Μουσικές Μαρτυρίες …μια σύντομη συνάντηση του B.B King με τον B.B Mik

Αφιερωμένο στη μνήμη του ανθρώπου που μας άνοιξε την πύλη του blues,

του μοναδικού Β. Β. Κing

Του Χρίστου Πιπίνη

H μύηση στον κόσμο της μουσικής είναι μια δύσκολη, επίπονη και δαπανηρή διαδικασία. Έτσι και σου κολλήσει το σαράκι, το κουβαλάς διαρκώς μέχρι να σε πάνε στων τέσσαρων τα χέρια! Αλήθεια, πως βιώνει  τον κόσμο της “ξένης” μουσικής ένας πιτσιρικάς στα τέλη της δεκαετίας του 50 και μετά, μέτοικος στο Μπραχάμι από την επαρχία, όταν η οικογένεια του έρχεται να θρέψει και να μεγαλώσει τα παιδιά της; Μ’ ένα ραδιόφωνο για όλη την οικογένεια, που αν δεν πλήρωνες τη συνδρομή στη ραδιοφωνία, στο σφραγίζανε; Όταν οι πλάκες και τα 45άρια δισκάκια δυσεύρετα και σε ελάχιστα φιλικά η συγγενικά σπίτια που διέθεταν πικ απ;

Μα φυσικά με το Θείο Δώρο. Ο μεγάλος σου αδερφός, Μαρκόνης ναυτικός, σου φέρνει δώρο από την Ιαπωνία ένα τοσοδά τρανζιστοράκι SONY. Αποκτάς τον πρώτο προσωπικό σου δέκτη. Το κουβαλάς μαζί σου πρωί μεσημέρι βράδυ, στο ξύπνιο και στον ύπνο, στο φαί και στη τουαλέτα. Μπροστά στα μάτια και τ’ αυτιά σου, ο Νέος Κόσμος. Αrmed Forces Radio Service! O Aμερικάνικος σταθμός  της βάσης του Ελληνικού έφτασε με κλαπαταγή να κυριαρχήσει και να κατακλύσει το εσωτερικό σου σύμπαν.

Τι μουσικές ήταν αυτές; Ρυθμικές, εξεγερσιακές, αισθησιακές, αυθάδικες… φωνές βραχνές και αλήτικες, καμπανιστές φασιαριόζικες κιθάρες, μπασαδούρες και τύμπανα τρελλά. Το ROCK N’ ROLL, η επανάσταση του εικοστού αιώνα που έμελλε να καθορίσει τον παγκόσμιο πολιτισμό. ATHENS A GO GO, TEEN BEAT 65, ΚΡΙΣ ΝΟΕΛ και ΓΟΥΛΦΜΑΝ ΤΖΑΚ, μερικές από τις εκπομπές και τα ονόματα των θρυλικών παραγωγών του AFRS. Ένταση, κόπος και προσπάθεια μεγάλη μπας και καταλάβεις τι λένε έχοντας ως μοναδικό εφόδιο τα ψευτοαγγλικά του Στρατηγάκη. Το ένα φέρνει τ’ άλλο. Να σου και το RYTHM N’ BLUES. Η πλατφόρμα του ROCK. Oι πληροφορίες όμως ελάχιστες, καλά κρυμμένες σε μεταχειρισμένα αμερικάνικα μουσικά περιοδικά από την Αμερικάνικη αγορά.

Ο Β. Β King φτάνει στα χέρια σου από έναν δίσκο αγορασμένο από το POP ELEVEN των αδελφών Φαληρέα. Παρ’ ότι τα λίγα λεφτούλια τάχεις για να βγάλεις τη βδομάδα, τα σκας και τον αγοράζεις. LIVE IN COOK COUNTY JAIL το μπλε long play του μεγάλου όπως τον γνώρίζεις απ τα περιοδικά που έχεις διαβάσει αλλά δεν έχεις ακούσε ποτέ, B.B KING. Παίρνεις το δίσκο παραμάσχαλα και επειδή δεν έχεις πικαπ, τρέχεις στα διδυμάκια της οδού Θ. Τατάκη τον Χάρη και τον Πάνο. “Μάγκες σας έχω κάτι που θα πάθετε την πλάκα σας”. Ανοίγει το πορτάκι της σιφονιέρας με τα γυαλικά που ήταν το πικαπ και ακούμε όλοι εκτασιασμένοι. Τι πενιές ήταν αυτές! τι στακάτες μουσικές φράσεις, τι αυτοσχεδιασμοί, τι παραπονιάρικη αφήγηση…Αυτό ήταν! ο B B King μας άνοιξε την πύλη της πιο ανθρώπινης και βασανιάρικης μουσικής έκφρασης!

Ο αγαπημένος φίλος, συμμαθητής του έκτου Γυμνάσιου, επονομαζόμενος, όχι τυχαία, B.B Mik (Μιχάλης Χαντάς 1970), λίγα χρόνια μετά το σχολείο και μη έχων που την κεφαλήν κλίναι, τα παρατάει όλα και μεταναστεύει στην Αμερική. Ανήσυχος, πολυπράγμων, ελαφρώς τυχοδιωκτικός τύπος, ψάχνεται να φτιάξει τη ζωή του μακρυά από συγγενείς, φίλους και την Ελλάδα της Χούντας και της καταπίεσης. Σπουδάζει, παντρεύεται και φυσικά εντρυφεί από πρώτο χέρι φυσικά, στο Αμερικάνικο μουσικό είδος που τον συνεπαίρνει. Το ΜΠΛΟΥΖ!

Η επικοινωνία, λιγοστή, άτακτη με κάποια γράμματα και κασέτες. Το καλοκαίρι του 1982 έρχεται στην Αθήνα απροειδοποιητα και εμφανίζετα ξαφνικά στα γραφεία του Κρόνου στη Μύρωνος που μαζεύεται η παρέα. Αυτό ήταν! Ρεμούτσικο και χαβαλές όπως παλιά. Στο πρόγραμμα και η συναυλία του B.B King στο θέατρο του Λυκαβηττού μια μέρα πριν την επιστροφή του φίλου στην Αμερική. Ζεστή βραδιά, λίγος κόσμος και εισιτήριο στα φτηνά. Τηρώντας το έθιμο, με το σβήσιμο των προβολέων, μπούκα στο κάτω διάζωμα, λίγο πλάγια, αλλά πιο κοντά στον καλλιτέχνη.

Πρώτη φορά σε μια συναυλία με το αγαπημένο μουσικό είδος και έναν απ’ τους πρωτομάστορες του. Ο B.B. King εμφανίζεται αγκαλιά με την ερωμένη του Lucile, την θρυλική Gibson που ποτέ δεν  αποχωρίζεται. Παρά την εξαιρετική διάθεση, η συναυλία δείχνει να μην απογειώνεται. Ο μετρ φαίνεται κουρασμένος, οι ατάκες του λιγοστές και η ανταπόκριση των θεατών πολύ μέτρια. Κανείς δεν σπάει τον πάγο και το ρεσιταλ τελειώνει μάλλον σύντομα. Φεύγουμε προβληματισμένοι ρίχνοντας,  μάλλον άδικα, την ευθύνη στον B.B. Η αλήθεια είναι ότι μια συναυλία για να θεωρηθεί πετυχημένη, πρέπει να συντρέξουν πολλοί παράγοντες, με κυριότερο την “χημεία” που αναπτύσσεται μεταξύ θεατών και καλλιτέχνη. Χημεία όμως  εκείνο το βράδυ, δεν υπήρχε.

Ο Β.Β. Mik έτρεξε να κοιμηθεί επειδή την επόμενη μέρα έπρεπε να σηκωθεί νωρίς για να προλάβει την πτήση για την Νέα Υόρκη. Τα μαντάτα ήρθαν αργότερα με γράμμα. Ο φίλος συναντήθηκε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού με τον  B.B King ο οποίος ταξίδευε και αυτός για Νέα Υόρκη. Μόλις τον είδε ο καλός μου, ως αυθόρμητος και ασυγκράτητος χαρακτήρας που παραμένει ακόμα, έσπευσε στον δάσκαλο να του εκφράσει τα παράπονά του για την συναυλία και να του καταλογίσει ,ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι έκανε Αρπαχτή! Ο μεγάλος bluesman όμως δεν κόλωσε, τα πήρε στο κρανίο και του αντιμίλησε λέγοντας ότι ποτέ στη ζωή του δεν έκανε τέτοιο πράγμα, αλλά σε κάθε εμφάνιση δίνει τον καλύτερο του εαυτό. Ο φίλος, βλέποντας την ένταση στο πρόσωπο του Β.Β King, χελωνιάστηκε ελαφρώς και υποχώρησε τεχνηέντως χωρίς να δοθεί συνέχεια!

(http://imaginistes.com)