Μανόλης Πουλής : «Σαράντα μέρες» με τους Αγγέλους

Ηλία Π. Γιαννιά

Μανόλης Πουλής

«Σαράντα μέρες» με τους Αγγέλους

Ας θυμηθούμε – όπως γράφει κάπου ο σοφός μας δάσκαλος Κώστας Γιαννημάρας- τον στοχαστή ποιητή Νικηφόρο Βρεττάκο, ο οποίος έπλεξε με την ποιητική του ευαισθησία τους εξής στίχους:

«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φως

Θα ελιχθώ προς τα πάνω...

Κι‘ αν ανάμεσα στους ουράνιους διαδρόμους

συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω

Ελληνικά, αυτοί δεν ξέρουν γλώσσες.

Μιλάνε με μουσική».

Κι έτσι θα με καταλάβουν.

Ναι, φίλε Μανόλη, σε καταλαβαίνουν όλοι οι άγγελοι τώρα, διότι μιλάς Ελληνικά, μιλάς κατά τον Γιαννημάρα το «Κάλλιστον φώνημα», όπως αναφώνησε στη Λήμνο ο Φιλοκτήτης, όταν μετά από 10 χρόνια απομόνωση, άκουσε τον Οδυσσέα, που τον επισκέφθη, να του μιλάει Ελληνικά, δηλαδή την «γλώσσα των θεών», όπως λεγόταν η γλώσσα μας από τον Λατίνο ρήτορα Κικέρωνα.

Και να είσαι βέβαιος, φίλε Μανόλη, ότι «εδώ κάτω» τα φιλαράκια σου, οι συμμαθητές σου, σου μιλούν κάθε μέρα. Το όνομά σου αναφέρεται συνέχεια στις συζητήσεις μας. Το όνομα σου έμεινε να φωτίζει σαν τηλαυγής φάρος στα μεσοπέλαγα της καθημερινότητας μας. Μόνο την ψυχή σου πήρες «εκεί πάνω», ανάμεσα στο θεϊκό πλήθος των αγγέλων, τώρα που άγγελος έγινες κι εσύ! Διότι όπως λέει ο Ορέστης στην Ιφιγένεια, όταν συνελήφθη στην Ταυρίδα «το σώμα το εμόν θύσεις ουχί το όνομα».

Και να αισθάνεσαι, φίλε Μανόλη, ήρεμος πια και γαλήνιος, διότι η ψυχή σου, όπως τονίζει ο ιερός Χρυσόστομος, ήδη έχει μεταβεί από την γήινη πρόσκαιρη ζωή στην επουράνια αιώνια. Αυτό είναι εύκολο να συμβεί, γιατί όπως έγραφε το 1938 ο σπουδαίος ποιητής Γιώργος Σαραντάρης:

«Κοιμηθήκαμε με στόμα ανοικτό.

Κι ο Θεός έριξε τ’ αγκίστρι

Και μας πήρε την ψυχή».

            Και να είσαι ήσυχος ότι με το καθυγιασμένο νερό από το αρδάνιο ερράντισαν και ξέπλυναν κάθε σημάδι της αγαθής ψυχής σου, που τώρα πια να είσαι σίγουρος ότι κι εμείς-ακόμα και από τόσο μεγάλη απόσταση- τη βλέπουμε σαν πυγολαμπίδα να λαμπυρίζει εκεί ψηλά στον ουρανό.

Σήμερα γιορτάζουν οι Γιώργηδες !

στους εορτάζοντες συμμαθητές μας :

ΒΑΡΥΤΙΜΟ, ΒΛΑΧΟ, ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟ, ΚΑΛΥΒΑ, 

ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ, ΚΑΨΟΚΟΛΗ, ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟ, 

ΠΕΡΡΑΚΗ, ΠΙΣΙΜΙΣΗ, ΧΑΛΑΡΗ και ΧΑΤΖΗΔΗΜΑ.

21/4/1967-21/4/2017 : 50 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα. Αφιέρωμα στο Μίκη Θεοδωράκη.

Ο δημοσιογράφος κ. Στ. #Ζορμπαλάς σε ζωντανή σύνδεση από τη #Ζάτουνα, τόπο εξορίας του Μίκη #Θεοδωράκη, συνομίλησε με τον αρχιτέκτονα - μηχανικό/ και γραμματέα του Συνδέσμου #Ζατουνιτών Γιώργο #Πισιμίση και την εικαστικό - καθηγήτρια Κατερίνα #Χατζηγιαννούλη για τον εκτοπισμό του μεγάλου συνθέτη μας στη #Γορτυνία. Παράλληλα, στην πρωινή εκπομπή της #ΕΡΤ ετέθη το θέμα της υπολειτουργίας του Μουσείου «Μίκης Θεοδωράκης» στη Ζάτουνα.Ο κ. Πισιμίσης αφηγήθηκε τις αναμνήσεις του από τον Μίκη Θεοδωράκη, από εκείνα τα χρόνια της εξορίας: «Τύχη αγαθή ήταν για το χωριό η άφιξη του Μίκη. Οι κάτοικοι του χωριού τον βοήθησαν στο έργο του, αν και στην αρχή πέρασε δύσκολα, ώσπου να προσαρμοστεί. Από τον παπά του χωριού έμαθε βυζαντινή μουσική, βρέθηκε με τους λαϊκούς οργανοπαίχτες να μαθαίνει κιθάρα, μπουζούκι και λαούτο, εδώ πήγαν τα παιδιά του στο σχολείο, που έγινε αργότερα μουσείο, εδώ ο Μίκης δούλεψε ακατάπαυστα, εδώ έγραψε τις ''Δέκα #Αρκαδίες'' που με τη βοήθεια του χωριού ταξίδεψαν στο εξωτερικό».Η κυρία Χατζηγιαννούλη, υπεύθυνη του Μουσείου, ανέφερε στην εκπομπή ότι το μουσείο εγκαινιάστηκε το 2006, παρουσία του ίδιου του Θεοδωράκη. «Τα επόμενα τρία-τέσσερα χρόνια ακολούθησαν σημαντικές εκδηλώσεις στους χώρους του, αλλά σήμερα λειτουργεί, ελλείψει πόρων, εθελοντικά. Το μουσείο περιλαμβάνει φωτογραφικό υλικό, πολλά βιβλία, εκδόσεις, παρτιτούρες». Στην εκπομπή τονίστηκε ότι το μουσείο χρειάζεται στήριξη για να συνεχίσει να λειτουργεί.

Χρόνια Πολλά συμμαθητές μας !

και πολλές ευχές
στους εορτάζοντες :

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ ΚΑΤΣΑΜΑΚΗ & ΛΑΜΠΡΟ ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟ.

μεγαλοδεύτερα ιωσήφ του παγκάλου....

 ....γρηγορίου ε΄ιερομ. να ξεκινήσει χαλαρά η βδομάδα παίζοντας μπριτζ στη λούτσα ο δάσκαλος βοράς ο λέων νότος moi ανατολή και ο doctor δύση εξωφιλαρούχας αποκλείστηκε απ το παιχνίδι ο βρωμόγαυρος ο λάκης γιατί μας τάπρηξε με την σιχαμερή ομάδα του βαρεθήκαμε γιατί έπιασε αεράκι και που να πάμε κατηφορίσαμε προς λουτράκι λίμνη ηραίου κλπ κλπ ήπιαμε νερό στην πηγή ο λέων 4 ποτήρια γιατί είναι και γαμώ τους ανδρες μας ενημέρωσε τα σχετικά ο δάσκαλος μετά επειδή είχα γιορτή σπίτι τους κέρασα στη λίμνη βουλιαγμένης κάτι τσιπούρες πελαγίσιες λουτράκι για καφέ και ξανά πίσω υπομένοντας το μαρτύριο του ολυμπιακού γι άλλη μια φορά νάμαστε καλά... υγεία και να ξαναπάμε....
σπύρος γεώ