Μόλις
κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη, το εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο της Αντωνίας Ζεβόλη - Νταουντάκη
δικηγόρου και συζύγου του συμμαθητή μας Δημήτρη Ζεβόλη , με τίτλο "Η ΦΑΜΕΓΙΑ".
Στο
οπισθόφυλλο του βιβλίου γράφει :
"1905, στην Κρήτη, πριν την
ένωσή της με την Ελλάδα.
Σ’ ένα ορεινό, άγονο
χωριό γεννιέται ένα κορίτσι σε μια πολυμελή, φτωχή οικογένεια. Στα επτά
της χρόνια, μετά το θάνατο του πατέρα, αναγκάζεται να γίνει φαμέγια.
«Και είχα ένα
προαίσθημα πως με περίμενε μια ζωή τρομαχτική από δω και μπρος, που θα
εξαρτιότανε πια αποκλειστικά από τα δικά μου αδύναμα ακόμα παιδικά χέρια, από
το δικό μου άπηχτο μυαλό, από το δικό μου αδιαμόρφωτο χαρακτήρα.
Κι ένοιωθα πως τώρα,
τώρα όχι αργότερα, πρέπει να αποκτήσω δύναμη. Δύναμη στα χέρια, στο μυαλό, στον
χαρακτήρα, για να αντέξω αυτά που με περιμένουν και που καταλάβαινα πως θα τα
αντιμετωπίσω όλα μόνη μου. Εντελώς μόνη μου», έλεγε.
Και αυτά που την
περίμεναν σφυρηλάτησαν το μυαλό, τα χέρια, τον χαρακτήρα της στο πέρασμα των
χρόνων και των γεγονότων που ακολούθησαν τη ζωή της και τη ζωή αυτής της χώρας.
Η φυγή στην Αθήνα, η δουλειά στο εργοστάσιο, η οικογένεια, ο πόλεμος, η κατοχή,
ο εμφύλιος, τα μεταπολεμικά χρόνια που ακολούθησαν, είναι ο καμβάς που πάνω του
κέντησε την προσωπικότητά της."
Σύμφωνα με πληροφορίες μας , η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου στις εκδόσεις Γαβριηλίδη θα γίνει (εκτός απροόπτου) την Παρασκευή 13 Μαρτίου. Από χθες όμως βρίσκεται , σε όλα (τουλάχιστον τα κεντρικά) βιβλιοπωλεία της Αθήνας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Δημήτρη,
ΑπάντησηΔιαγραφήθερμά συγχαρητήρια στη γυναίκα σου! Το βιβλίο της θα μας κρατήσει καλή συντροφιά μέρες που έρχονται. Ας είναι καλοτάξιδο και είθε να έχει αναγνώστες αυτούς που του αξίζουν.
Καλές γιορτές
Αντώνης - Ζωή
Η Τόνια και εγώ σας ευχαριστούμε πολύ.
ΔιαγραφήΚαλές γιορτές.
να σ'εχει καλέσει για καφέ στου σάμυ διάσημος συγγραφέας αστυνομικών και να βρίσκεις δικαιολογίες να μην πας γιατί πρέπει να τελειώσεις ένα χρονικό για κασελάκηδες και νταουντάκηδες(τι γυρεύει ένας πελασγός με τους κρητίκαρους;)να πηγαίνει η ώρα 3 και 4 το ξημέρωμα και να μη μπορείς να τ'αφήσεις έτσι συναρπαστικό που είναι και τελειώνοντάς το σου μένει μια γλυκειά αίσθηση γιατί σου άρεσε,σε συγκίνησε,θαύμασες μια ΕΥΤΥΧΙΑ που τόλμησε το αδιανόητο και πέτυχε και λες τόνια σ'αγαπάμε και σ'ευχαριστούμε!μπράβο και πάλι μπράβο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Σπύρο,
Διαγραφήσ΄ ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Αν κατάφερα να συγκινήσω και να κρατήσω το ενδιαφέρον, μέχρι το πρωϊ, ενός υποψιασμένου, όπως εσύ, αναγνώστη, για μένα αυτό αποτελεί μεγάλη ικανοποίηση.
Όσο για το τι γυρεύει ένας Πελασγός στην Κρήτη με τους κρητικούς δεν είναι και τόσο περίεργο, γιατί όπως λέει και ο παππούς 'Ομηρος (Οδύσσεια τ΄175):
Κρήτη τις γαῖ' ἔστι μέσῳ ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ[...]ἐν δ' ἄνθρωποι πολλοὶ ἀπειρέσιοι, καὶ ἐννήκοντα πόληες·[...] ἐν μὲν Ἀχαιοί, ἐν δ' Ἐτεόκρητες μεγαλήτορες, ἐν δὲ Κύδωνες Δωριέες τε τριχάϊκες δῖοί τε Πελασγοί.
Καλό βράδυ και σε σένα και στη Ματίνα.
Τόνια Ζεβόλη
διαβαζοντας τις γραμμες του οπισθοφυλλου και γνωριζοντας την Τονια και τον Δημητρη κατι μου κανει κλικ που λενε.Παιδια ανυπομονω να το διαβασω.Θα εχει επιτυχια γιατι σας αξιζει ΔΗΜΑΡ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα βιβλιο που σε παρασυρει και ζεις την καθε του στιγμη.Η γιαγια Ευτυχια μπηκε στην καρδια μου και με την απλοτητα της και την δυναμη της ψυχης της την αγαπησα.Διαβαζοντας το ευχομουνα να μη τελειωσει . ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΝΙΑ Ματα Αργυρου
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια στην κ. Τόνια Ζεβόλη για το βιβλίο της << Η φαμέγια>>.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνδυάζει άρτια γραφή, στέρεα δομή, ανάγλυφους και ολοκληρωμένους χαρακτήρες, πιστή απόδοση της κάθε εποχής στην οποία αναφέρεται. Είναι αληθινό,γλυκό, δυνατό και τρυφερό μαζί, κρατάει όλες τις λεπτές ισορροπίες σε έκφραση και σε συναίσθημα.
Ταξιδέψαμε με τη συγγραφέα, αόρατοι θεατές,στους τόπους, όπου ξετυλίχτηκαν τα γεγονότα και ζήσαμε μαζί με τους ήρωες τις περιπέτειές τους.Ήρωες που είναι γεμάτοι αρχοντιά, υπομονή κι αξιοπρέπεια και που σήμερα, δυστυχώς, λίγους τέτοιους έχει να επιδείξει η κονωνία μας.
Μας άρεσε τόσο πολύ που, συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι το βιβλίο είναι "γλυκοδιάβαστο" με τα χαρακτηριστικά του γλυκόπιοτου κρασιού: μας γλύκανε, μας ταξίδεψε, μας ζέστανε, μας έκανε να αναπολήσουμε.
Μπράβο και πάλι μπράβο!!!
Αντώνης -Ζωή
Τονια δεν θελω να σου γραψω πολλα.Ομως θελω να σου πω ενα μεγαλο ΜΠΡΑΒΟ και ενα ευχαριστω για τον τροπο που με ταξιδεψες Να ηταν κι αλλο. Δημητρης Αργυρος
ΑπάντησηΔιαγραφή