ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

Όταν μια ολόκληρη ανθρωπότητα περιμένει έναν Γκοντό.


Το «Περιμένοντας τον Γκοντό», το θεατρικό έργο του Σάμουελ Μπέκετ- ίσως το πιο σημαντικό θεατρικό έργο του 20ου αιώνα - παρακολούθησαν συμμαθητές μας, το Σάββατο 3 Δεκεμβρίου στο «Θέατρο Τέχνης: Κάρολος Κουν» (Φρυνίχου 14, Πλάκα)  στη Πλάκα. ‘Ένα έργο γραμμένο το 1948, που παραμένει πάντα «φρέσκο» και επίκαιρο, καθώς πραγματεύεται τα πιο ουσιαστικά ζητήματα που σχετίζονται με την ανθρώπινη ύπαρξη. Και όλα αυτά, πάντα υπό αναμονή. Ο κύριος Γκοντό μπορεί να συμβολίζει την αλλαγή (προς το καλύτερο). Μπορεί να συμβολίζει την «ανώτερη» δύναμη που θα έρθει ως βοήθεια, για όσους περιμένουν, για όσους υπομένουν...Και όμως, ο Γκοντό δεν έρχεται ποτέ.
Όπως όλα τα κλασικά κείμενα έτσι και ο «Γκοντό» παίρνει κάθε φορά κάτι από την εποχή που ανεβαίνει.
Στη σημερινή εποχή της κρίσης, της αβεβαιότητας για το μέλλον και του μαζικού πρωτόγνωρου φόβου για εκατομμύρια ανθρώπους που είχαν επαναπαυτεί στην ασφάλεια της ευρωπαϊκής τους ένταξης, το έργο του Μπέκετ παίρνει την αρχική του ζοφερή χροιά. Μέσα στο κλίμα του ζόφου και της ανασφάλειας που υπάρχει σε παγκόσμιο επίπεδο και ιδιαίτερα στην χώρα μας, οι ήρωες του Μπέκετ -που περιφέρονται σ' ένα αφιλόξενο σύμπαν και περιμένουν απεγνωσμένα κάτι ή κάποιον- μοιάζουν τραγικά σύγχρονοι. Το έργο φαίνεται να έχει ιδιαίτερη απήχηση σε καιρούς κοινωνικής και πολιτικής κρίσης. Στην παρούσα οικονομική συγκυρία η απήχησή του ανανεώνεται και πάλι.
Συμπερασματικά όσο οι άνθρωποι επαναπαύονται ακόμη και τα άσχημα τα θεωρούν βόλεμα. Περιμένουν από κάποιον άλλον να κάνει το κάτι καλύτερο, μιας κι εκείνοι στα άσχημα έχουν μάθει και δεν θέλουν να ξεβολευτούν. Ακόμη και τώρα περιμένουμε ως Γκοντό μια "νέα συγκυβέρνηση" ενώ ξέρουμε πως αυτός ο Γκοντό δεν είναι λύση.
Ο πραγματικός Γκοντό τελικά ίσως βρίσκεται μέσα μας. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία αλλά και το «Συν Αθηνά και χείρα κίνει» δεν ειπώθηκε τυχαία...

Στο φουαγιέ του Θεάτρου Τέχνης και κάτω από το πορτραίτο του Κάρολου Κουν οι συμμαθητές μας: Γεωργάτσος, Ιακώβου και  Ζεβόλης με τις συζύγους των  καθώς και  Πισιμίσης.


2 σχόλια:

  1. εδώ,πολλοί δεν κατάλαβαν,νόμισαν κοντό ψηφίσανε ψηλό και προκόψαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ! για όλους, εορτάζοντες και μη.
    Μπαγάσιδες, σας ζηλεύω! Καλές παρέες, καλές επιλογές για ψυχαγωγία, μπράβο παιδιά συνεχείστε έτσι!
    Πρώτα για να αντισταθούμε στην τρομοκρατία που πάνε να μας επιβάλλουν κυβερνήσεις και media. Η Τέχνη είναι το καλλίτερο φάρμακο στην κατάθλιψη που θέλουν να μας προκαλέσουν. και το Θέατρο Τέχνης από γεννέσεως κρατάει γερά. Κι ας έχουν "φύγει" τα μεγάλα ονόματα - Κουν, Αρμένης, Κουγιουμτζής κ. α..
    Μετά για να συνειδητοποιήσουμε την κοσμοθεωρία με την οποία θα πορευτούμε στο νέο μέλλον που μας "έστησαν". Η Τέχνη από την φύση της είναι ανατρεπτική και τώρα βρισκει "πεδίον δόξης λαμπρόν". Προσοχή: τα media επιστρατεύουν τις Κίρκες της υποκουλτούρας σε υπερβολικό βαθμό. (Βέβαια ας κερδίσει απόψε ο Ολυμπιακός - γαύρος γαρ).
    Σπύρο μου να επικοινωνήσουμε σχετικά με την νέα παράσταση που ετοιμάζω με τους "Εμιγκρέδες" του Σλάβομιρ Μρόζεκ. Εννοώ για μια παρουσίασή της στο 6ο μετά το Πάσχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή