Στην Αθήνα πραγματοποιείται αυτή τη χρονιά, από αύριο Κυριακή 4 έως το Σάββατο 10 Αυγούστου, το 23ο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας, με κύριο θέμα «Η φιλοσοφία ως έρευνα και τρόπος ζωής». Σε αυτό θα παραβρεθούν περισσότεροι από 2.000 φιλόσοφοι από 105 χώρες, μεταξύ των οποίων ο Γιούργκεν Χάμπερμας και ο Ουμπέρτο Έκο. Τα Παγκόσμια Συνέδρια Φιλοσοφίας οργανώνονται κάθε πέντε χρόνια από τη Διεθνή Ομοσπονδία Φιλοσοφικών Εταιρειών (FISP) σε συνεργασία με μία από τις εταιρείες που είναι μέλη της.
Η Φιλοσοφία ως έρευνα και τρόπος ζωής
Η επιστήμη, που το όνομά της δηλώνει την αγάπη γα τη σοφία, και ασχολείται με ερωτήματα, προβλήματα ή απορίες που μπορούμε να αποκαλέσουμε οριακά, θεμελιώδη ή έσχατα, όπως αυτά της ύπαρξης, της γνώσης, της αξίας, της αιτίας, της γλώσσας και του νου, η Φιλοσοφία, αυτήν τη χρονιά, βρίσκεται στον φυσικό της χώρο, την Ελλάδα, με το φετινό Παγκόσμιο Συνέδριο να αναλύει το θέμα: «Η Φιλοσοφία ως έρευνα και τρόπος ζωής».
Η επίσημη έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου θα γίνει στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, όπου θα πραγματοποιηθεί και μεγάλη μουσική εκδήλωση προς τιμή των συνέδρων, ενώ οι πολυήμερες και πολυπληθείς εργασίες θα συνεχιστούν στους χώρους της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, στην Πανεπιστημιούπολη. Και φυσικά, ορισμένες συνεδρίες, με βαθύ συμβολικό νόημα, θα γίνουν στον Αρχαιολογικό Χώρο της Ακαδημίας Πλάτωνος, στο λίκνο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, την Πνύκα, στο Λύκειο του Αριστοτέλη και στην Αγία Φωτεινή Ιλισού, όπου έλαβε χώρα ο διάλογος του Πλάτωνος, «Φαίδρος».
Επιστροφή στις κλασικές πηγές της Φιλοσοφίας
Με το 2013 να σηματοδοτεί τη συμπλήρωση 2.400 ετών από την ίδρυση και λειτουργία της Ακαδημίας του Πλάτωνος, η οποία ιδρύθηκε στην Αθήνα, γύρω στο 387 π.Χ., από τον Πλάτωνα, και έκλεισε οριστικά το 529, όταν καταργήθηκε από τον βυζαντινό αυτοκράτορα Ιουστινιανό και, σύμφωνα με τον θρύλο, στην είσοδο της υπήρχε η επιγραφή: «αγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω», που απαγόρευε την είσοδο σε κάποιον αγεωμέτρητο, δηλαδή σε κάποιον που δεν κατείχε επαρκώς τις έννοιες της Δικαιοσύνης, της Ισότητας και της Ακρίβειας, το φετινό Συνέδριο θα είναι μία επιστροφή στις κλασικές πηγές της Φιλοσοφίας.
Στο Συνέδριο, που διοργανώνεται από τη Διεθνή Ομοσπονδία Φιλοσοφικών Εταιρειών (FISP) και την Ελληνική Φιλοσοφική Εταιρεία, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ - UNESCO και της Προεδρίας της Ελληνικής Δημοκρατίας, περισσότεροι από 2.000 σύγχρονοι θεράποντες της Φιλοσοφίας, από 105 χώρες του κόσμου, θα δώσουν απαντήσεις στα προβλήματα του ανθρώπου του 21ου αιώνα και θα στείλουν μηνύματα για αξίες, θέσεις, πνευματικούς προσανατολισμούς και τη στάση των φιλοσόφων στον σύγχρονο κόσμο.
Μεταξύ των συνέδρων, συγκαταλέγονται κορυφαίες πνευματικές και φιλοσοφικές προσωπικότητες του κόσμου, όπως οι: Γιούργκεν Χάμπερμας, Ουμπέρτο Έκο, Αλέξανδρος Νεχαμάς, Μπιλ Μακμπράιτ, Ντέρμοτ Μόραν, Λούκα Σκαραντίνο, Γιώργος Αναγνωστόπουλος, Εβάνδρο Αγγάτσι, Τζων Μακντάουελ, Ενρίκο Μπέρτι, Τζουλιάνα Γκοντσάλες, Γκέραντ Ζέελ, Μαριέτα Στεπάνυαντς, Πασχάλ Εντζέλ και πολλοί άλλοι.
Πληροφορίες
Οι εργασίες του Συνεδρίου θα είναι ανοιχτές για παρακολούθηση και συμμετοχή, με σχετική αίτηση στην ηλεκτρονική διεύθυνση: secretariat@wcp2013.gr, και καταβολή οικονομικής συνδρομής για την κάλυψη των εξόδων του Συνεδρίου.
Πηγή – Αναδημοσίευση: in.gr - naftemporiki.gr
Συμπτωματικά την Δευτέρα 5/8 το βράδυ παρακολούθησα μια παράσταση με την απολογία του Σωκράτη κατά Πλάτωνα, σε μετάφραση, σκηνοθεσία και ερμηνεία του Γιάννη Σιμωνίδη, καθηγητή στο Yale University. Καταπληκτική δουλειά, αν την παρουσιάσει αυτές τις μέρες και στην Αθήνα μην την χάσετε. Εδώ σας επισυνάπτω κάποια δικά μου σχόλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ … απολογία του Σωκράτη!
(Κριτική θεάτρου)
Χανιά, 7 Αυγούστου 2013
Κύριε Διευθυντά,
το απόγευμα της Δευτέρας 5ης τρέχοντος, με μια καλή παρέα, ανηφόρισα στον δρόμο που οδηγεί από τις Βρύσες στον Εμπρόσνερο, να παρακολουθήσω την παράσταση του Γιάννη Σιμωνίδη, με δραματοποιημένη την κατά Πλάτωνα απολογία του Σωκράτη, αλλά και για έναν ιερό σκοπό, την ενίσχυση της προσπάθειας του «Ορίζοντα», που χρόνια τώρα βοηθά, με ανιδιοτέλεια, όσους συμπατριώτες μας έχουν εμπλακεί με την επάρατη νόσο.
Μέσα μου τριβέλιζε μια φράση του καλού μου φίλου «… μα είδες τι γίβεντα κάνανε στο θέατρο;». Τι να εννοούσε; Μια χαρά μου φαινότανε. Και ήταν και όλοι εκεί! Όλοι; Εντάξει, λείπανε αρκετοί από εκείνους που θα έπρεπε να είναι εκεί, αλλά καθώς φαίνεται είχαν πολλά πιο … σημαντικά πράγματα να κάνουν.
Άρχισε η παράσταση και ο Γιάννης ο Σιμωνίδης ξεδίπλωνε μαιευτικά τις απόψεις του ήρωα του. Φιλοσοφικό κείμενο. Δύσκολο, αλλά όχι δυσνόητο. Μακριά από τις φιλολογικές αναλύσεις γυμνασιακού επιπέδου, επί της ουσίας των πραγμάτων. Και το κοινό … α, το κοινό …, πεπαιδευμένο, εξαιρετικό να καθηλώνεται από τις εκφράσεις, τη στάση και την δυναμική του ΗΘΟΠΟΙΟΥ. Το εντυπωσιακότερο όλων: οι μικροί θεατές της παράστασης, καθηλωμένοι, από την ερμηνεία του κ. Σιμωνίδη, παρακολούθησαν την παράσταση με όλο τον προσήκοντα σεβασμό.
Όμως η αρχική μου σκέψη εξακολουθούσε να με ενοχλεί. Παρατήρησα όλο το κατασκεύασμα. Αρμονικά συμμετρικό κοίλο. Μεγάλη και άνετη σκηνή. Ορχήστρα ημικυκλική. Με εύκολη πρόσβαση τόσο στην σκηνή, όσο και στις θέσεις των θεατών. Ηχητική άψογη, με επιστροφές ήχου στην σκηνή και την ορχήστρα. Οπτική επαφή στα δρώμενα από κάθε θέση του θεάτρου. Τι λοιπόν ήταν αυτό που ενόχλησε τον φίλο μου.
(συνεχίζεται)
(... συνέχεια)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Δήμαρχος Αποκόρωνα, ήταν ενθουσιασμένος. Το δημιούργημά του, το Δημοτικό Θέατρο «Κρεμαστός» ήταν σχεδόν γεμάτο. Έδενε άψογα με την παράσταση, με την προσέλευση τόσων και τόσων ανθρώπων από διαφορετικά μέρη, που προσέδιδαν στο θέατρο τον υπερτοπικό χαρακτήρα που έχει αυτό το κατασκεύασμα. Και η ιδέα, να μεγαλώσει η χωρητικότητά του, στις χίλιες θέσεις, για το όνειρο να επανέλθει στα Χανιά το Εθνικό Θέατρο, το πρόσθετο πάνω διάζωμα ήταν η αρχή γι αυτήν την επέκταση …
Το πρόσθετο πάνω διάζωμα …
Τότε κατάλαβα τι εννοούσε ο φίλος μου. Το πάνω διάζωμα δεν διέφερε σε τίποτα από τα προηγούμενα παρά μόνο στην όψη του «κούτελου» – όπως λέμε εμείς οι τεχνικοί – την κατακόρυφη παρειά του καθίσματος. Το ισόδομο σύστημα που κατασκεύασε ο μάστορας στην πρόσθετη σειρά καθισμάτων, αλλοίωνε στην κυριολεξία την … φιλοσοφία του κατασκευάσματος. Υπενθύμιζε, στους πιο οξυδερκείς παρατηρητές, την αντίστιξη ανάμεσα στο ελεύθερο ελληνικό πνεύμα και στο σύγχρονο επιβεβλημένο πνεύμα υποταγής.
Η λέξη «ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ» διέτρεχε όλο το σύμπλεγμα: κείμενο – παράσταση – θέατρο – κοινό, … α, ναι και το συνονθύλευμα στην πάνω από το θέατρο κοινωνική ομάδα (με άλλη αφετηρία βέβαια, αυτή της τσίκνας και της παιδικής χαράς).
Μα είπαμε κ. Πουλή, θεατρική κριτική να γράψετε. Και σε περιορισμένο αριθμό λέξεων, μου λέει κάθε φορά η Έλια – κι έχει δίκιο. Ε, ναι, μα τι γράφω τόσην ώρα; Κριτική ΘΕΑΤΡΟΥ. Με συγχαρητήρια προς όλες τις κατευθύνσεις:
- Στον Γιάννη Σιμωνίδη για την εξαιρετική έμπνευση, ανάλυση και σύνθεση, παρουσίαση και προσφορά
- Στον «Ορίζοντα», τους οραματιστές του και τα στελέχη του, για την συνολική προσφορά τους σε κοινωνικό και αισθητικό επίπεδο.
- Στον Δήμο Αποκόρωνα και τον Δήμαρχό του κ. Γρηγόρη Μαρκάκη, για την δημιουργία αυτού του εξαίσιου χώρου και την επιμονή του για την ολοκλήρωσή του (κι αν «γκρινιάζω» για τα … ισόδομα και ανισόδομα, πείτε το λόξα ενός γέροντα παράξενου).
- Στο κοινό που – επί τέλους – πρωταγωνίστησε με την συμπεριφορά του σε μια θεατρική πανδαισία.
Άμποτε να βλέπαμε κάτι παρόμοιο και στην γειτονιά μας.
Φιλικότατα
Μανόλης Πουλής