ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Αμφιάρειο Ωρωπού και Ραμνούς

Υπάρχουν μερικοί τόποι μαγικοί, όπως είναι το Αμφιαράειο Ωρωπού και ο Ραμνούς, που δεν τους γνωρίζουν οι κάτοικοι της Αττικής, με αποτέλεσμα να μην τους επισκέπτονται και να χάνουν την απόλαυση μια κοντινής εκδρομής σε καταπράσινα τοπία με μοναδικούς αρχαιολογικούς χώρους
Εμείς δεν χάσαμε την ευκαιρία και με πρωτοβουλία πάλι του συμμαθητή μας Γιώργου Χατζηδήμα την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου – στο πλαίσιο των τακτικών επισκέψεων της Τάξης μας σε αναλόγου ενδιαφέροντος χώρους- αφήσαμε την Αθήνα και κατευθυνθήκαμε βορειοανατολικά της Αττικής.

Πρώτη στάση στο Αμφιάρειο Ωρωπού.

Το Αμφιαράειο (νοτιοδυτικά της Σκάλας Ωρωπού) ήταν ένας τόπος λατρείας του χθόνιου θεού και ήρωα του Αργους Αμφιαράου. Το Ιερό του λειτουργούσε παράλληλα ως μαντείο και θεραπευτήριο. 
(Το ενδιαφέρον με το Αμφιαράειο είναι πως, πέρα από θεραπευτήριο, όπως τα Ασκληπιεία, λειτουργούσε και ως ψυχοθεραπευτήριο. Ο Αμφιάραος, σύμφωνα με το μύθο, βοήθησε κάποιο φίλο του να βρει τα λογικά του)
Βρίσκεται στο βάθος μιας χαράδρας, που τη διασχίζει ένας ξεροπόταμος. Γύρω περιβάλλεται από πυκνό πευκοδάσος και αμπέλια. Οι εγκαταστάσεις του Ιερού απλώνονται στις όχθες της ρεματιάς, στην περιοχή Μαυροδήλεσι. Οι ανασκαφές έχουν φέρει στο φως λουτρά, στοά, θέατρο, ναό, βάθρα αγαλμάτων, βωμούς, όπως και τις κατοικίες που εξυπηρετούσαν τη λειτουργία του. Το Αμφιαράειο δεν είναι ένας τόπος τυχαίος. Στην αρχαιότητα υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ιερά χθόνιου θεού, με πανελλήνια απήχηση. Ιδρύθηκε στα τέλη του 5ου αι. π.Χ. Η καλύτερη περίοδος της ιστορίας του όμως ήταν τον 3ο αι. π.Χ., όταν ο Ωρωπός έγινε μέλος του Κοινού των Βοιωτών. Ηδη από τις αρχές του 4ου αι. π.Χ. και ώς το 338 π.Χ. (μάχη Χαιρώνειας) το Αμφιαράειο οργανωνόταν και η φήμη του απλωνόταν σε όλη την Ελλάδα. Την περίοδο αυτή κτίστηκαν κτήρια, στήθηκαν αγάλματα και κάθε χρόνο γίνονταν τα Μικρά Αμφιαράεια και κάθε πέμπτο χρόνο τα Μεγάλα Αμφιαράεια. Ηταν αγώνες μουσικοί, αθλητικοί και ιππικοί. Από τις στήλες με τα ονόματα των νικητών που βρέθηκαν, φαίνεται πως έπαιρναν μέρος αθλητές, λόγιοι και ηθοποιοί απ’ όλη την Ελλάδα, την Ιταλία και τη Μικρά Ασία. Το Ιερό συγκέντρωνε πλήθη απ’ όλο τον ελληνικό κόσμο αλλά και πολλές δωρεές. Οι προσκυνητές αποβιβάζονταν στα λιμάνια του Ωρωπού -στη σημερινή Σκάλα και στο Δελφίνιο- προσφέροντας οικονομική ευμάρεια στην πόλη του Ωρωπού. Αναφέρεται πως μεγάλοι μονάρχες της Ανατολής, όπως ο Πτολεμαίος Δ’ ο Φιλοπάτωρ, συνέδραμαν οικονομικά στη μικρή πόλη-κράτος.


Φωτό 1
Βαδίζοντας μέσα στο χώρο του 
Αμφιαράειου Ιερού .

Φωτό 2
Στον ναό του Αμφιαράου  και μπροστά από το σωζόμενο τμήμα του βραχίονα του τεράστιου αγάλματός του.

Φωτό 3
Στον θέατρο με την αναστηλωμένη κιονοστοιχία του προκηπίου.

Φωτό 4
Λίγο πριν εγκαταλείψουμε το Αμφιαράειο ιερό από αριστερά: Πισιμίσης, Χατζηδήμας, το ζεύγος Ζεβόλη, Πετροδασκαλάκης και Σελετόπουλος. Μαζί μας και οι φίλοι του Χατζηδήμα Άννα, Τούλα και Δημήτρης.


Δεύτερη στάση στον  Ραμνούντα

Η περιοχή του Ραμνούντα κατοικείται συνεχώς από τη νεολιθική περίοδο. Ο Ραμνούς αναφέρεται από τον γεωγράφο Σκύλακα ως σημαντικό οχυρό. Το ιερό του είχε αποκτήσει μεγάλη φήμη. Ο αρχαϊκός ναός της Νεμέσεως καταστράφηκε από τους Πέρσες κατά την εισβολή του 480/479 π.Χ. όπως και τόσα άλλα κτίσματα της Αττικής. Το άγαλμα της θεότητας το είχε φιλοτεχνήσει ο Φειδίας. Το μάρμαρο είχαν φέρει οι Πέρσες και το προόριζαν για να φτιάξουν τρόπαιο ύστερα από την κατάληψη της Αθήνας. Βέβαια οι Πέρσες δεν κατέλαβαν ποτέ την Αθήνα. Το ιερό της Νέμεσης του Ραμνούντα είχε υποκινήσει τον αθηναϊκό στρατό να πολεμήσει στον Μαραθώνα. Το φρούριο του Ραμνούντα, όπως και αυτό του Σουνίου στη νότια άκτη της Αττικής, πιστεύεται πως κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου για τον έγεγχο των πλοίων που μετέφεραν σιτηρά προς την Αθήνα. 
Στα ερείπια του αρχαίου δήμου του Ραμνούντος σώζεται το φρούριο με το τείχος που περιβάλλει τον οικισμό, μικρά ιερά, το θέατρο και το γυμνάσιο της πόλης. Το φρούριο που περιβάλλει τον οικισμό αποτελείται από έναν εξωτερικό περίβολο μήκους 800 μ. και ένα μικρότερο εσωτερικό, που περικλείει την κορυφή του λόφου. Η κύρια είσοδος του εξωτερικού περιβόλου βρίσκεται στα νότια και προστατεύεται από ορθογώνιους πύργους εκατέρωθεν της πύλης. Ορθογώνιοι πύργοι έχουν κατασκευαστεί και σε άλλα σημεία του τείχους. Στο εσωτερικό του περιβόλου έχουν βρεθεί ιδιωτικά και δημόσια κτήρια. Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν το θέατρο και το γυμνάσιο. Στον ίδιο χώρο βρίσκεται και η αγορά του δήμου. Στην κορυφή του λόφου - εντός του εσωτερικού οχυρωματικού περιβόλου - υπήρχαν οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Δύο μικρά λιμάνια στην παραλία κάτω από το φρούριο - το ανατολικό και το δυτικό - χρησίμευαν για τα πλοία που ήλεγχαν το πέρασμα του Ευβοϊκού.  Οι ανασκαφές έφεραν στο φως και τμήμα της αρχαίας οδού που οδηγούσε στο δήμο του Ραμνούντα, περνούσε μπροστά από το ιερό της Νεμέσεως και κατέληγε στο φρούριο. Κατά μήκος της οδού βρέθηκαν και πολλοί πολυτελείς ταφικοί περίβολοι των κλασικών χρόνων, που έφεραν αξιόλογα επιτύμβια ανάγλυφα, ναϊσκους και στήλες. Αρκετοί από τους περιβόλους αυτούς έχουν αναστηλωθεί.

Φωτό 5
Πληροφοριακή πινακίδα με τοπογραφικό της περιοχής.

Φωτό 6
Όλη η παρέα (...μαζί και ο φωτογράφος) στα ερείπια του ναού της Νεμέσεως.

Φωτό 7
Η αρχαία πόλις όπως φαίνεται από το λόφο. Στο βάθος η Εύβοια.


Φωτό 8
Αποχωρώντας από τον αρχαιολογικό χώρο του Ραμνούντα.

Αργά το μεσημέρι αφήσαμε τον αρχαιολογικό χώρο του Ραμνούντα , αφού προηγούμενα ο φύλακας μας έδειξε το δένδρο, που έδοσε το όνομά του στην περιοχή και προσέφερε στις κυρίες της παρέας μας μικρά κλαδάκια για ενθύμιο. Κατευθυνθήκαμε ως είθιστε σ’ αυτές τις περιπτώσεις σε κοντινή ταβέρνα της περιοχής. Φθάσαμε στο Κάτω Σούλι σε ταβέρνα με σπεσιαλιτέ της : προβατίνα στα κάρβουνα. Την τιμήσαμε δεόντως μαζί με τα συνοδευτικά της και νωρίς το βράδυ πήραμε το δρόμο της επιστροφής.

22 σχόλια:

  1. Η Τάξη μας συγχαίρει θερμά τον συμμαθητή μας Κλεόβουλο Ιωάννου, που στις χθεσινές δημοτικές εκλογές στην Κύπρο, εξελέγη Σύμβουλος στο Κ.Σ Αγρού.
    Έτσι μετά την πρόσφατη συνταξιοδότησή του από την εκπαίδευση, συνεχίζει το κοινωνικό του έργο από άλλο μετερίζι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φίλε Κλέοβουλε θερμά συγχαρητήρια και από μένα. Μόλις πληροφορήθηκα από τον φίλο του blog μας και εκδότη της εφημερίδας ΖΑΤΟΥΝΑ Νικόλη Φίλη, ότι σε συνεργασία με τον Σόλωνα Παπαχριστοδούλο (Σολώνειον Βιβλιοπωλείον) είχαν ξεκινήσει οι ενέργειες για την αδελφοποίηση του Αγρού με την Ζάτουνα, μιας έχουν πoλλά κοινά στοιχεία.
    Λοιπόν περιμένω από εσένα - σαν Ζατουνίτης που είμαι- να συνδράμεις τις σχετικές διαδιασίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κλεόβουλε συγχαρητήρια και σου εύχομαι να δικαιώσεις τον τίτλο της παράταξής σου: ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κλεόβουλε συγχαρητήρια κι απο μένα για την εκλογή σου και μια συμβουλή, επιτρέπεται νομίζω μια και είμαι παλιός αυτοδιοικητικός, μεγάλο στομάχι και μπόλικο νερό γιατί η λάσπη πέφτει από παντού. Δεν φαντάζεσαι το μέγεθος και την προέλευση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κλεόβουλε συγχαρητήρια, καλή δουλεία.
    Συνεχίζοντας το σχόλιο του Αποστόλη, να σου υπενθυμίσω αυτό που έλεγε ο Τσώρτσιλ.
    Οι εχθροί κάθονται δίπλα μας, απέναντι είναι οι αντίπαλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Παράλειψη,
    λείπει η φωτογραφία με τα παϊδάκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγαπητέ Κλεόβουλε δέξου και τα ταπεινά μου συγχαρητήρια. Γεγονός είναι ότι η ... μοίρα σου είναι προδιαγεγραμμένη: Βούλεσαι το Κλέος!
    Αν κι εδώ που τα λέμε αυτό είναι το πρώτο βήμα για την Προεδρία!
    Αυτά όμως που δεν περνούν απαρατήρηταείνα δυο:
    - Πρώτον η "εκκρηκτική" διάθεση των συμμαθητών για νουθεσίες και παραινέσεις και
    - Δεύτερον η "κραυγαλέα" σιγή του eyedoc επί του θέματος. Κρίμα την ζιβανία!
    Τέλος όλα τούτα σε ανάρτηση μιας εκδρομής στο Αμφιαράειο και την Ραμνούντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η τηλεφωνική μου επικοινωνία με τον Κλεόβουλο, το μεσημέρι της Δευτέρας, μου έδωσε τις απαραίτητες πληροφορίες για την εκλογική του επιτυχία.Οι πληροφορίες διαβιβάστηκαν στο PCMC, όπως έπρεπε, και γι' αυτό έγινε από αυτόν το πρώτο σχόλιο.
    Εξ άλλου οι ευχές όλων μας για καλή επιτυχία, δόθηκαν όταν του τηλεφώνησα το βράδυ του Σαββάτου από το σπίτι του Σπύρου, την ώρα που πίναμε στην υγειά του, τη τζ(ι)βανία (σπιτική παραγωγής 2010) που μου είχε δώσει τον Οκτώβριο.
    Όσο για το σχόλιο περί κραυγαλέας σιγής μάλλον δείχνει ανταγωνισμό μεταξύ Ρακής και Ζιβανίας υποκρύπτοντας ανησυχία για το αποτέλεσμα της σύγκρισης.
    Υ.Γ. Μανώλη, το οπτικό υλικό της παράστασης στη Σαρωνίδα είναι έτοιμο. Όταν έρθεις στην Αθήνα (ή εμείς στην Κρήτη),τηλέφωνο και παράδοση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Οι Προβοκατόρικες πληροφορίες μας, έχουν ως εξής:
    Στον Αγρό έγινε ΝΤΕΡΜΠΥ.
    Κατέβηκαν 11 παρατάξεις και έλαβαν ποσοστά από 11,22% έως 6,63% (66 έως 39 ψήφους).
    Από αυτές οι 7 πρώτες εξέλεξαν από 1 Δημοτικό Σύμβουλο.
    Παρά το ότι η παράταξή του ήταν 5η στη σειρά ψήφων, ο Κλεόβουλος κατόρθωσε να εκλεγεί 3ος στη σειρά από πλευράς σταυρών λαμβάνοντας 41 σταυρούς (από τους 54 ψηφοφόρους της παράταξής του). Ο ανθυποψήφιός του πήρε μόλις 11.
    Η Ζυβανία ΤΩΡΑ δικαιώνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μανόλη,
    όπως, ασφαλώς ,δεν σου διαφεύγει, το "δεξιότερα Κουροπάτκιν" είναι γνήσια ελληνικό.
    ΄Οσον αφορά τον eyedoc δεν πρόλαβα να τον υπερασπίσω (προηγήθηκε ο ίδιος) οφείλω όμως να επιβεβαιώσω ότι εισέφερε, αφιλοκερδώς, τη ζιβανία (λύθηκε επιτέλους το ορθογραφικό ερώτημα) σε κοινή χρήση.
    Τέλος Γιώργο,
    βάλε επιτέλους τη φωτογραφία με τα παϊδάκια, μήπως πούμε τίποτα και για το κυρίως θέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Άντε να σας πω και ένα χαριτωμένο, γιατί μας έπεσε βαριά η κουλτούρα.
    Πως λέμε μία ευθεία που δεν έχει κανένα κοινό σημείο με τον κύκλο;
    Εξωτερική.
    Όταν έχει μόνο ένα κοινό σημείο με τον κύκλο;
    Τη λέμε εφαπτομένη.
    Και όταν τέμνει τον κύκλο σε δύο σημεία πώς τη λέμε ??
    - Μπαινοβγαίνουσα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σοφιστή έχεις δίκιο. Ο Γιώργος προτίμησε αντί για την φωτογραφία με τα παϊδάκια, την φωτογραφία με τα ...παιδάκια(της Τάξης του 69)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σοφιστή, ΤΕΜΝΟΥΣΑ λέγεται. ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΟΥΣΑ είναι η ...μακρύτερη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Προβοκάτορα, το "ΜΠΑΙΝΟΒΓΑΙΝΟΥΣΑ", έχει παλινδρομικό νόημα (ίσως και με ηδονική απόδοση), το "ΤΕΜΝΟΥΣΑ" όμως είναι πιό μόνιμο και με τραγικές - σε μεγάλο ποσοστό - επιπτώσεις. Π. χ. ο Αθανάσιος Διάκος, ή, για να μην πάμε τόσο μακριά, οι τομές στις απολαβές μας που μας έχουν κόψει τον ... κώλο!
    Και μια και τό 'φερε η κουβέντα:
    - Γιωργιό, παιδί μου, φωνάζει ο δάσκαλος τον μαθητή του, έλα στο παράθυρο, πες μου ίντα θωρείς;
    - Τη θάλασσα δάσκαλε, απαντά ο μικρός.
    - Και θωρείς μωρέ το καράβι ανοικτά στο πέλαγο; ξαναρωτά ο δάσκαλος.
    - Θωρώ το δάσκαλε!
    - Και πόσα μέτρα το κόβεις (= εκτιμάς) μπρε; συνεχίζει ο δάσκαλος.
    - 150 δάσκαλε, απαντά ο μικρός χωρίς καθυστέρηση.
    - Μπράβο μωρέ Γιωργιό. Κόβει το μάτι σου. Για έλα στο άλλο παράθυρο. Πές μου, ίντα θωρείς; συνεχίζει ο δάσκαλος.
    - Τη θάλασσα δάσκαλε! ξανααπαντά ό μικρός.
    - Και θωρείς μωρέ το ψαροκάικο που στρίβει στον κάβο;
    - θωρώ ντο, δάσκαλε.
    - Και πόσα μέτρα το κόβεις μπρε;
    - 15 δάσκαλε, απαντά ο μικρός ξεφυσώντας.
    - Μπράβο μωρέ Γιωργιό, κόβει το μάτι σου. Για να δούμε τώρα αν κόβει και το μυαλό σου: Πόσο χρονώ είμαι;
    - Πενήντα δάσκαλε, ατάκα το Γιωργιό, χωρίς να σκεφτεί καν.
    - Μπράβο μωρέ Γιωργιό! Πενήντα είμαι! μα πώς το κατάλαβες; τον ρωτά ο δάσκαλος.
    - Ίντα να σου πω μωρέ δάσκαλε, είχαμε στο χωριό ένα κουζουλό που έλεγε σαφή (= διαρκώς) πως ήταν εικοσιπέντε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μια και ο προβοκάτορας με ανακάλεσε στην τάξη, σχετικά με το ανέκδοτο, επανέρχομαι στα συνήθη, με μία «κουρελού» από ειδήσεις.
    Διάφορες παράνομες ναρκωτικές ουσίες, όπως η κοκαΐνη και η μαριχουάνα, μπορεί να καταλήγουν στον αέρα που αναπνέουμε και έτσι, ανυποψίαστοι, να τις εισάγουμε στον οργανισμό μας. Σε αυτό το μάλλον απροσδόκητο συμπέρασμα κατέληξε μια νέα ιταλική επιστημονική έρευνα, που διαπίστωσε ότι εκείνες οι περιοχές όπου γίνεται διαχρονικά η μεγαλύτερη χρήση ναρκωτικών, είναι ακριβώς αυτές όπου ανιχνεύονται τα υψηλότερα επίπεδα αυτών των ουσιών στην ατμόσφαιρα.
    Από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90, κάποιες επιστημονικές μελέτες είχαν δείξει ότι τα παράνομα ναρκωτικά καταλήγουν στην ατμόσφαιρα των πόλεων. Το 2007, ο χημικός Άντζελο Κεκινάτο και οι συνεργάτες του στο Ινστιτούτο Ερευνών Ατμοσφαιρικής Μόλυνσης στη Ρώμη εντόπισαν μικρές ποσότητες κοκαΐνης στον αέρα της ιταλικής πρωτεύουσας, καθώς και της πόλης του Τάραντα στη νότια Ιταλία.
    Περαιτέρω μελέτες επιβεβαίωσαν πως οι συγκεντρώσεις ναρκωτικών στον αέρα είναι σταθερά υψηλότερες στα μέρη όπου γίνεται η μεγαλύτερη χρήση ναρκωτικών, σε σημείο που οι ερευνητές άρχισαν να πιστεύουν ότι αυτή η ανάλυση της ατμόσφαιρας μπορεί να αποτελέσει ένα γρήγορο, αξιόπιστο και φθηνό δείκτη για το πού υπάρχουν οι περισσότεροι χρήστες ναρκωτικών, ένα πολύτιμο στοιχείο που θα μπορούσε να κατευθύνει δεόντως τις επιχειρήσεις της αστυνομίας ή άλλες προληπτικές πρωτοβουλίες του κράτους.
    Σε μια νέα έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό επιστήμης του περιβάλλοντος «Science of Total Environment», οι ίδιοι Ιταλοί ερευνητές ανέλυσαν δείγματα αέρα από δεκάδες σημεία σε διάφορες περιοχές της Ιταλίας, τόσο τον χειμώνα, όσο και το καλοκαίρι. Οι μετρήσεις (για ανίχνευση κοκαΐνης και κάνναβης) και η κατοπινή στατιστική επεξεργασία τους έδειξαν ότι όντως οι αερομεταφερόμενες ποσότητες ναρκωτικών ουσιών σχετίζονται στενά με το μέγεθος των ναρκωτικών που έχει κατάσχει η αστυνομία ανά περιοχή, καθώς και με τον αριθμό των ατόμων που βρίσκονται για αποτοξίνωση σε μια περιοχή, άρα και με το βαθμό της χρήσης αυτών των ουσιών.
    Μάλιστα, η μελέτη έδειξε και άλλη μια συσχέτιση, ανάμεσα στο επίπεδο της συγκέντρωσης ναρκωτικών στην ατμόσφαιρα και στην εγκληματικότητα που παρατηρείται σε μια περιοχή. Ακόμα, εντοπίσθηκαν συσχετίσεις ανάμεσα στη συγκέντρωση ναρκωτικών στον αέρα και στα ποσοστά ορισμένων μορφών καρκίνου, καθώς και των νοητικών διαταραχών, αν και, όπως είπε ο Κεκινάτο, δεν είναι ακόμα σαφές τι ακριβώς δείχνουν αυτές οι συσχετίσεις, γι' αυτό θα χρειαστούν περαιτέρω έρευνες στο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Η επόμενη αφορά κεραμίδες που αναμένεται να επιπέσουν στα κεφάλια μας. Συγκεκριμένα:
    Ρωσικό διαστημόπλοιο αναμένεται να συντριβεί στη Γη στις αρχές Ιανουαρίου. Πρόκειται για τo Fobos-Grunt, την ρωσική αποστολή που απέτυχε να αναχωρήσει για Άρη και παραμένει «κολλημένη» σε χαμηλή γήινη τροχιά από το Νοέμβριο. Το Fobos-Grunt, θα εισέλθει στην ατμόσφαιρα κάποια στιγμή από τις 6 έως τις 19 Ιανουαρίου, όπως προειδοποιεί η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roscosmos.
    Με συνολικό βάρος 13,2 τόνων, το Fobos Grunt είναι το μεγαλύτερο διαπλανητικό σκάφος που έχει εκτοξευτεί ποτέ και ένα από τα μεγαλύτερα τεχνητά αντικείμενα που έχουν εισέλθει μέχρι σήμερα στη γήινη ατμόσφαιρα. Οι δεξαμενές του περιέχουν επτά τόνους τετροξειδίου του αζώτου και υδραζίνης, δύο εξαιρετικά τοξικών ουσιών που χρησιμοποιούνται ως καύσιμα. Αν και τα καύσιμα αυτά βρίσκονται στη μορφή πάγου, η Roscosmos ελπίζει ότι το τοξικό φορτίο θα καεί στην ατμόσφαιρα. Προβλέπει όμως ότι 20 με 30 κομμάτια του σκάφους, συνολικού βάρους 200 κιλών, θα επιζήσουν της πύρινης καθόδου.
    Παραμένει άγνωστο σε ποια περιοχή της Γης θα πέσει το Fobos-Grunt. To σκάφος κινείται σε ασταθή τροχιά με γεωγραφικό πλάτος που κυμαίνεται από τις 51 μοίρες βόρεια μέχρι τις 51 μοίρες νότια -χοντρικά, μια ζώνη από το Λονδίνο στο Βόρειο Ημισφαίριο μέχρι την Παταγονία της Χιλής στο Το Fobos-Grunt θα ήταν η πρώτη διαπλανητική αποστολή της Ρωσίας εδώ και 15 χρόνια. Η συντριβή του θα έρθει να προστεθεί σε μια σειρά από πρόσφατες, παταγώδεις αποτυχίες της Roscosmos.
    Το σκάφος εκτοξεύτηκε στις 8 Ιανουαρίου από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν. Βγήκε με επιτυχία από την ατμόσφαιρα, ωστόσο απέτυχε να πυροδοτήσει τους κινητήρες για το διαπλανητικό ταξίδι και έμεινε κολλημένο σε γήινη τροχιά. Η αποστολή προγραμματιζόταν να φτάσει το 2013 στον Φόβο, ένα από τα δύο μικρά φεγγάρια του Άρη. Εκεί, θα συνέλλεγε δείγματα του εξωγήινου εδάφους -ή «grunt» στα ρωσικά-, τα οποία θα εκτινάσσονταν με μια κάψουλα και θα έφταναν στη Γη το 2014.
    Παρόλα αυτά μην αποθαρρύνεστε.
    Το όνειρο των αστρονόμων να ανακαλύψουν μία μέρα μία νέα Γη, φαίνεται πως έγινε πραγματικότητα και μάλιστα εις διπλούν. Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, στο επιστημονικό περιοδικό Nature, εντοπίστηκαν για πρώτη φορά δυο εξωπλανήτες που έχουν μέγεθος αντίστοιχο με αυτό της Γης. Οι Αμερικανοί αστρονόμοι αξιοποίησαν τα δεδομένα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler της NASA. Οι δυο εξωπλανήτες, ανήκουν σε ένα σύστημα πέντε πλανητών γύρω από τον Kepler-20 και βρίσκονται σε απόσταση 946 ετών φωτός μακριά από τη Γη. Είναι επίσης πολύ πιθανό οι πλανήτες αυτοί να είχαν στο παρελθόν τις απαιτούμενες συνθήκες για να φιλοξενήσουν ζωή.
    Στην ανάγκη θα μετακομίσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Οφείλω να εγκαλέσω στην τάξη το Σοφιστή, ο οποίος διαλογίζεται περί όνου σκιάς, όταν δύο μέρες πρίν είχαμε την επέτειο της θυσίας στο Ζάλογγο, η οποία πέρασε απαρατήρητη.
    Πολύ σύντομα, για την οικονομία του χώρου.
    Στις 12 Δεκεμβρίου του 1803, μετά πολυετείς αγώνες, οι Σουλιώτες, αναγκάζονται να υπογράψουν συνθήκη και να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους.
    Ο καλόγηρος Σαμουήλ, δεν δέχθηκε την συνθηκολόγηση. Έμεινε στο Kούγκι μαζί με άλλους πέντε Σουλιώτες και επέλεξαν να ταφούν μέσα στα συντρίμμια από την έκρηξη της πυριτιδαποθήκης.
    Λίγο νοτιότερα από το Σούλι, στο σημερινό χωριό Ριζά, ένα έτος πριν από την παράδοση του Σουλίου είχαν εγκατασταθεί 20 Σουλιώτικες οικογένειες με την άδεια του Αλή Πασά. Οι Τούρκοι, βρίσκουν τις γυναίκες απροστάτευτες από τους άνδρες. Η Δέσπω Μπότση, όμως, μάζεψε γύρω της όλες τις γυναίκες της φάρας βάζει φωτιά στο μπαρούτι και τους τινάζει όλους στον αέρα.
    Οι υπόλοιποι Σουλιώτες ξεκίνησαν για την προσφυγιά σε τρεις φάλαγγες. Το πρώτο τμήμα, 1500 άτομα, με αρχηγό το Φ. Τζαβέλα προς την Πάργα. Ο Αλής τους κυνήγησε με 4.000 άνδρες, τους πρόλαβε και τελικά οι Σουλιώτες κατάφεραν να μπουν στην Πάργα, που την κατείχαν οι Ρώσοι, με πολλές απώλειες.
    Το δεύτερο τμήμα του Κ. Μπότσαρη φεύγει προς τα Τζουμέρκα. Ο Κ. Μπότσαρης, με 1.200 άτομα, αποσύρεται στη Μονή Σέλτσου που βρίσκεται σε μία οχυρή και απόκρημνη θέση πάνω από τον Αχελώο. Ο Αλής τους πολιόρκησε με 7.000 άνδρες και τελικά, μόνο 50 Σουλιώτες γλιτώσανε.
    Η τρίτη φάλαγγα, του Κουτσονίκα με 800 άτομα, βάδιζε προς το Λούρο ποταμό. Όταν έφτασαν στο Ζάλογγο για ασφάλεια αποσύρθηκαν στο Mοναστήρι πάνω στο βουνό. Σώμα 3.000 Aλβανών, με επικεφαλής τον Mπεκήρ Tζογαδώρο τους καταδίωξε. Επιχειρούν έξοδο αλλά δεν τα κατάφεραν. Οι λίγοι που γλίτωσαν κατευθύνθηκαν προς το Bουλγαρέλι. Πενήντα έξι γυναίκες, όμως, δεν συμμετείχαν στην έξοδο. Παρέμειναν στο Mοναστήρι. Όταν τις πλησίασαν οι Aρβανίτες, έστησαν χορό και μια-μια έπεφτε στο βάραθρο, αφού προηγουμένως είχαν ρίξει τα παιδιά τους.
    Τότε αγωνιζόμασταν, σήμερα έχουμε Γερμανό υφυπουργό Ελλάδας και ανησυχούμε ότι αν διεκδικήσουμε την εθνική μας κυριαρχία, δεν θα μπορούμε να πληρώσουμε το χρέος.
    Αλλιώς, εκεί που οι καπεταναίοι κρέμαγαν τα άρματα, εμείς κρεμάμε τα νταούλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αγαπητέ Σήφη,
    δεν αναγνωρίζω ποιός είσαι από τους συμμαθητές μας, αλλά εικάζω πως έλκεις Κρητική καταγωγή, από το ψευδώνυμο που χρησιμοποιείς (και κριτική ματιά, μ' αυτά που γράφεις).
    Κατ' αρχήν θα συμφωνήσω μαζί σου στην έγκλησή σου στον άλλο φίλο μας τον Σοφιστή. Ε, τώρα ξαφνικά να αναπαράγουμε τα όποια - ενδιαφέροντα ή μη, δεν έχει σημασία - δελτία των media, δεν πιστεύω ότι προσθέτει κάτι στην συνειδητοποίηση της κατάστασής μας. Ίσως ο σχολιασμός των γεγονότων, από όποια σκοπιά θε επέλεγε κανείς, να ήταν περισσότερο ωφέλιμος.
    Από την άλλη, η εξιστόρηση ενός δραματικού ιστορικού γεγονότος δεν επιδέχεται κοινωνιολογικές συγκρίσεις του παρελθόντος με το παρόν. Τα ιστορικά γεγονότα είναι συγκρίσισμα μόνο στα πλαίσια κοινών δεδομένων. Π. χ. η ιστορική θυσία του Σουλίου, με το Άλαμο στο Τέξας ή το Βατερλώ (ίδια περίπου χρονική περίοδος, ίδιοι στόχοι από πλευράς κοινωνιών, ίδιο ιδεολογικό υπόβαθρο και ίδιο φινάλε). Να μην ξεχνάμε ότι η ηγούμενοι των Σουλιωτών κατά καιρούς και κινούμενοι από ιδιοτελή συμφέροντα, άλλαζαν στρατόπεδο, προσφέροντας τις "υπηρεσίες' τους σ' όποιον ικανοποιούσε τις ορέξεις τους. Η "θυσία" στο Κούγκι, στο Ζάλογγο ή και αλλού (π.χ. Αρκάδι) στηρίζεται κυρίως σε μια προσωπιλή αξιοπρέπεια και τίποτ' άλλο.
    Μην συγκρίνουμε λοιπόν την γεννιά μας με εκείνες τις εποχές. Είχαμε, έχουμε και θα έχουμε κι εμείς τις ανιδιοτελείς εξάρσεις μας, που θα τις αποτιμήσει ο ιστορικός του μέλλοντος. Ας αφήσουμε την ιστορική μας συνείδηση να επιτελέσει το έργο της. Χρήσιμο βέβαια είναι να μην "ξεχνάμε", όπως επιδιώκουν οι διάφοροι ανιστόρητοι εξουσιαστές που αγνοούν ότι η ιστορία θα τους σαρώσει, όπως γίνεται πάντα.
    Βέβαια εξακολουθώ να πιστεύω ότι χρειαζόμαστε λίγο γέλιο στην εποχή της κατάθλιψης, και ο προβοκάτορας μάλλον θα ήθελε κι άλλο ανέκδοτο όταν "ανακαλούσε" στην τάξη τον Σοφιστή μας. Γι αυτό του χαρίζω ένα σύντομο:
    - Συγγνώμη, λάθος, είπε ο σκατζόχοιρος και κατέβηκε απ' την βούρτσα.

    ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΩΡΕ Σ' ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Αγαπητοί συμμαθητές (για το Μανόλη σίγουρα, για τον Ιωσήφ δεν γνωρίζω) και σίγουρα φίλοι, χωρίς να θέλω να αντιπαρατεθώ, τέτοιες μέρες, δεν μπορώ να μην υπενθυμίσω ότι, κάποιες φορές, η επιλογή, από μόνη της, αποτελεί σχόλιο.
    Το θέμα που επιχείρησα να θέσω ήταν η περιβαλλοντική καταστροφή (που βέβαια έχει, αποκλειστικά, πολιτικό υπόβαθρο).
    Θα μου αντιτείνετε (εν μέρει δικαιολογημένα) αυτά τα θέματα βρήκες να επιλέξεις, για να αναδείξεις το πρόβλημα; Εδώ εκτιμάται ότι μέχρι το 2050 θα έχουμε 250 εκατ. περιβαλλοντικούς πρόσφυγες (εφιαλτικό, αλλά απόλυτα ρεαλιστικά τεκμηριωμένο, σενάριο), τα θραύσματα δορυφόρου σε μάραναν;
    Απλά επέλεξα (και δεν γνωρίζω αν ήταν η καλύτερη επιλογή) να επισημάνω τρία θέματα, από την ειδησεογραφία μιας συγκεκριμένης ημέρας, με την ελπίδα ότι θα προκαλόυσα το ενδιαφέρον των συνομιλητών για το θέμα.
    Η προφανής (ως εκ του αποτελέσματος) αποτυχία χρεώνεται αποκλειστικά σε μένα.
    Παρά ταύτα θα συμφωνήσω με τον Ι.Φ. ότι τέτοια παραδείγματα (όπως αυτό των Σουλιωτών)ιδιαίτερα στις σημερινές μέρες, δεν πρέπει να περνούν χωρίς υπενθύμιση.
    Μανόλη, οι απόψεις σου (κατά κανόνα) με βρίσκουν σύμφωνο, αλλά, ειλικρινά, δεν μπορώ να βρω την ιστορική αναλογία της θυσίας των Σουλιωτών με το Βατερλώ.
    Οι Σουλιώτες (με τις όποιες αδυναμίες και ελαττώματα μπορεί κάποιος να τους καταλογίσει) θα μπορούσαν νε εξασφαλίσουν μία άνετη και απροβλημάτιστη ζωή, εάν ερχόντουσαν σε μία συμφωνία με την εξουσία, εκείνου του καιρού (ο Αλή πασάς αντάμοιβε πλουσιοπάροχα τις υπηρεσίες γενναίων και ικανών πολεμιστών) όμως προτίμησαν το δύσβατο δρόμο που ορίζει η αδιάλλακτη υπεράσπιση της ελευθερίας και κατά τούτο (νομίζω) είναι απόλυτα επίκαιροι.
    Αυτή η στάση δεν συναρτάται με ιστορικές συγκυρίες, είναι διαχρονική και πάντα (ιδιαίτερα σήμερα) επίκαιρη.
    Αυτό νομίζω (εάν μου επιτρέπει να τον ερμηνεύσω) ήθελε να αναδείξει ο (Κρης;) φίλος μας Ι.Φ. και με βρίσκει σύμφωνο.
    Για τις γιορτές δεν εύχομαι, ακόμα, γιατί περιμένω την εορταστική ανάρτηση που σίγουρα δεν θα παραλείψει ο Γιώργος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αγαπητέ μου Σοφιστή και λοιποί συνδαιτημόνες της σκέψης η ιστορική εξέλιξη είναι προϊόν αντιθέσεων. Γι αυτό ανοίγουμε, εκ των πραγμάτων, ένα διάλογο που ίσως να μην ενδιαφέρει κανένα - αν και πιστεύω ότι πολλοί μας παρακολουθούν με συνέπεια αλλά αποφεύγουν να εκτεθούν εκφράζοντας απόψεις.
    Μη αναλαμβάνεις το σύνολο μιας ευθύνης. Ευθύνη έχουν κι αυτοί που δεν αντιδρούν ή αντιδρούν μ' εκείνο τον ιδιάζοντα τρόπο που επιβάλλει μια προσωπική συστολή.
    Εν πάσει περιπτώσει οφείλω να δώσω σ' όποιον ενδιαφέρεται κάποιες εξηγήσεις.
    Η σχέση ανάμεσα στην στάση των Σουλιωτών στην έξοδο από το Σούλι και των Γάλλων στο Βατερλώ έχει ένα κοινό παρονομαστή: την θυσία των ανθρώπων σε έναν άνισο αγώνα. Οι Σουλιώτες τα "έσπασαν" με τον Αλή Πασά, στις απαιτήσεις τους όσον αφορά την αυτοδιαχείρησή τους, σ'ένα γεωπολιτικό χώρο, κάπου στα Ηπειρώτικα βουνά, επειδή ο Αλής δεν μπορούσε να ανεχθεί τέτοιες ιδιαιτερότητες. Φανταστείτε τί θα τραβούσε με τους ομοεθνείς του ή τους υπόλοιπους υποτακτικούς. Έτσι, στηριζόμενος σε μια αριθμητική υπεροχή, κυνήγησε τους Σουλιώτες για να τους εξολοθρευσει με τα γνωστά αποτελέσματα.
    Στο Βατερλώ, αντίστοιχα οι Γάλλοι, αν και είχαν μια προσωρινή επιτυχία, με την άφιξη του Μπλούχερ και των Πρωσσων βρέθηκαν σε τραγική θέση. Παρ' όλα αυτά έμειναν στις θέσεις τους και σφαγιάστηκαν στην κυριολεξία, όχι από ανικανότητα ελιγμών και στρατηγικής, αλλά από πολιτική άποψη. Μια ανθρωποσφαγή που άλλαξε τη ροή της Ευρωπαϊκής ιστορίας και που ο απόηχός της φτάνει ως τα σήμερα.
    Επ' ευκαιρία θα ήθελα να αναφερθώ σ' ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο της σύγχρονης ιστορίας που μας άφησε χρόνους προχθές: τον Βάτσλαβ Χάβελ. Δεν θα αναφερθώ στα βιογραφικά του δεδομένα, αυτά λίγο ως πολύ θα τα βρει κανείς στις εφημερίδες, με πολλές παραλαγές. Όμως θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα σημαντικότατο θεατρικό του έργο "Το Υπόμνημα". Το κείμενο αυτό, επηρρεασμένο απο την Καφκική παράδοση της Τσέχικης λογοτεχνίας, γραμμένο το 1965 (στην περίοδο της "Άνοιξης της Πράγας") αποτελεί μια εφιαλτική προφητεία για την πολιτική εξέλιξη των πραγμάτων στον σύγχρονο κόσμο. Κυκλοφορεί στα ελληνικά σε μετάφραση Φώντα Κονδύλη από τις εκδόσεις Δωδώνη.
    Υ/Γ. Μήπως θα ήταν καλό να πέσουν οι μάσκες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Διαβάζω, απολαμβάνω, απορώ και εξίσταμαι.
    Άν προσωπική αξιοπρέπεια αποκαλείται -και γιατί όχι- η στάση των Σουλιωτών, θα ευχόμουνα οι σύγχρονοι και καλύτερα εκσυγχρονισμένοι νεοέλληνες να την ξαναβρούμε.
    Μανόλη θα συμφωνήσεις -εσύ περισσότερο από όλους μας, λόγω θεατρικής παιδείας- ότι οι μάσκες περισσότερο, από όσο κρύβουν, σημαίνουν.
    Επαναλαμβάνω ο eyedoc είναι σε καλό δρόμο, ας συνεχίσει την προσπάθεια.
    Εύχομαι σε όλους χρόνια πολλά και καλή ανάσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Εάν υποπτευτώ ότι το πραγματικό μικρό όνομα του Ιωσήφ Φιλάγρη ανταποκρίνεται στα αρχικά Γ.Κ. θα τρελαθώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή