Από τον απόφοιτο της Τάξης του 1967 Γιάννη Πισιμίση, πήραμε και δημοσιεύουμε τις πάρα κάτω φωτογραφίες από εκδρομές που πραγματοποίησαν συνοδευόμενοι από τους καθηγητές τους – και καθηγητές μας - Βασίλη Κορώνη και Δημήτριο Παπαϊωάννου. Η φωτογραφία με τον Κορώνη είναι από την εκδρομή της Β’ Λυκείου το έτος 1966 προς τη Βόρειο Ελλάδα και το στιγμιότυπο είναι στο Βόλο. Οι φωτογραφίες με τον Παπαϊωάννου είναι από την εκδρομή της Γ’ Λυκείου το έτος 1967 στη Ρόδο.
Υ.Γ Ευχαριστούμε τον 67άρη συμμαθητή μας, για τη παραχώρηση των φωτογραφιών και μέχρις ότου αποκτήσουν το δικό τους ektoblog , είμαστε στη διάθεσή τους για αναρτήσεις με ανάλογο ενδιαφέρον.
|
Όπως μας πληροφόρησε ο 67άρης Νικηφόρος Κουτσουδάκης, την Πέμπτη 3/11 θα πραγματοποιηθεί η τακτική συνάντηση της τάξης των, στη γνωστή ταβέρνα απέναντι από ΣΤ Γυμνάσιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστή η ανάρτηση, μας ενδιαφέρει ό,τι έχει σχέση με το έκτο και όχι μόνο η τάξη μας. Ολοι οι απόφοιτοι, ανεξάρτητα από το έτος, αποτελούμε μια μεγάλη οικογένεια (ε, τώρα είναι ανθρώπινο τα μέλη κάθε τάξης να συνδέονται με ιδιαίτερες αναμνήσεις και συναισθήματα, χωρίς να αναιρούνται τα παραπάνω)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα όσον αφορά τη φωτο 3 μου είναι δύσκολο να αποδεχθώ ότι ο Παπαϊωάννου επέτρεψε "την λήψιν θαλασσίου λουτρού" μάλλον ψάχνει παραβάτες.
Σε αντίθετη περίπτωση μου προκαλεί εύθυμες σκέψεις το ενδεχόμενο να βρισκόταν στην ανάγκη να δώσει βοήθεια σε κινδυνεύοντα κολυμβητή.
Φαίνεται να λείπει και ο Μπίας που θα μπορούσε να τον συμβουλεύσει πως απαραίτητη προϋπόθεση για να σώσεις κάποιον από πνιγμό είναι.... να ξέρεις κολύμπι.
Υ.Γ. Για δεύτερη φορά (η πρώτη πριν 15 μέρες) είμαι στη δυσάρεστη θέση να πρέπει να ευχηθώ καλή επιτυχία στον Ολυμπιακό.
Τα γραφόμενα στη 3η παράγραφο του Σοφιστή μου κάνουν πάσα για το πάρα κάτω ανέκδοτο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνει βόλτα στη παραλία της Ελούντας ο Γιωργάκης - στο περιθώριο του πρόσφατου Συνεδρίου της Διεθνούς Σοσιαλιστικής - και αντιλαμβάνεται κάποιον στη θάλασσα να ζητάει βοήθεια για να μη πνιγεί. Σπεύδει δίπλα του ,αλλά μόλις αντιλαμβάνεται εκείνος ότι είναι ο Γιωργάκης του λέει " Άσε καλλίτερα εσύ. Δεν υπάρχει κανένας άλλος να με βοηθήσει;"
Αγαπητοί συμμαθητές, απόφοιτοι του τρμερού ΣΤ Αρρένων, όλων των ετών, το σχόλειο του Σοφιστή με έβαλε σε σκέψεις. Η εξέλιξη του κάθενός από μας είχε και έχει σαν σημείο αναφοράς το πέρασμα από το Γυμνάσιο αυτό, τουλάχιστον για όσους ζήσαμε εκείνη την περίοδο. Εύχομαι και για τους επόμενους και κυρίως για τους σύγχρονους (αν και δεν το βλέπω).
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με την άποψη του Σοφιστή για το τι έκανε ο Παπαϊωάννου, στην 3η φωτογραφία, με δύο επισημάνσεις:
1. Ο Παπαϊωάννου αντικειμενικά δεν θα μπορούσε να σώσει κανένα στην θάλασσα και
2. Ο συγκεκριμμένος ΆΝΘΡΩΠΟΣ ήταν παρεξηγημένος απ' όλους τους μαθητές που τον είχαν είτε σαν καθηγητή είτε σαν Γυμνασιάρχη και το καταθέτω με πλήρη γνώση επικαλούμενος και την μαρτυρία κάποιων από του συμμαθητές μας.
Όσο για τον Μπία, δεν ξέρω αν ο mccp νωρίζει ότι ο "τρελλός" καταγόταν από την Ελούντα, γνωστός από μια μαϊμού που τον συνόδευε στα καμάκια που έκανε στις τουρίστριες. Να μην ξεχνάμε βέβαια πως σφυγμομετρούσε τις κολυμβήτριες που προπονούσε: από την μηριαία αρτηρία! Ναι ο ....
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
Συμφωνώ απόλυτα με το Μανόλη όσον αφορά τον Παπαϊωάννου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ συγκεκριμένος καθηγητής, εκτός του ότι ήταν εξαιρετικός στο αντικείμενό του, κάτω από την επιφανειακή αυστηρότητα έκρυβε μεγάλη αγάπη και τρυφερότητα, την οποία επιμελώς απέκρυπτε.
Δεν ήταν εύκολο να το διαπιστώσει κάποιος και ομολογώ πως (για πολλά χρόνια) είχα σχηματίσει την εντύπωση πως πρόκειται για πολύ σκληρό άνθρωπο, ίσως εξαιτίας και της αναπηρίας του.
Όταν ήμουν στην τελευταία τάξη, σε ένα διάλειμμα, είχα την τύχη να παρακολούθήσω ένα "επεισόδιο" κατά το οποίο ο Παπαϊωάννου έτυχε να "συλλάβει" μία ομάδα από πρωτάκια που έπαιζαν γκαζές. Ουσιαστικά τους έκανε πλάκα. Προφανώς οι συνθήκες επέτρεψαν μία ολιγόλεπτη διάρρηξη της σκληρής επιφάνειας και έκπληκτος παρακολουθούσα έναν Παπαϊωάννου, με το πρόσχημα του "πειθαρχικού ελέγχου" να συνδιαλέγεται, με μία αδιανόητητη (για την εικόνα που είχα γι΄ αυτόν) τρυφερότητα με τους μικρούς, οι οποίοι, περιττό να σας πω, έχοντας ακούσει τα μύρια όσα για το συγκεκριμένο καθηγητή, είχαν ψαρώσει σε αφάνταστο βαθμό. Λίγο ακόμα και θα τους έπαιρνε στην αγκαλιά του.
Το περιστατικό αποτέλεσε όχι μόνο ευχάριστη έκπληξη, αλλά και μάθημα, ώστε να είμαι περισσότερο προσεκτικός στην αξιολόγηση των ανθρώπων.
Λυπάμαι που δεν έχω χρόνο για μια πιο ουσιαστική παρέμβαση,με την ευκαιρία των εκατό χρόνων από τη γέννηση του Ελύτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια μικρή ελάχιστη αναφορά, ελπίζω σαν
πρό(σ)κληση να ασχοληθούμε περισσότερο.
" Αν δεν στηρίξεις
το ένα σου πόδι
έξω απ’ τη Γη,
ποτέ σου
δεν θα μπορέσεις
να σταθείς επάνω της."
Υ.Γ. Σε όσους θα με κατηγορήσουν ότι κοντεύω να μετατρέψω τη σελίδα σε ποιητική ανθολογία, ας μου επιτρέψουν να απολογηθώ με (επίσης) κάποιους στίχους του Γιάννη Βαρβέρη (που πρόσφατα έφυγε από κοντά μας).
"Να επισκεπτόμαστε τους επιζώντες ποιητές.
Αν μάλιστα τυχαίνει να μένουμε στην ίδια πόλη
να τους βλέπουμε που και που,
γιατί εκεί που ζούμε ήσυχοι
βέβαιοι πως ζούνε και αυτοί – ξεχασμένοι έστω
εκεί έρχεται το μαντάτο."
Ε, με μία διευκρίνηση ότι κανείς δεν πεθαίνει όσο κάποιοι τον θυμούνται.
Όσον αφορά στον Μπία, η τεχνική σφυγμομέτρησης από την μηριαία αρτηρία, που αναφέρει ο Πουλής,έχει το μειονέκτημα ότι προκαλεί ταχυκαρδία στις μαθήτριες. Έτσι ο Μπίας δεν είχε αντικειμενική μέτρηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τον "Σοφιστή" μόνο μια παρατήρηση. Όταν αναφερόμαστε στον Παπαϊωάννου και στο αμέσως επόμενο σχόλιο (για τον Ελύτη) σε "ένα πόδι" δημιουργούνται συνειρμοί! Προσοχή !
Στον Μπία τι προκαλούσε η μέθοδος Eyedoc;
ΑπάντησηΔιαγραφήΨυχοσωματική ευεξία "προβοκάτορα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμάν πια! Με σκάσατε!
Θα πεταχτώ μέχρι τον Κλεόβουλο (τον Κύπριο, όχι τον Ρόδιο)να δοκιμάσω την νέα σοδειά στη Ζιβανία, για να ξεσκάσω το Σαββατοκύριακο.
Eyedoc με κάλυψες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, πρωϊνά ξυπνητούρια βλέπω.
Όλοι νέες ειδήσεις περιμένετε να ακούσετε;
Τον πήραμε τον χρυσό φοίνικα στις Κάννες;
Πάντως για πρώτη φορά η Ελλάδα κλήθηκε στους G20!
Το G γιατί κάτι μου θυμίζει;
Προφανώς, αγαπητέ προβοκάτορα, την ψυχοσωματική ευεξία που σου εξήγησε ο eyedoc!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια το Graffenberg Spot αφορά τον θηλικό πληθυσμό του πλανήτη, αλλά ο Γ.Α. Π. είναι ικανός να προκαλέσει και μια τέτοια μετάλλαξη στον ανδρικό πληθυσμό.
Μήπως θα πρέπει να είναι το ερώτημα στο δημοψήφισμα;
Αγαπητοί συμμαθητές μου,αυτές τις δύσκολες ώρες που περνά η πατρίδας μας, ας συλλογιστούμε τα πάρα κάτω λόγια του μεγάλου Γερμανού συγγραφέα Β. Γκαίτε :
ΑπάντησηΔιαγραφή«Έχασες περιουσία; Δεν έχασες τίποτε».
«Έχασες την τιμή σου; Κάτι έχασες »
«Έχασες το θάρρος σου; Έχασες τα πάντα».
Όσο θυμάμαι τη ζωή μου, βάλε 50+ χρόνια η πατρίδα περνά δύσκολες ώρες. Για την ακρίβεια περνάνε δύσκολες ώρες οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικροί. Οι άλλοι..."μαζί τα φάγανε" κι όπως λεέι ο Ντυρρενματ "οι φτωχοί τρώνε τα ψίχουλα που αφήνουν οι πλούσιοι να πέφτουν απ' το τραπέζι τους για να βγούνε πάλι αυτοί κερδισμένοι..."("Νυχτερινή Συνομιλία μ' ένα κάθαρμα" 1952.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσθέτω στους τραπεζοδίαιτους χορτάτους και τους πολιτικούς μας.
Γιαυτό το όποιο χιούμορ υποδηλώνει την ύπαρξη θάρρους. Άρα γελάτε ρε...
Θανάση όπως είδες τα δύο σχόλια είναι αυτοτελή και δεν έχουν σχέση (ούτε έμμεση) μεταξύ τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αναφορά μου στον Παπαϊωάννου δεν ήταν (τουλάχιστο δεν είχα την πρόθεση) ούτε (έστω) κατά έμμεσο τρόπο ειρωνική, αντίθετα αναφερόταν σε ένα περιστατικό που το θυμάμαι, ακόμα, με συγκίνηση.
Γιώργο πολύ ωραίο το απόφθεγμα, βέβαια σήμερα (σύμφωνα με την ηθική του συρμού)θα μπορούσε να διατυπωθεί με τον παρακάτω τρόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Έχασες περιουσία; Πήγε στραβά η αγορά παραγώγων;».
«Έχασες την τιμή σου; Είσαι in »
«Έχασες το θάρρος σου; Δεν πειράζει έχε θράσος».
Κάπου διάβασα (δυστυχώς δεν το βρίσκω τώρα, αλλά το νόημα -νομίζω- ότι το θυμάμαι) ότι ο Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης (που τίμησε, όσο λίγοι, με το ήθος του την επιστήμη και την πολιτική, πέθανε δε πρόσφατα) έγραψε πως μπορεί να φύγει χωρίς πρόβλημα εφόσον η σημερινή Ελλάδα (όπως κατάντησε) δεν τον αφορά.
Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι•
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία.
Ανδρέας Κάλβος (1792 / 03.11.1869)
Αλίευσα την παρακάτω είδηση:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο γηραιότερος άνδρας της Ευρώπης, ο Βέλγος Γιαν Γκούσενερτς, γιόρτασε την Κυριακή τα εκατοστά ενδέκατα γενέθλιά του, αποκαλύπτοντας το μυστικό της μακροζωίας του: κοιμάται νωρίς το βράδυ και τρώει γλυκίσματα, όπως γράφει η εφημερίδα Gazet Van Antwerpen.
Πρώην εργάτης σε αγροκτήματα από την Αμβέρσα στο βόρειο Βέλγιο, ο Γιαν γεννήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1900 και δε θέλει πλέον να δίνει συνεντεύξεις. «Τα είπα όλα την τελευταία φορά», στα 110α γενέθλιά του, εξηγεί η φλαμανδική εφημερίδα.
Ο Γκούσενερτς ανήκει στην πολύ μικρή λέσχη των «υπεραιωνόβιων», συγκεκριμένα των άνω των 110 ετών, η οποία έχει 82 μέλη, εκ των οποίων τα 77 είναι γυναίκες. Ο υπερήλικας Γιαν στεναχωριέται που δεν ακούει πολύ καλά και τονίζει ότι η μακροζωία του οφείλεται στο γεγονός ότι «εργάστηκε σκληρά σε όλη τη ζωή του» -ή, έτσι πιστεύει, τέλος πάντων.
«Εκτός από αυτό, κοιμάμαι νωρίς και βάζω πολύ σιρόπι Λιέγης στην τάρτα μου», εξηγεί, αναφερόμενος σε μια σπεσιαλιτέ του Βελγίου, που δεν είναι τίποτε άλλο από μια τάρτα με χυμό από αχλάδια και μήλα.
Ο Γιαν είναι, επίσης, ο τρίτος γηραιότερος άνδρας του πλανήτη, μετά τον Ιάπωνα Τζιροέμον Κιμούρα 114 ετών, και τον Τζέιμς Σίσμετ από τα νησιά Μπαρμπάντος, 111 ετών. Η γηραιότερη γυναίκα στον κόσμο είναι η Αμερικανίδα Μπέσι Κούπερ, ηλικίας 115 ετών, σύμφωνα με τη λίστα των «υπεραιωνόβιων» του πλανήτη, που έχει αναρτήσει η αμερικανική ιστοσελίδα"
Μετά από αυτά ο αθεόφοβος παραπονιέται γιατί δεν ακούει καλά.
Κατά τα λοιπά, όπως βλέπετε, άσχημα φίλοι μου τα μαντάτα, στους 82 οι 77 είναι γυναίκες.
νάσαι στο σύνταγμα 8.30 το βράδυ,κουφός από αυτά
ΑπάντησηΔιαγραφήπου λένε μέσα,και να σε παίρνουν τηλέφωνο από την κύπρο ότι τα πίνουνε[ζηβανία]ο eyedoc με τον
κλεόβουλο.τουλάχιστον 2 λίτρα πρέπει να φέρει πίσω.για το μεζέ βλέπουμε...