκόμαστε στον αέρα (14/1/2011) και με χαρά διαπιστώνουμε από τα στοιχεία του blog μας (προβολές σελίδων, επισκέπτες  κλπ) ότι σιγά – σιγά γινόμαστε όλο και πιο γνωστοί και προσθέτουμε τη δική μας παρουσία δίπλα στα άλλα τρία blogs του ΣΤ Γυμνασίου μας (1970-1972 και Αποφοίτων).

Για τη συνέχεια ζητάμε την συνεργασία σας και περιμένουμε για δημοσίευση τα κείμενα , τα σχόλια και τις φωτογραφίες σας (παλιές και τωρινές) καθώς και ότι άλλο αξιοποιήσιμο από το blog μας.

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να το διαδώσουμε, όσο μπορούμε, για να θυμόμαστε ,να συγκινούμαστε, να γελάμε, να ξαναζούμε τα καλύτερά μας χρόνια, να επικοινωνούμε… 






Επιμέλεια ανάρτησης ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΣΙΜΙΣΗΣ

Γιορτάζουν ο Χαράλαμπος, ο Μπάμπης και ο Χάρης!

Υγεία, Ευτυχία και

   ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ !

στους Συμμαθητές μας

  ΑΛΕΞΙΑΔΗ  -  ΓΟΥΛΗ  -   ΔΡΟΣΟ

ΖΑΡΚΑΔΗ  -    ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ  -  ΧΟΥΡΜΟΥΖΗ 

Επιμέλεια ανάρτησης ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΣΙΜΙΣΗΣ