«Πήρα τους δρόμους μια βραδιά…» λέει το γνωστό τραγούδι του Δήμου Μούτση, αλλά εμείς πήραμε τους δρόμους ένα πρωινό του Σαββάτου, στις 8/10 με προορισμό τον Αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας.
Με πρωτοβουλία του συμμαθητή μας Γιώργου Χατζηδήμα ξεκινήσαμε από Αθήνα και κάναμε μια πρώτη στάση στο παρκάκι απέναντι από την Μονή Δαφνίου, όπου συμβάλει και η Ιερά Οδός. Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε - λίγο μετά το Δαφνί - το Ιερό της Αφροδίτης και αφού προσπεράσαμε τη Λίμνη Κουμουνδούρου, φθάσαμε εκεί όπου κατέληγε η Ιερά Οδός δηλ. στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας, στο μεγαλύτερο θρησκευτικό κέντρο στον αρχαίο κόσμο.
Από τον χώρο συγκέντρωσης των πιστών, που πρωτοσυναντάμε προχωρήσαμε προς το κυρίως ιερό της Ελευσίνας που διέθετε μεγάλα στωικά οικοδομήματα, βωμούς για θυσίες, θησαυρούς, περιοχές με τα σπίτια των ιερέων, άφθονα κτίσματα για αποθήκευση ή για διοικητικές υπηρεσίες και φυσικά τον ιερότατο χώρο του Τελεστηρίου, που κατά την παράδοση χτίστηκε για πρώτη φορά την μυκηναϊκή εποχή, για να κατοικήσει η θεά των σιτηρών, της βλάστησης και της γονιμότητας Δήμητρα. Ακριβώς στο ιερό αυτό «άνθισε» και η λατρεία της θεϊκής δυάδας της Δήμητρας και της κόρης αυτής, της Περσεφόνης, στο όνομα των οποίων τελούνταν τα Ελευσίνια Μυστήρια.
Ακολούθως επισκεφθήκαμε το ευρισκόμενο μέσα στο σημερινό αρχαιολογικό χώρο κτίριο του μικρού αρχαιολογικού μουσείου της Ελευσίνας. Χτισμένο το 1890, το Μουσείο Ελευσίνας φιλοξενεί στις 6 αίθουσές του πλούσια σειρά από τα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής, που χρονολογούνται από τα μεσοελλαδικά χρόνια (1900-1600 π.Χ.) έως τα πρώιμα χριστιανικά.
Ακολούθως επισκεφθήκαμε το ευρισκόμενο μέσα στο σημερινό αρχαιολογικό χώρο κτίριο του μικρού αρχαιολογικού μουσείου της Ελευσίνας. Χτισμένο το 1890, το Μουσείο Ελευσίνας φιλοξενεί στις 6 αίθουσές του πλούσια σειρά από τα αρχαιολογικά ευρήματα της περιοχής, που χρονολογούνται από τα μεσοελλαδικά χρόνια (1900-1600 π.Χ.) έως τα πρώιμα χριστιανικά.
Αφού βγάλαμε και τις απαραίτητες αναμνηστικές φωτογραφίες, αφήσαμε τον θαυμάσιο αρχαιολογικό χώρο και κατευθυνθήκαμε σε ψαροταβέρνα - στην παραλία της Ελευσίνας - όπου ανακεφαλαιώσαμε τα όσα …μυστήρια (Ελευσίνια) πράγματα είδαμε και μάθαμε , με θαλασσινά και τσίπουρα!
 |
| Φωτό 1 Απέναντι από τη Μονή Δαφνίου,με τον Γιώργο Χατζηδήμα να απαντά σε ερωτήσεις των συμμαθητών του, σχετικές με την επίσκεψη στη Ελευσίνα. |
 |
| Φωτό 2 Στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου από αριστερά: Χατζηδήμας, Πετροδασκαλάκης, Μερέβης, Γεωργάτσος, Πισιμίσης, Σελετόπουλος και Προβής.. Πίσω από τον φακό ο Καλογείτονας. |
 |
| Φωτό 3 Μπροστά στο χώρο του Τελεστηρίου. |
 |
| Φωτό 4. Μπροστά στο χώρο του Μουσείου . Από αριστερά: Σελετόπουλος, Χατζηδήμας, Προβής, Καλογείτονας, Μαρέβης, Πετροδασκαλάκης, Γεωργάτσος και Πισιμίσης. |
Από τη σειρά παραγωγής της ΕΤ1 2010 με τον τίτλο ΜΕΤΑ - ΜΟΥΣΕΙΟ επεισόδιο 1/3.
Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ (Μάνος Χατζηδάκις - Νίκος Γκάτσος).
Αφιερωμένο στον Σοφιστή.
Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗΣ (Μάνος Χατζηδάκις - Νίκος Γκάτσος).
Αφιερωμένο στον Σοφιστή.
Ένα τραγούδι για την περιοχή της Ελευσίνας, ποια ήταν η σημασία της πίσω στον χρόνο και πως την καταντήσαμε..
Τι ωραία πράγματα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο , ευχαριστούμε για την πολύ ωραία βόλτα που μας έκανες στη Ελευσίνα.
Πρέπει να προγραμματίσουμε κι άλλες εξορμήσεις όπως π.χ στους Δελφούς, στο Μουσείο Ακρόπολης κλπ.
Πράγματι εξαιρετική η ξενάγηση από τον Γιώργο.Επιβάλλεται επιτακτικώς και συνέχεια. Μουσείο Ακρόπολης ίσως;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαίρετη ανάρτηση και φαντάζομαι ακόμα καλύτερη η επίσκεψη και ξενάγηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπήθηκα πολύ που δεν κατόρθωσα να είμαι μαζί σας.
Συμφωνώ ότι η αμέσως προσεχής περίοδος είναι ιδιαίτερα κατάλληλη για επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους ειδικά της περιοχής.
Εκείνο που λυπεί αλλά και εξοργίζει ιδιαίτερα είναι η εθνική μας αφροσύνη να μετατρέψουμε αυτό το χώρο σε βιομηχανική περιοχή, ακολουθώντας έναν "Εθνάρχη" πρωτεργάτη μιας αλόγιστης και χωρίς σχέδιο και στόχευση οικονομικής "ανάπτυξης" (βλέπε και αντιπαροχή, κατάργηση μέσων σταθερής τροχιάς προς χάριν του Ι.Χ. κ.λ.π.) υποταγμένης στα συμφέροντα του παρασιτικού κεφαλαίου.
΄Ομως ότι και να γράψω πάνω σ΄ αυτό είναι πολύ φτωχό και αδύναμο, γι΄ αυτό (μια ακόμα φορά) παραχωρώ το λόγο στον ποιητή.
Ο εφιάλτης της Περσεφόνης
Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
Τώρα χωριάτες παζαρεύουν τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο
Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης
Στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μη ξαναβγείς
Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
Τώρα πετάνε τα αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο παν να δουν το διυλιστήριο
Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης
Στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μη ξαναβγείς.
Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
Τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
Άδεια κορμιά, σιδερικά, παιδιά κι ελάσματα
Υποκλίνομαι στην ετοιμότητα της σελίδας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφιστή, υποκλινόμαστε - με τη σειρά μας - στο εύστοχο σχόλιό σου, που συμπλήρωσε έξοχα την ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα 14/10 ? Κάτι μου θυμίζει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, ναι μπαίνουμε στον 10ο μήνα λειτουργίας του blog μας!