Σάββατο 1/10 στις 5,00 μ.μ : Όλοι οι απόφοιτοι της τάξης του 69 ραντεβού στη Σαρωνίδα!

Για τρίτη συνεχή χρονιά, θα πραγματοποιηθεί και φέτος το Σάββατο 1  Οκτώβρη 2011, η καθιερωμένη πλέον φθινοπωριάτικη συνάντηση της τάξης μας, στο φιλόξενο σπίτι του συμμαθητή μας Θόδωρου Ζαρέτου, στη Σαρωνίδα. Προσκαλούνται όλοι οι συμμαθητές μας και οι απόφοιτοι της τάξης του 1969, από τις 5 το απόγευμα, στο γνωστό μας στέκι επί της οδού Αρτέμιδος αρ.8 στη Σαρωνίδα.

 Περιμένουμε όχι μόνο τους συμμαθητές μας που διαμένουν μόνιμα κοντά στην Αθήνα, αλλά και τους ξενιτεμένους μας, εντός και εκτός Ελλάδος.

Η συνάντησή μας, εκτός από τα ψητά κλπ καλούδια - που θα επιμεληθούν όπως πάντα chef της τάξης μας -  φέτος θα έχει και ζωντανή μουσική

Όμως, εκτός από άρτον θα έχουμε και ......θεάματα. Συγκεκριμένα ο πολυτάλαντος συμμαθητής μας  Μανόλης Πουλής (Πολιτικός μηχανικός, Σκηνοθέτης, Ηθοποιός κλπ) θα μας παίξει το μονόπρακτο του Άντον Τσέχωφ, "Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού"!

Τέλος  θα γίνει βιντεοσκόπηση της συνάντησης και πλούσιο φωτορεπορτάζ θα αναρτηθεί στο blog μας , έτσι για να ζηλέψουν όσοι δεν θάρθουν…

Γι’ αυτό να μη λείψει κανείς γιατί - ως γνωστόν- θα πάρουμε απουσίες! 

Πως πάμε : Φθάνοντας στη Σαρωνίδα, στα φανάρια -επί της παραλιακής- στρίβουμε αριστερά (Λεωφόρος Αναβύσσου) και στον 3ο δρόμο αριστερά  είναι η Αρτέμιδος .

Y.Γ1. Ας φροντίσει ο κάθε ένας από εμάς, να ειδοποιήσει άλλον έναν συμμαθητή μας, για να ανταμώσουμε κατά το δυνατόν περισσότεροι ! 

Y.Γ2. Μετά το (αντί ) σχόλιο  του ΣΟΦΙΣΤΗ και το ενδιαφέρον του ΕYEDOC να το αποδώσει με τη κιθάρα του στη Σαρωνίδα, ας ακούσουμε το τραγούδι των Παπαδημητρίου - Γκανά, για να το θυμηθούμε και να το τραγουδίσουμε όλοι μαζι!

Επιμέλεια ανάρτησης ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΣΙΜΙΣΗΣ

… και εγένετο φως

Δάφνη Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Επί τέλους, έγινε μια σωστή προσυνεδριακή συνάντηση στο γνωστό πια ουζερί «η Δάφνη» στην πλατεία, στο παληό τέρμα των λεωφορείων. Kύριο θέμα , η κατανάλωση 3 κιλών γαρίδας που ευγενώς πρόσφερε ο Μερέβης.

Μια συνάντηση με απαρτία (δώδεκα σύνεδροι και ένας σκύλος), με εποπτεία δικαστικού αντιπροσώπου («σοφιστής»),   με παρουσία των 2/3 της τρόϊκας του blog και του ίδιου του προέδρου αυτοπροσώπως (καθυστερημένος και με κοντό παντελονάκι ο πρόεδρος).

Το παρουσιολόγιο κατέγραψε, με αλφαβητική σειρά προς άρσιν παρεξηγήσεων:

Δημ. Αργυρός, Σπ. Γεωργάτσος, Θαν. Γιαννακάκης, Δημ. Ζεβόλης, Γ. Καλύβας, Τάκης Μαυρίδης, Ι. Μερέβης, Κ. Μητσιακούλης. Χρ. Πιπίνης, Γ. Χατζηδήμας, Χρ. Χατζηκυριάκος, Απ. Χατζίρης και ο σκύλος του Μαυρίδη.

Μετά από κουραστικές και ατέρμονες συζητήσεις, ανταλλαγή απόψεων και πλήθος διαφωνιών, επετεύχθη τελική συμφωνία, μετά (και υπό) την επίδραση αγνού τσίπουρου και ζεστού ρακόμελου που προσφέρθηκαν επίσης από τον Μερέβη.

Οι διαπιστώσεις και τα τελικά συμπεράσματα καθώς και η ταυτότητα των συμμεθεξάντων  αποδεικνύονται από τις συνημμένες φωτογραφίες και συνοψίζονται στα κάτωθι:

1. Οι γαρίδες το τσίπουρο και τα ρακόμελα  (ήταν δύο διαφορετικά μπουκαλάκια) του Μερέβη ήταν υπέροχα.

2. Ο έρωτας Χατζίρη και Μαυρίδη δεν μπορεί πια να κρυφτεί!

3. Ο Καλύβας δεν ξέρει να πίνει.

4. Παρά τα θρυλούμενα, ο πρόεδρος δεν είναι όλο λόγια.

5. Ο eyedoc ήταν προσηλωμένος στη δίαιτα και δεν έφαγε κρέας (δεν υπήρχε).

6. Ο Χατζίρης σκοπίμως παραποίησε το τηλεφώνημα του …απόντα Pcmc (περί δήθεν άρσης της παραχώρησης της μερίδας του στον Eyedoc).

7. Σαφώς διεφάνη έμμεσος εκβιασμός του Pcmc από τον Σοφιστή προκειμένου να σφετεριστεί αυτός μέρος της γαριδομερίδας του πρώτου.

8. Ο Μερέβης λίγο έλειψε να κατασπαραχθεί – αστειευόμενος – από τον σκύλο του Μαυρίδη.

9. Ο Μητσιακούλης δεν μπορούσε να πιστέψει πως βρέθηκε προ 43 ετών ξαπλωμένος σε τάφο και σήμερα είναι όρθιος.

10. Δέχτηκε τελικά την διαβεβαίωση του Χατζηδήμα  ότι πράγματι αυτό είναι ένα μυστήριο, όπως τα Ελευσίνια.

11. Τα χέρια του Αργυρού έτρεμαν και δεν μπόρεσε να τραβήξει φωτογραφία. μανουλομάνουλου που προσήλθε για ψώνια στο διπλανό περίπτερο.

Λόγω του προκεχωρημένου της ώρας (περί την 1.30 μετά το μεσονύκτιον) και παρά τις διαμαρτυρίες μπαλκονόβιων δεσποσυνών που παρακολουθούσαν – παράνομα – την συνεδρίαση, η σύνοδος διεκόπη για την 1^η Οκτωβρίου και ώραν 17.00, στο γνωστό μας στέκι στη Σαρωνίδα.

Για το Ρεπορτάζ ….Eye doc

Φωτό 1

Το στέκι μας                  

Φωτό 2.

Το 1ο τελικό συμπέρασμα

Φωτό 3
Το 2ο τελικό συμπέρασμα

Φωτό 4
Το 3ο τελικό συμπέρασμα.

Φωτό 5.

Το 4ο τελικό συμπέρασμα.

Φωτό 6.
Ο Μερέβης ενημερώνει  (...τρόπος του λέγειν) τον PCMC για τα συμπεράσματα της προσυνεδριακής συνάντησης !

Φωτό 7.
Από αριστερά: Ζεβόλης, Καλύβας, Αργυρός, Γιαννακάκης, Πιπίνης, Μησιακούλης και Γεωργάτσος.

Φωτό 8.
Από αριστερά: Γιαννακάκης, Πιπίνης, Μησιακούλης , Γεωργάτσος, Χατζηκυριάκος,.Ζεβόλης, Καλύβας,
Χατζηδήμαςκαι Μερέβης. Με τη πλάτη στο φακό :Αργυρός 

Φωτό 9.

Επειδή κόντεψε να τους βρει η ανατολή του ήλιου....

Ας την θαυμάσουμε όμως, όπως αυτή φαίνεται σαν ζωγραφιά,στο χωριό του Μερέβη. 

Στον Αγιόκαμπο Λάρισας ! Εκεί θα πάμε την επόμενη φορά!

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Τα σχόλια σε μία ανάρτηση, είναι σαν το χειροκρότημα στον καλλιτέχνη! 

Μην διστάσετε να την σχολιάσετε αν  σας άρεσε ή όχι!

Ποιοι είναι ?

       Γιατί αλληλοσυγχαίρονται οι δύο νεαροί στο κέντρο της φωτογραφίας?

       Απλούστατα διότι μόλις είχε τελειώσει η τελετή ορκωμοσίας των, μετά την αποφοίτησή των από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, κατά το σωτήριον έτος 1976. Ο μεν αριστερά από την Νομική σχολή Αθηνών και ο δε δεξιά από το Οικονομικό της Νομικής.

       Είναι και οι δύο απόφοιτοι του ΣΤ Γυμνασίου μας, αλλά σε διαφορετικές χρονιές. Και συγκεκριμένα  o ένας του 1969 (συμμαθητής μας) και ο άλλος του 1970 (που μας έδωσε και τη φωτογραφία).

       Για προσπαθήστε λοιπόν…

       Υ.Γ.1 : Για να σας βοηθήσουμε μια ακόμα φωτογραφία -του ενός από τους δύο - με αθλητική περιβολή!

Υ.Γ.2 : Για να σας βοηθήσουμε λίγο ακόμα, ένα δικό μου σκίτσο εποχής (από το βιβλίο της Ψυχολογίας Ε' τάξης Γυμνασίου) του 69άρη συμμαθητή μου.

Επιμέλεια ανάρτησης ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΙΣΙΜΙΣΗΣ

Γελοιογραφίες εποχής...

Ψάχνοντας  προσεκτικά μέσα σε κάτι κούτες με βιβλία και τετράδια, που φύλαγα από το χρόνια του Γυμνασίου στο πατρικό μου σπίτι , ανακάλυψα αρκετά σκίτσα μου, που έκανα τότε μανιωδώς σε βιβλία ή  σε μπλοκάκια ζωγραφικής.

Σε προηγούμενη ανάρτησή μου (27/4/2011) είχα δημοσιεύσει  τα σκίτσα δύο καθηγητών μας, των Λυμπερόπουλου (Θεολόγου) και  Καλαϊτζάκη (Φιλόλογου - Γυμνασιάρχη). Τα σκίτσα αυτής της περιόδου είναι και τα τελευταία που έφτιαξα, μιας και με την εισαγωγή μου στο Πολυτεχνείο το 1969,  απέκτησα άλλα ενδιαφέροντα και τα εγκατέλειψα…

Δημοσιεύω λοιπόν τα πάρα κάτω σκίτσα μου , όχι επειδή έχουν κάποια  καλλιτεχνική αξία (που πιστέψτε με δεν έχουν) αλλά επειδή αποτυπώνουν και μας θυμίζουν πρόσωπα  μιας εποχής, που πέρασε ανεπιστρεπτί . Θα διακρίνουμε μερικούς από τους  τότε μεγάλους ηγέτες του Κόσμου αλλά και κάποιους δικούς μας και θα αναρωτηθούμε – φιλοσοφικά – πως θα αντιδρούσαν σήμερα στη μεγάλη παγκόσμια οικονομική κρίση, που μας έχουν οδηγήσει οι διάδοχοί των: Μέρκελ, Σαρκοζί, Ομπάμα, Μπερλουσκόνι , Κωστάκης , Γιωργάκης κλπ. αντάμα με τους διάφορους οίκους αξιολόγησης (Moody's, Standard & Poors κλπ) και τα Χρηματιστήρια. 

Γιώργος Πισιμίσης (pcmc)

Γελοιογραφία 1

Από αριστερά.

Επάνω : Λ.Μπρέζνιεφ (ΕΣΣΔ) και Λ.Τζονσον (ΗΠΑ)

Μέση : Μάο Τσε Τουνγκ(ΚΙΝΑ) , Μακάριος (ΚΥΠΡΟΣ) ,Ουίλσον (ΑΓΓΛΙΑ)  και Ντε  Γκωλ  (ΓΑΛΛΙΑ).

Κάτω: Γ.Παπανδρέου (παππούς του Γιωργάκη), Κ.Καραμανλής (θείος του Κωστάκη), Η.Τσιριμώκος και Στεφ. Στεφανόπουλος

Γελοιογραφία 2

Από αριστερά.

Επάνω : Τζον .Κέννεντυ(ΗΠΑ), Τζάκι Κέννεντυ και Κάστρο(ΚΟΥΒΑ)

Μέση : Βίλλυ Μπραντ (Υπεξ Δ.ΓΕΡΜΑΝΙΑ)

Κάτω: .............(ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ) , Νασέρ (ΑΙΓΥΠΤΟΣ) και ................(ΣΑΟΥΔ. ΑΡΑΒΙΑ)

Γελοιογραφία 3

Από αριστερά.

Επάνω : Μακάριος (ΚΥΠΡΟΣ), Νασέρ (ΑΙΓΥΠΤΟΣ ,.............(ΙΝΔΟΝΗΣΙΑ)και και Ντε  Γκωλ  (ΓΑΛΛΙΑ).

Μέση : Ουίλσον (ΑΓΓΛΙΑ)  

Κάτω: Ουίλσον (ΑΓΓΛΙΑ)  , Ερχαρτ (Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ) και Αγιούμπ Χαν (ΠΑΚΙΣΤΑΝ)

Γελοιογραφία 4

Από αριστερά Σάββας Παπαπολίτης και Ηλίας Τσιριμώκος (ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ)

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Τα σχόλια σε μία ανάρτηση, είναι σαν το χειροκρότημα στον καλλιτέχνη! 

Μην διστάσετε να την σχολιάσετε αν  σας άρεσε ή όχι!

Γιορτάζει ο Σταύρος !

Χρόνια  Πολλά !

στο  συμμαθητή  μας

ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ 

Ο Σταυρός.
(Ναός Αγίου Κωνσταντίνου Ι.Μ Βατοπεδίου)

ΜΑΘΗΜΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ : 

O Πατριάρχης Ιεροσολύμων Μακάριος Α' έστησε στον ναόν του Πατριαρχείου τον Τίμιo Σταυρό  για προσκύνηση, αμέσως μετά την ανεύρεσή του από την Αγία Ελένη. Ήταν η 14η Σεπτεμβρίου του 326 και γι' αυτό καθιερώθηκε από τότε να εορτάζεται το γεγονός της Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού από την Εκκλησίαν την ημέραν αυτήν. 

Σήμερα το μεγαλύτερον τεμάχιον του Τιμίου Σταυρού διασώζεται στον Άγιον Όρος, στην Ί. Μονή Ξηροποτάμου.

Δολοφονία Λόρκα.

Καθυστερημένο αλλά νομίζω άξιο να μνημονευθεί.

Συμπληρώθηκαν 75  χρόνια (19 Αυγούστου 1936) από τη δολοφονία του Λόρκα, από  τις δυνάμεις του φασίστα Φράνκο.

Για  τη σπουδαιότητα του ποιητή και δραματουργού (ίσως ο σημαντικότερος του 20^ου αι. και αν δεν είχε αυτός ο αιώνας) θεωρώ περιττό να πω οτιδήποτε.

Σαν (καθυστερημένο έστω) μνημόσυνο παραθέτω τη σχετική ανταπόκριση του Νίκου Καζαντζάκη, που δημοσιεύθηκε στη φιλολογική σελίδα της  εφημερίδας Καθημερινή, με τίτλο "Φρειδερίκος Γκαρθία Λόρκα. Ο Ισπανός ποιητής που σκοτώθηκε" (σημ. διατηρώντας και την ορθογραφία του πρωτότυπου).

Ο Ν. Κ. επισκέφθηκε το 1936 την Ισπανία, ως ανταποκριτής της εφημερίδας, προκειμένου να ενημερώσει το αναγνωστικό κοινό για την πορεία του ισπανικού εμφύλιου πολέμου. Σύμφωνα με τον Καζαντζάκη,  όταν το Νοέμβριο του 1936 πληροφορείται στο Τολέδο, όπου βρισκόταν εκείνη τη στιγμή, το γεγονός της εκτέλεσης του Λόρκα, σπεύδει και συντάσσει ένα σχετικά εκτενές κείμενο για τη δολοφονία του Ισπανού ποιητή με αναφορές στη ζωή και το έργο του, που θα δημοσιευθεί  στη Φιλολογική σελίδα της Καθημερινής, τη Δευτέρα, 11 Ιανουαρίου 1937.

(σημ.. Η Καθημερινή είχε από τότε εξαιρετική φιλολογική σελίδα και τη διατηρεί).

  "Σκότωσαν τον Λόρκα! [...] Ο Λόρκα στον αδελφοκτόνο πόλεμο σκοτώθηκε. Τον σκότωσαν. Θερίστηκε μια από τις μεγαλύτερες ποιητικές ελπίδες του καιρού μας".

Ο Νίκος Καζαντζάκης

"Είχα γνωρίσει τον Λόρκα  ένα βράδυ, σε μια σάλα του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης. Είχε οργανώσει ένα ερασιτεχνικό θίασο από φοιτητές και παρίστανε τη βραδειά κείνη ένα "Μυστήριο" του Καλδερόν. Νεώτατος, τσιγγάνικη ομορφιά, ανησυχία και δύναμη. Έλαμπε. Ωνειροπολούσε μιαν πνευματική αναγέννηση της πατρίδας του, σύμφωνα με τις παραδόσεις της ράτσας του. 

[...]

Είχε γεννηθεί στη Γρανάδα το 1898, σπούδασε νομικά, μα τα παράτησε και ρίχτηκε στη ζωγραφική, στη μουσική, στην ποίηση. 

[...] 

Λάτρευε τα λαϊκά τραγούδια, την τέχνη του λαού και την παράδοση. Ήξερε ένα απλούστατο πράγμα που τόσο συχνά ξεχνούν οι συντηρητικοί και οι επαναστάτες:

Για να προχωρήσει μια ράτσα πρέπει ν` ακολουθήση τον δρόμο τον εδικό της, που τον έχουν πια χαράξει χιλιάδες γενεές. Δηλ. ν` ακολουθήσει την παράδοση.

Μα ακολουθάει πιστά την παράδοση μονάχα όποιος την ξεπερνάει. Όποιος δημιουργεί νέα πραγματικότητα δηλ. νέα παράδοση. (σημ. οι επισημάνσεις είναι δικές μου, γιατί θεωρώ π.χ. ότι θα μπορούσαμε σαν επόμενο θέμα να εξετάσουμε την παράδοση και το μοντερνισμό σε σχέση –και- με την πρόσφατη παράσταση του Προμηθέα Δεσμώτη, την οποία παρακολουθήσαμε ικανός αριθμός συμμαθητών, όπως ήδη αναφέρεται στην ιστοσελίδα).

Όλη η ποίηση του Λόρκα έχει τις ρίζες της στην ισπανική παράδοση και συνάμα φέρνει νέα, μοντέρνα στοιχεία και φόρμες τολμηρότατες."

Πηγή: Κωνσταντίνος Α. Δημάδης "Ο Νίκος Καζαντζάκης πληροφορεί το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα για την εκτέλεση του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα", στον  τόμο: "Ευτυχισμός.  Τιμή στον Ερατοσθένη Γ. Καψωμένο", Ιωάννινα 2010. 

Στο άρθρο του Κωνσταντίνου Δημάδη αναδημοσιεύεται από την Καθημερινή το κείμενο του Καζαντζάκη στο σύνολό του με "τρία τραγούδια του για μνημόσυνο" μεταφρασμένα από τον Καζαντζάκη. Πρώτη δημοσίευσή τους είχε γίνει στο περιοδικό Κύκλος το 1933.

 
ΑΝΕΜΟΔΟΥΡΑ  (Veleta)
(Ο Λόρκα έγραψε το ποίημα το 1920 στη Γρανάδα)

Άνεμε του νότου!

Λιοψημένε, φλεγόμενε,

φτάνεις απάνω στη σάρκα μου

φέρνοντάς μου σπόρους,

αστραφτερές ματιές,

μυροβολώντας πορτοκαλάνθι!

Χωρίς κανέναν άνεμο,
έχετε το νου σας!
γύρνα, καρδιά μου!

Άνεμε του βορρά,
άσπρη αρκούδα των ανέμων!
Φτάνεις απάνω στη σάρκα μου
και τρέμει απάνω σου
το βόρειο σέλας.
Και φοράς κάπα από φαντάσματα
καπετανέων.
Και γελάς με κραυγές
του Ντάντε!

Χωρίς κανέναν άνεμο,
έχετε το νου σας!
γύρνα, καρδιά μου!

Τα πράματα που φεύγουν δεν γυρνούν πια ποτέ

όλος ο κόσμος το ξέρει^.

κι` ανάμεσα στη λαγαρήν ανεμοσύναξη
περιτό να παραπονάσαι!

Τον Ιούλιο του 1937 ο Στρατής Τσίρκας συμμετέχει στο Β΄ Διεθνές Συνέδριο των Συγγραφέων για την Υπεράσπιση της Κουλτούρας εναντίον του Φασισμού, στο Παρίσι και γράφει με τον Λάνγκτον Χιούς τον "Όρκο" των ποιητών στον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα:

Στ’ όνομά σου, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα,
που σκοτώθηκες στην Ισπανία για τη λευτεριά
του ζωντανού λόγου,
Εμείς, ποιητές απ’ όλες τις χώρες του κόσμου,
μιλώντας και γράφοντας στις διάφορες και ποικίλες
γλώσσες μας
παίρνουμε εδώ τον όρκο τον κοινό,
τ’ όνομά σου να μην ξεχαστεί ποτές πάνω στη γης,
κι όσο υπάρχει τυραννία και καταπίεση,
στ’ όνομά σου
να τις πολεμούμε
όχι μονάχα με το λόγο
μα και με τη ζωή μας.
 

Ο «Όρκος» προωθείται με τη βοήθεια του Αραγκόν στο Συνέδριο και υπογράφεται από 40 συγγραφείς που εκπροσωπούν 26 χώρες.

Ο ποιητής και ζωγράφος Νίκος Εγγονόπουλος, είκοσι περίπου χρόνια µετά τη δολοφονία του Λόρκα, γράφει το ποίημα:

              Nέα περί του θανάτου του Iσπανού ποιητού

              Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα στις 19 Aυγούστου του 1936 

              μέσα στο χαντάκι του Kαμίνο Nτε Λα Φουέντε 

  ...una accion vil y disgraciado.

η τέχνη κι’ η ποίηση δεν μας βοηθούν να ζήσουμε:
η τέχνη και η ποίησις μας βοηθούνε
να πεθάνουμε

περιφρόνησις απόλυτη
αρμόζει
σ’ όλους αυτούς τους θόρυβους
τις έρευνες
τα σχόλια επί σχολίων
που κάθε τόσο ξεφουρνίζουν
αργόσχολοι και ματαιόδοξοι γραφιάδες
γύρω από τις μυστηριώδικες κι’ αισχρές συνθήκες
της εκτελέσεως του κακορρίζικου του Λόρκα
υπό των φασιστών

μα επί τέλους! πια ο καθείς γνωρίζει
πως
από καιρό τώρα
― και προ παντός στα χρόνια τα δικά μας τα σακάτικα ―
είθισται
να δολοφονούν
τους ποιητάς 

 Για την αντιγραφή Σοφιστής

" Το χτύπημα κι ο θάνατος" Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

Μάνος Κατράκης - Τραγούδι Κώστας Πασχάλης

Λίγο πριν τη Σαρωνίδα...

Οι προεργασίες για τη Συνάντησή μας στις 1 Οκτώβρη είναι πυρετώδεις. Σε έκτακτη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 3 /9 σε ανοικτό χώρο - λόγω ζέστης - και συγκεκριμένα στη πλατεία, στο παλιό τέρμα λεωφορείων της Δάφνης - όπου τελείως συμπτωματικά βρίσκονται τα τραπεζοκαθίσματα  διπλανής ταβέρνας & ουζερί - εξετάσθηκαν επισταμένως τεχνικά θέματα της Συνάντησης.

Τελειώνοντας τα θέματα της …νυκτερινής διάταξης με την κόπωση έκδηλη στα πρόσωπα όλων των συσκεφθέντων , κάναμε ομόφωνα αποδεκτή την πρόταση του Μερέβη να συντροφεύσουμε το ούζο που  – όλως τυχαίως – είχε μαζί του, με τους ψαρομεζέδες του μαγαζιού, στα καθίσματα του οποίου είχαμε από ώρας στρογγυλοκαθήσει.

Έτσι για την ιστορία να αναφέρω ότι - εκτός από τον υπογράφοντα - στις εργασίες της ημερίδας (ή …νυχτερίδας , αν προτιμάτε) έλαβαν μέρος οι Σπύρος Γεωργάτσος συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Ματίνα, Γιάννης Μερέβης και Αποστόλης Χατζίρης.

Και για του λόγου το αληθές ακολουθεί αναμνηστική φωτογραφία.

                                                                                                                  Γιώργος Πισιμίσης

Υ.Γ. Τελικά δίκιο είχε ο Σοφιστής  (με τον eyedoc ασθμαίνοντα να συμφωνεί), που σε σχόλιό του - στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση - εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι ο Σπύρος κάποια αφορμή θα έβρισκε για συνάντηση, πριν την πρώτη Οκτώβρη, ώστε να μη ...χαλαρώσουμε ! 

… Καλοκαιρινές καλλιτεχνικές και γαστριμαργικές εκδηλώσεις.

Το πρόγραμμα της παράστασης

           Πάλι ο Σπύρος, γνήσιος και άξιος αρχηγός, πήρε την πρωτοβουλία και η …ομάδα με χαρά την αποδέχτηκε. Συνάντηση το Σάββατο 27 Αυγούστου, στο Κιάτο, για την παράσταση «Προμηθέας Δεσμώτης» σε σκηνοθεσία Θόδωρου Τερζόπουλου.

 Πράγματι, στις 7.30 το απόγευμα, απέναντι από το Δημαρχείο Κιάτου, συγκεντρωθήκαμε για καφέ και παγωτό. Το παρουσιολόγιο κατέγραψε:

Γεωργάτσος (Χ3), Γιαννακάκης (Χ2), Γιαννημάρας, Ζεβόλης (Χ2), Ιακώβου (Χ2), Καλπάκης, Κατσακούλης (Χ2) και το ζεύγος Κατσιγιάννη.

Για τα εισιτήρια είχε φροντίσει ο Στέλιος και έτσι, ξένοιαστοι, για ένα δίωρο, ξαναζήσαμε – διηγούμενοι ο καθ΄ένας - τις καλύτερες καλοκαιρινές μας στιγμές.

Στις 9.30, όλοι μαζί σε κονβόϊ, ανεβήκαμε στο , εντυπωσιακά φωτισμένο, θέατρο της αρχαίας Σικυώνος. Ακριβώς απέναντι, με θέα τις κερκίδες του αρχαίου θεάτρου, είχαν στηθεί κερκίδες (σε στυλ θεάτρου Λυκαβηττού) που πραγματικά γέμισαν για την παράσταση.

Στο "Θα 'ρθει μια μέρα...". ο Θόδωρος Τερζόπουλος σε μια νέα σκηνοθετική εκδοχή πάνω στο κείμενο του Αισχύλου "Προμηθέας Δεσμώτης" ανέδειξε την οντολογική του ουσία, με την εκφραστική δύναμη του σώματος και της φωνής και την αιώνια κύλιση της ήδη συντελεσμένης πτώσης να έχει τεθεί πλέον στο περιθώριο του Χρόνου.

Η παράσταση αυτή του θεάτρου "Αττις" αποτέλεσε την κεντρική εκδήλωση της διοργάνωσης, στον χώρο του Αρχαίου Θεάτρου της Σικυώνας, την οποία παρακολούθησαν τουλάχιστον 1.000 θεατές, ενώ πολλοί δεν μπόρεσαν να μπουν, λόγω υπερπληρότητας.

Κατά γενική ομολογία η παράσταση ήταν καλή. Επιφυλάξεις εκφράστηκαν κυρίως για την τελευταία σκηνή που κρίθηκε υπερβολική και έξω από το πνεύμα και τον λόγο του Αισχύλου.

Για να το συζητήσουμε και να το αναλύσουμε περισσότερο, έπρεπε να καθίσουμε κάπου ήσυχα, γύρω από ένα στρογγυλό (άντε ή/και μακρόστενο) τραπέζι.

Η ψαροταβέρνα «τα μπακαλιαράκια» στην παραλία του Κιάτου ήταν εκεί (πρόταση του Σπύρου πάλι) για να φιλοξενήσει τις πνευματικές , αλλά και τις ….γαστριμαργικές ανησυχίες μας.

Μεταξύ τυρού και αχλαδιού (ή ακριβέστερα μπακαλιαρακίου και καλαμαρακίου), φιλοσοφούσαμε μέχρι τις 1.30 το πρωΐ. Μετά αποχαιρετιστήκαμε, δώσαμε ραντεβού για την 1^η Οκτωβρίου και επέστρεψε ο καθ’ ένας στην έδρα του.

Κλείνοντας το μικρό αυτό σημείωμα, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς το Σπύρο γιατί, με τη νέα πρωτοβουλία του, μας πρόσφερε ένα  «χορταστικό» απ’ όλες τις απόψεις Σαββατόβραδο.

Υ.Γ. Το φωτογραφικό υλικό από τη συνάντηση, δεν έχει δυστυχώς καλή ποιότητα (οι λήψεις ήταν νύχτα από κινητό τηλέφωνο). Παρ’ όλα αυτά, σε κάποιες φωτογραφίες και σε ένα μικρό βίντεο, κάτι διακρίνεται.

Για το ρεπορτάζ: Eye Doc. 

Σκηνή από την παράσταση

Σκηνή από την παράσταση

 

Άποψη του Θεάτρου

Στις κερκίδες από αριστερά: Γιαννημάρας, Καλπακής και Ιακώβου

Στις κερκίδες (στο κέντρο): Γεωργάτσος

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Τα σχόλια σε μία ανάρτηση, είναι σαν το χειροκρότημα στον καλλιτέχνη! 

Μην διστάσετε να την σχολιάσετε αν  σας άρεσε ή όχι!