ΕΚΛΟΓΙΚΑ. Πριν από 51 χρόνια ! Το παράπονο του Γυμνασιάρχη μας.

Έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν για τον αείμνηστο Παναγιώτη Παλούκο , Γυμνασιάρχη στο ΣΤ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών – πριν το 1962, όταν στεγαζότανε στο Κουκάκι – καταγόμενο από τη Νυμφασία Αρκαδίας , ιδιαίτερη πατρίδα του συμμαθητή μας Λεωνίδα Γιαννημάρα και του καθηγητή μας κ. Κώστα Γιαννημάρα.

Αντιγράφουμε από το site www.zatounanews.gr του γνωστού  μας Νικόλη Φίλη.

                                                                    

Ο αξεπέραστος Παναγιώτης Παλούκος!

Κάποια χρόνια πριν, ο αξεπέραστος  Παναγιώτης Παλούκος, ο κ. Καθηγητής, αποφάσισε να κατέβει ως υποψήφιος Βουλευτής Αρκαδίας, με το κόμμα των Προοδευτικών, που ηγείτο ο Σπύρος Μαρκεζίνης. Ως πρόσωπο ήταν γνωστός σε όλη σχεδόν την Αρκαδία. Ήλπιζε σε ένα καλό αποτέλεσμα.  Όμως τον πρόδωσαν οι δικοί του άνθρωποι, περισσότερο από τους αγνώστους του. Συμπατριώτες του Νυμφασιώτες και Ζατουνίτες, αλλά και συγγενείς του, προτίμησαν να σταυρώσουν, στο ίδιο ψηφοδέλτιο κάποιον άλλο υποψήφιο, παρά τον συμπατριώτη τους. Αυτή τους η κίνηση στεναχώρησε πάρα πολύ τον Παναγιώτη Παλούκο, που την θεώρησε αχαριστία, μπροστά στα όσα είχε προσφέρει και στα δυο χωριά, και συνέταξε μια επιστολή την οποία την δημοσίευσε. Η επιστολή του ήταν καυστική, αφού άλλωστε της έδωσε τον τίτλο: ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΙ. Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της επαρχίας μας, που ήταν η «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ», και στο φύλλο της 591, με ημερομηνία 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1963. Αξίζει να την διαβάσουν όσοι δεν την ξέρουν και, πολύ περισσότερο να της δώσουν ιδιαίτερη σημασία οι υποψήφιοι, για να γνωρίζουν τι τους περιμένει. Γιατί πολύ απλά: «Ουδείς προφήτης στον τόπο του» ή και ακόμα: «Υπάρχουν πολλοί, αλλά μικροί προφήτες».

 

Επιστολή:
ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΙ ΤΟΥ κ. ΠΑΝ. ΠΑΛΟΥΚΟΥ

 Εκφράζω και δημοσία τις θερμές μου ευχαριστίες σ’ όσους Αρκάδες και προ πάντων Γορτυνίους με ετίμησανμε σταυρό προτιμήσεως, συγγενείς μου, συγχωριανούς μου (Νυμφασίους και Ζατουνίτες), φίλους μου, θαυμαστάς μου, γνωστούς μου και αγνώστους, σ’  όσους ακόμη, που ήσαν ιδεολογικά τοποθετημένοι αλλού και επροτίμησαν να ψηφίσουν εμένα, σ’ όσους έγραψαν στους δικούς των, σε όσους αδιαφορήσαντες για ατομικές εξυπηρετήσεις και μελλοντικές υποσχέσεις ήρθαν με το μέρος μου, σε όσους ξεκίνησαν επίτηδες από αποστάσεις εκατοντάδων χιλιομέτρων και πήγαν στην Γορτυνία να με ψηφίσουν, σε όσους απ’ αυτούς συγχωριανούς μου αισθανθήκαν τιμή και υπερηφάνεια για την υποψηφιότητά μου, σ’ όσους ευρεθέντες μέσα στις Συμπληγάδες Πέτρες εστάθηκαν ανιδιοτελείς, άφοβοι και υπερήφανοι, και σε όσους άγνωστοι σε μένα με εψήφισαν από ιδεολογία και τέλος σε όσους με συγκινητικές επιστολές τους και ενθουσιώδεις και ειλικρινείς με ετόνωσαν υπερήφανα.

Απέραντη αισθάνομαι σε όλους αυτούς  ευγνωμοσύνη και υποχρέωση, που δεν θα την λησμονήσω ποτέ στην ζωή μου.

Ευχαριστώ ομοίως και όσους από τους συγγενείς μου, και φίλους Ζατουνίτες κυρίως εστράφησαν λυσσωδώς εναντίον μου και μάλιστα ασκήσαντες πίεσιν στους εκλογείς διότι έστω και αργά έμαθα πόσων ειδών συγγενείς και φίλοι και συγχωριανοί υπάρχουν, ώστε ανάλογα στο εξής να κινούμαι και να ενδιαφέρωμαι.

Παραλείπω τον χαρακτηρισμό σε ωρισμένους, που κατέβηκαν απ’ την Αθήνα με αυτοκίνητα, που διέθεσεν ο κ. Γ. Τσάκαλος και εψήφισαν άλλους συνδυασμούς ασυνείδητα.

Ωφελήθηκα πολλά διδάγματα, από την κάθοδόν μου αυτή, στην Πολιτική αργά μεν, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ. Τριάντα οκτώ χρόνια έχω εργασθεί για την Ζάτουναν εγώ και η οικογένειά μου.

Ωφελήθηκα ακόμα, διότι θα παύσω να ασχολούμαι για την Ζάτουνα εγώ και η οικογένειά μου. Εύχομαισ’ όλους αυτούς κάθε ευτυχία και προκοπή! Πάντοτε σ’ όλες τις κατευθύνσεις λέγω την αλήθεια, κι ας είναι πικρή.

Αφήνω σε άλλους να λέγουν υποκριτικά, κολακευτικά και ψέμματα. Ένας σοφός όταν του είπαν ότι ο Τάδε καταφέρεται εναντίον του, απήντησε: « γιατί καταφέρεται εναντίον μου, αφού δεν του έχω κάνει κανένα καλό;»

Ευχαριστώ

Διατελώ μετά τιμής

ΠΑΝ. ΑΝ. ΠΑΛΟΥΚΟΣ

{Σημ: 1).Διατηρήθηκε η γραφή της επιστολής. Άλλωστε ποιος τολμά να διορθώσει τον κυρ. καθηγητή;  2). Το ψηφοδέλτιο είναι από την Ζατουνίτικη κάλπη!}.