Ασπρόμαυρες αναμνήσεις εποχής , από την εξορία του στη Ζάτουνα, τις χρονιές 1968 και 1969.
Πρωτοετής φοιτητής στο Πολυτεχνείο - Σεπτέμβρης 1969 - είχα τη μεγάλη τύχη αλλά και τη τιμή να κουβεντιάσω μαζί του, αρκετές φορές, στα παγκάκια του Άη Γιώργη στο χωριό μας , παρουσία βέβαια της φρουράς του από χωροφύλακες....
Γνώρισα ένα πολύ απλό και προσιτό άνθρωπο...ευγενή και μαγευτικό συνομιλητή....
Γιώργος Πισιμίσης.
 |
| Ο Μίκης μπροστά από τον Αη Γιώργη με το συντριβάνι και τα παγκάκια, που καθισμένοι κουβεντιάζαμε πολλές ώρες τον Σεπτέμβρη του ' 69. |
 |
| Ο Μίκης μπροστά από καμπαναριό του Αη Γιώργη, πάνω στον κεντρικό δρόμο. |
 |
| Ο Μίκης περνά κάτω από το σπίτι, που έμενε στο χωριό, με την συνοδεία 2 χωροφυλάκων... |
 |
| Ο Μίκης έξω από το καφενείο του χωριού, μαζί με τη Μαργαρίτα , έναν φίλο του Ζατουνίτη και το φρουρό του χωροφύλακα... |
 |
| Ο Μίκης με τα παιδιά του, έξω από το άλλο καφενείο του χωριού... |
 |
| Ο Μίκης στην αυλή του σπιτιού του, με την Μαργαρίτα και την οικιακή βοηθό... |
Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η αναφορά και θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον αν προχωρούσες σε μια οιονεί δημοσιογραφική έρευνα, μεταξύ των κατοίκων (όσοι επιζούν) σχετικά με τις εντυπώσεις τους για τον άνθρωπο Θεοδωράκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνεξάρτητα από κάποιες κατά καιρούς (επουσιώδεις) παλινωδίες, ο Μίκης αποτελεί ένα τεράστιο πνευματικό, καλλιτεχνικό και ηθικό κεφάλαιο για τον τόπο, όμως τολμώ να πω ότι αποτελεί και παγκόσμιο μέγεθος.
Αντιλαμβανόμαστε άραγε τι πολιτιστιική και πνευματική ανάταση υπήρξε σ΄ αυτόν τον τόπο, αρχίζοντας με την φοβερή γενιά του 30, μέχρι και την επιβολή της δικτατορίας του '67, από την οποία εξήλθαμε σε κατάσταση πλήρους και μη ανατάξιμης ηθικής, πολιτικής και πνευματικής ανεπάρκειας.
Δεν διευκρινίζεις οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες από εσένα; Είναι τραβηγμένες όλες τον Σεπτέμβριο ή και αργότερα; εννοώ χειμερινούς μήνες.
Τέλος να σου υπενθυμίσω ότι τον Σεπτέμβριο του 1969, δεν ήσουν ακόμα φοιτητής. Ίσως είχες ισχυρή και βάσιμη εκτίμηση που επαληθεύτηκε, αλλά τα αποτελέσματα δεν είχαν ανακοινωθεί ακόμη.
Ανακοινώθηκαν 25 προς 26 Οκτωβρίου δεδομένου ότι διαγωνιζόμασταν μεταξύ 1ης και 10ης Σεπτεμβρίου.
Τους χαιρετισμούς μου στην συμπατριώτισσα.
Δημήτρη, με αφορμή την τελευταία παράγραφο, πράγματι έχεις απόλυτο δίκιο . Τον Σεπτέμβρη του 1969 και αμέσως μετά τις εισαγωγικές εξετάσεις, πήγα στο χωριό να ξεκουρασθώ, στο πατρικό σπίτι της μητέρας μου. Τα αποτελέσματα πράγματι βγήκαν τον Οκτώβρη και δεν είχα προκαταβολικά καμιά σχετική ....πληροφορία. Απλά για να αποφύγω να αναφέρω όλα αυτά στην ανάρτηση (τα θεώρησα λεπτομέρειες) τα ...σύντμησα ! Μάλιστα ο Μίκης ενδιαφέρθηκε - όταν βγήκαν τα αποτελέσματα (ήμουν Αθήνα) - και ρώτησε τη γιαγιά μου αν πέρασα στο Πολυτεχνείο !
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την εξορία του στη Ζάτουνα και τη άριστη σχέση του με τους κατοίκους ο Μίκης έχει αναφερθεί εκτενέστατα στην αυτοβιογραφία του στο ΑΞΙΟΣ ΕΣΤΙ. Επίσης αμέσως μετά τη μεταπολίτευση ο Γεώργιος Σταύρου ανέβασε στο θέατρο ΜΠΡΟΝΤΓΟΥΕΗ στη Πατησίων το θεατρομουσικό έργο ΑΡΚΑΔΙΑ ΖΑΤΟΥΝΑ στο οποίο αναπαραστάθηκε όλη η 18άμηνη διαμονή του στο χωριό , με τους κατοίκους και τα μουσικά έργα που συνέθεσε εκεί. Τόσο ο ίδιος ο Μίκης όσο και τα παιδιά του ειδικά , τη Ζάτουνα την λατρεύουν…
Τέλος, οι φωτογραφίες δεν είναι δικές μου. Και δεν μπορώ να προσδιορίσω την ακριβή χρονολογία των. Τις ανέσυρα από το διαδίκτυο.
ΑπάντησηΔιαγραφή